Türk Nefroloji Diyaliz ve Transplantasyon Dergisi/Office Journal of the Turkish Nephrology, Association 1998;1:1-4
RENAL HASTALIKLARDA ANTİNÖTROFİL SİTOPLAZMİK
ANTİKORLAR
ANTINEUTROPHILIC CYTOPLASMIC ANTIBODIES IN RENAL DISEASE
Nuray Özkaya, Necmiye Tumer, Fatoş Yalçınkaya, Mesiha Ekim
A.Ü. Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları ABD, Nefroloji Bilim Dalı, ANKARA
Antinötrofıl sitoplazmik antikorlar (ANCA)son
yıllarda tanımlanmış bir grup otoantikordur (1). İlk kez
Davis ve arkadaşları 1982 de pauciimmün nekrotizan
glomerulonefritli 8 hastada ANCA varlığını
göstermişlerdir. Bu hastalarda ayrıca arbovirus
enfeksiyonu serolojik bulguları da saptanmıştır. Hail ve
arkadaşları 1984 de sistemik vaskülitli 4 hastada ANCA
pozitifliği bildirmişler ve bunların 3'ünde nekrotizan
glomerülonefrit tespit etmişlerdir (2). 1985'den önce
antisitoplazmik antikorlar (ACPA) olarak adlandırılan
nötrofil ve monosit komponentlerine karşı yönelen
otoantikorlar, 1989'da Hollanda'da 2.Uluslararası
ANCA seminerinde Antinötrofil Sitoplazmik Antikor
olarak isimlendirilmiştir. Danimarka ve Hollanda'da
yayınlanan çalışmalarda aktif Wegener Granülomatozlu
(WG) hastalarda ANCA'nın sensivitesinin yüksek
olduğu ve remisyonda serolojik titrasyonun düştüğü
rapor edilmiştir (2). Daha sonra poliarteritis nodoza
(PAN), Churg Strauss Sendromu (CSS) ve idyopatik
kresentik glomerulonefritli hastalarda ANCA pozitifliği
rapor edilmiştir (3-9).
ANCA'nın tanımlanmasından sonra, çeşitli
vaskülitlerin patogenezinde rolü olduğu yolunda ipuçları
elde edilmiş ve ANCA (+) vaskülit patogenezinde
otoimmünite ağırlık kazanmıştır. ANCA'lar yöneldikleri
antijene göre 3 alt gruba ayrılırlar (2) (Tablo 1).
Tablo 1: ANCA tipleri ve özellikleri
1. cANCA
2. pANCA
3. xANCA
Hedef antijen
Proteinaz 3
CAP 57.
Myeloperoksidaz
Elastaz
Lactoferrin
Cathepsin G
Birlikte görüldüğü
hastalıklar
WG
cPAN
Renovaskülit
CSS
Ülseratif Kolit
cANCA'nın hedef antijeni proteinaz 3 ve CAP 57
dir. İmmünofloresan boyama tekniği ile klasik diffüz
boyama örneği verir. WG ve cPAN ile birlikteliği rapor
edilmiştir. pANCA'nm hedef antijeni myeloperoksidaz,
elastaz ve lactoferrin'dir. İmmünofloresan boyama
tekniği ile perinükleer boyanma örneği verir.
xANCA'nin hedef antijeni ise Cathepsin G dir.
İmmünfloresanla her iki tip boyanma örneği
vermektedir.
NÖTROFİL GRANÜLLERİ
Nötrofıller fonksiyonlarını yapabilmeleri için
maturasyonları boyunca özel kimyasal maddeler
sentezler. Kemik iliğinde maturasyonlarının ilk üç
evresinden sonra myelositi izleyen evrelerde mitoz
yeteneği kaybolur. Metamyelosit ve bant formları
proliferasyonun olmadığı evrelerdir. Bunlar iki tip
granül içerirler, %33 azurofil, %67 oranında ise
spesifik granülleri vardır (Şekil 1).
Tablo 2'de nötrofil granüllerinin içeriği
özetlenmiştir (2).
Tablo 2: Nötrofil Granüllerin İçeriği
Azurofılik granüller
ASİD HİDROLAZLAR
Myeloperoksidaz (MPO)
BPI yada CAP 57
Depensinler
Elastaz
Cathepsin G
Proteinaz 3 (PR3)
DİĞERLERİ
a 1 antitripsin
CD 68
Spesifik granüller
Lactoferrin (LF)
Lizozim
1
Şekil 1-Kemik iliğinde nötrofıl farklılaşması sırasında farklı
granüllerin ortaya çıkışı
Yakın zaman öncesine dek ANCA ile ilgili hedef
antijenlerin intrasellüler olarak bulunduğu ve bu
nedenle invivo olarak otoantikorlarm hücre içine giriş
yapamadığı kabul edilmişti. Ancak bugün cANCA
fragmanlarının cANCA (+) olan hastalardan ve sağlıklı
kontrollerden alınan canlı granülositlere girebileceği
gösterilmiştir (2,10).
ANCA'nın Yöneldiği Antijenler; Proteinaz 3
(PR3), Myeloperoksidaz (MPO) ve nadir olarak da CAP
57, Elastaze, Lactoferrin ve Cathepsin G'dir.
ANCA'NIN PATOJENİK ROLÜ
Sistemik nekrotizan vaskülit ve
glomerulonefritlerle ANCA'nın birarada bulunuşu
önemlidir. İnvitro çalışmalarda bu antikorların
patogenezde rolleri olduğu ortaya konmuştur.
Nötrofıllerin ve monositlerin stimülasyonu ve T
lenfositlerdeki değişikliklerde rolleri olduğu
düşünülmektedir. T lenfositlerin üzerine ANCA etkisi
incelenmiş ve WG'de T lenfosit aktivasyonu kanıtları
gösterilmiştir (2,10,11). 3. Uluslararası ANCA
seminerinde lökositler üzerine ANCA'nın etkilerini
gösteren yeni veriler ortaya konmuştur. Nötrofıllerin
aktivasyonu ile agregasyon kemotaksis, adherens,
reaktif oksijen metabolitlerinin ve degranülasyon ile
hedef hücre hasarı oluşur (2,10).
ANCA pozitif bir kişide vasküler inflamasyon
potansiyeli vardır. Ancak doku harabiyeti için bu yeterli
değildir. Viral enfeksiyon gibi lokal ya da dolaşan
sitokin düzeyini artıran nonspesifık bir olaya ihtiyaç
vardır. Bu nonspesifık olayın sitokin düzeyini artırması
ile adezyon molekülleri ile nötrofıl endotel adezyonu
sağlanır bunun sonucunda antijenler yüzeye hareket
eder ve bu ortama ANCA'nın yönelmesi ve ANCA ile
antijeni arasında ilişki sonucu serbest oksijen
metabolitleri Liretimi, degranülasyon ve endotel hasarı
oluşur. Degranülasyon nötrofıl aktivasyonunun bir
göstergesidir (Şekil 1\
Şekil 2-Endotelyal hasar oluşumu
NEFROLOJİ'DE ANCA
İmmün vasküler inflamasyon böbreklerde
nekrotizan ve kresentik glomerülonefrit oluşturur. Bu
glomerüler hasar üç tipte görülür (2,11). Bunlar; immün
kompleks depolanması ile birlikte olan grup (%40),
antiglomerül bazal membran antikorlarının pozitif
olduğu grup (%20) ve ANCA pozitif pauciimmün
glomerülonefritlerdir (%40).
ANCA pozitif pauciimmün glomerulonefritler ise
üç grupda incelenir. İdiyopatik kresentik
glomerulonefritler (ekstra renal hastalık yoktur),
sistemik nekrotizan arteritler (PAN) ve pulmoner
nekrotizan granülomlarla birlikte olan grup (WG) dur.
ANCA ile birlikte olan hastalıkların patolojik,
klinik, serolojik özellikleri ve tedaviye yanıtı açısından
ortak yönleri vardır (2,5).
KLİNİK, PATOLOJİK VE SEROLOJİK
ÖZELLİKLER
ANCA ile ilişki hastalıklar önemsiz klinik
bulgulardan ağır hastalığa, sadece böbrek tutulumundan
multisistem tutulumuna, spontan remisyona uğrayan
vakalardan immünosüpresif tedaviye dirençli durumlara
kadar değişen klinik tablolar oluşturabilir.
Renal tutulum varlığında hematüri, proteinüri,
nefrotik sendrom, böbrek yetmezliği gibi değişik
bulgular olabilir. Ekstra renal tutulumda pulmoner,
eklem, gastrointestinal sistem, kas, sinus, deri, nörolojik
sistem etkilenebilir (2,14).
ANCA pozitif hastalıklarda etkilenen organlardan
bağımsız olarak ortak patolojik özellikler vardır.
Bunlar; fibrinoid nekroz, nötrofıl akümülasyonu ve
2
damar duvarı nekrozudur. Fibrinoid nekroz ANCA ile
birlikteki vaskülitlerde ortak karakteristik özelliktir.
Ayrıca WG'de multinükleuslu dev hücreler, CSS de
eozinofıllerin bulunuşu bu hastalıklara özeldir.
İki majör ANCA grubu vardır. cANCA; proteinaz
3 ile reaksiyon verir, Wegener otoantijeni olarak da
bilinir. pANCA; myeloperoksidaz ile reaksiyon verir.
PAN, CSS, idiyopatik kresentik glomerulonefritle
birlikte görülür.
TEDAVİYE CEVAP
ANCA ile birlikte olan nekrotizan
glomerulonefritli hastalar ekstrarenal bulgular olsun ya
da olmasın, oral veya IV kortikosteroid ve
siklofosfamid tedavisine (24 ayda %75 yaşam oranı)
cevap verirler. Tedaviden sonra relaps olabilir. Bunun
yanısıra tedaviye dirençli vakalar da görülebilir. Ancak
erken tanı ve erken dönemde immünosüpressif tedavi
başlanması uzun süreli optimal yaşam fırsatını
sağlaması yönünden gereklidir.
ANCA İLE İLGİLİ HASTALIKLARIN
SINIFLANDIRILMASI
Sistemik nekrotizan vaskülitli hastaların önemli
bir bölümünde ANCA pozitiftir. Bu nedenle ANCA'nın
bulunuşu vaskülitlerin tanı ve sınıflandırmasında
kolaylık sağlamıştır.
3. uluslararası ANCA toplantısında ANCA ile
ilgili vaskülitlerin sınıflanması Tablo 3'de
gösterilmiştir (2,12).
Tablo 3: ANCA ile ilgili Vaskülitlerin Sınıflandırılması
1) Wegener sendromu (WS)
- Wegener granülomatozis (WG)
- Limited Wegener granülomatozis (LWG)
- Wegener vaskülit (WV)
2) Küçük damar vasküliti (SVV)
- Mikroskopik PAN (m PAN)
- Lökositoklastik anjitis
3) Nekrotizan kresentik glomerülonefrit
4) Churg-Strauss sendromu (CSS)
5) Klasik PAN (cPAN)
ANCA pozitif, sinüzit ve pulmoner infiltrasyonu
olan bir hastada Wegener Sendromu (WS) akla gelir.
Histopatolojik olarak granülomatoz inflamasyon
gösterilirse Wegener granülomatozu; eğer biyopside
vaskülit tesbit edilirse Wegener vasküliti tanısı alır.
Benzer olarak bir hastada küçük damar vasküliti klinik
bulguları varsa klinik tanı küçük damar vaskülitidir.
Eğer biopside sadece arter ve arteriollertutulmuşsa post
kapiller venüller tutulmamış hasta PAN tanısı alır. Bu
klinikopatolojik durumlar çeşitli ANCA tipleriyle
birlikte olabilir (2,12).
Wegener vaskülitinde pANCA ya da cANCA
pozitif bulunabilir. Wegener granülomatozunda ise
sadece cANCA tespit edilir. Sistemik vaskülitlerde
örneğin mikroskopik PAN da büyük oranda pANCA
daha az oranda cANCA görülebilir.
ANCA ile ilgili hastalıkların klinik ve patolojik
bulguları tablo 4'de görülmektedir (2,12). İlk sıradaki
hastalar klinik bulgularıyla sadece glomerulonefrite
uymaktadır ve ekstrarenal tutulum yoktur; ancak ateş,
myalji gibi konstitüsyonel semptomlar olabilir.
Patolojik olarak segmental nekroz ve kresent saptanırsa
tanı nekrotizan kresentik glomerulonefrittir (NCGN).
Tablo 4: ANCA ile ilgili vastülitlerde klinik ve patolojik
bulgular ve olası tanımlar
Klinik Belirtiler
Nefrit
(hematüri proteinlin)
Küçük damar vasküliti
(purpura, mütisistem
tutulumu)
Büyük damar vasküliti
(Psödo anevrizma)
Solunum şist tutulumu
(pulmoner infilt, sinüzit)
Astım, eozinofîli
Olası tanı
Patoloji
Glomerülonefrit
(segmental) nekrotizan
ve kresentik
Lökositoklastik
anjitis (post kapiller
venül ve kapüller)
Akut nekrotizan inf.
(küçük arter ve arteriol
tutulumu)
Akut nekrotizan
inflamasyon
(orta ve büyük arterler)
Respiratuar mukoza ve
pulmoner kapiller
nekrotizan anjitis
Nekrotizan
granülomatoz
inflamasyon
(alt-üst solunum yolu)
Eozinofil ve
granülomatoz
inflamasyon
Tanı
+
0
0
0
0
GN
+
0
0
0
0
0
0
NCGN
+/0
+
0
0
0
SVV
+/0
+
0
0
0
0
0
LCA
+/0
+
0
0
0
SVV
+/0
+/0
+
0
0
0
0
mPAN
+/0
+/0
+
0
0
cPAN
+/0
+/0
+/0
+
0
0
0
cPAN
+/0
+/0
0
+
0
ws
+/0
+/0
+/0
+/0
+
0
0
wv
+/0
+/0
0
+
0
ws
+/0
+m
+/0
+/0
+/0
+
0
WG
+/0
+/0
0
+
+
CSS
+/0
-
+/0
+/0
+/0
+/0
0
CSS
* NCGN: Nekrotizan kresentik glomerülonefrit
* SVV: Küçük damar vasküliti
+ ; Mutlaka bulunması gereken
+/0 ; olabilir yada olmayabilir
0 ; Mutlaka bulunmaması gereken
* GN: Glomerülonefrit
* LCA : Lökositoklastik anjitis
3
Hastada klinik olarak hematüri, proteinüri,
purpura ve multisistem tutulumu varsa klinik tanı küçük
damar vaskülitidir. Lökositoklastik vaskülitte
postkapiller venül ve kapiller tutulumu, mikroskobik
PAN'da ise küçük arter ve arteriol tutulumu vardır.
Klasik PAN'da ana visseral arterler etkilenir ve
karakteristik olarak pseudoanevrizma görülür. ANCA
mikroskobik PAN'lı hastaların %70'nde pozitif
bulunmuştur. Klasik PAN'da ANCA pozitifliği bu
oranda yüksek değildir. Solunum sistemi tutulumu,
nefrit ve diğer organ tutulumu ile giden WS en fazla
atipik klinik prezantasyon gösteren grupdur. WG tanısı
için granülomatöz inflamasyonun gösterilmesi
gerekmektedir. Bazı pANCA pozitif olan hastalarda
nongranülomatöz respiratuar sistem vasküliti
görülebilmektedir. Churg Straus Sendromu (CSS)
diğerlerinden ayıran en önemli bulgu eozinofıli ve
astımdır. En önemli patolojik fark infiltratların içindeki
çok sayıda eozinofillerdir (2,12-15).
ANCA pozitif vaskülitlerde; aynı klinik ve
patolojik bulgular farklı diagnostik kategoride bulunur.
Tutulan damarın tümünde patolojik inceleme yapmak
mümkün olmadığı için bazı lezyonlar atlanabilir. Zaman
içinde aynı hastada vaskülit klinik bulguları değişebilir.
Bu nedenle kesin sınıflandırma yapmak oldukça güçtür.
ANCA testlerinin yaygın kullanımıyla birçok
hastalıkta pozitif sonuç elde edilmiştir. Good pasture
sendromu, IgA nefropatisi, Henoch Schönlein
Purpurası, akut interstisiyel nefrit, akut post
streptokoksik glomerulonefrit, Kawasaki, polikondritis,
SLE, Romatoid artrit, atriyal mixoma, bakteriyel
endokardit, AİDS, ülseratif kolit, primer sklerozan
kolanjit de ANCA pozitifliği saptanmıştır (2,14,15).
Sonuç olarak: ANCA(+)'liğinin Wegener
Granülomatozunda %95, sistemik vaskülitlerde %84
sensivitesi ile tanı açısından önemli yeri yardır. Relaps
olmadan önce ANCA titresinin yükselmesi relapsların
önceden farkedilebilmesi açısından önemlidir. ANCA
tayini primer nekrotizan kresentik glomerülonefritlerin
tanı ve izleminde \apılması gereken önemli bir tetkiktir.
Ancak ANCA pozitifliği histolojik tanının yerini
almamalıdır.
KAYNAKLAR
1. Lesavre P. ANCA; Diversity and Clinical Applications.
Advances in Nephrology, 1993; 22: 237-267.
2. Wolfgang L. ANCA Associated Vasculitis
Immunological and Clinical Aspects, New York, Gross
Plenum Press, 1993.
3. Cameron J.S. New Horizons in Renal Vasculitis.
Klinische Wochen Schriyt. 1991; 69: 536-555.
4. Falk R.J. ANCA Assosiated Renal Disease. Kidney Int.
1990;38:998-1010.
5. Jenette C. ANCA assosiated disease. A pathologist's
perspective. Am J Kid Dis. 1991; 18: 164-170.
6. De Demme A.R. ANCA assosiated disease A
pulmonologist's perspective Am J Kid Dis. 1991; 18:
180-183.
7. Nakabayashi R. ANCA associated mild proliferative
necrotizing glomerillonefritis. Clin Nephrol 1993; 40:
265-269.
8. Kallenburg CGM. Diversity of antigens recognized by
ANCA's This of clinical relevance? Nephrol Dial
Transplant. 1994: 9; 228-229.
9. Kelley N, Harris E. Textbook of Rheumotology. W B
Sounders Company USA. 1993.
10. Gross WL, Schmilt WH. Immunobiological Aspects,
Klinische Wochen Schriyt. 1991; 6: 556-558.
11. Brian E, Jenette C. The pathogenic role of ANCA. Am
J Kid Dis. 1991; 18: 188-195.
12. Jenette C, Fark R. ANCA assosiated vasculitis.
Diagnostic Classification. Am J Kid Dis. 1991; 18: 184-
187.
13. Lockwood M.: ANCA's the Nephrologist perspective.
Am J Kid Dis. 1991: 18; 2; 171-174.
14. Savigo AJ. ANCA's in Rheumotoid artrit. Clin Ex
Immunol 1991:86:92-98.
15. Saulsbruy F. Ig A ANCA in HSP Am J Nephrol 1991;
11:295-300.
4
Dostları ilə paylaş: |