1
Asılılıq yaradan maddələr və onların insan
orqanizminə zərərli təsirləri
Müasir dünyada bəşəriyyət qarşısında duran həlli çətin və dolaşıq
problemlərdən biri addiktiv (asılı) davranış problemidir. İnsanların əksəriyyəti
şirniyyatlardan tutmuş, nikotin, alkoqol, narkotika, toksikomaniya kimi kimyəvi
tərkibli müxtəlif məhvedici maddələrdən asılılıqdan-yəni kimyəvi addiksiyadan
əziyyət çəkirlər. Yaşadığımız istehlakçı cəmiyyətin standartları reklamlar vasitəsi
ilə asılılıq və alışqanlıq yaradan məhsulların dəstəklənməsini həyata keçirirlər.
Bu gün bəşəriyyəti böyük təhlükə qarşısında qoyan və başlıca çevrilmiş
ciddi problemlərdən biri olan narkomaniya sürətlə genişlənməkdədir. Inasn
orqanizminə, səhhətinə, sağlamlığa və mənəviyyata ağır zərbə vuran, çirkin və
ikrah doğuran bu zərərli vərdiş, narkotika aludəçiliyinə qarşı dünyanın bütün sivil
ölkələrində ciddi mübarizə aparılır. Ümummilli Lider Heydər Əliyev prezidentliyi
dövründə Narkomanlığa və narkotik vasitələrin qanunsuz dövriyyəsinə qarşı
mübarizəni ümumdövlət vəzifəsi hesab edərək 26 avqust 1996-cı ildə bu barədə
fərman imzalanmış, Azərbaycan Respublikasının Milli Məclisi 18 iyun 1999-cu
ildə “Narkotik vasitələrin, psixotrop maddələrin qanunsuz dövriyyəsinə qarşı
mübarizə haqqında” Qanun qəbul etmişdir.
Azərbaycan Respublikasının Prezidenti Cənab İlham Əliyev narkomanlığa
qarşı mübarizə tədbirlərinin gücləndirilməsi zərurətini nəzərə alaraq iki dəfə 28
iyun 2007-ci il tarixdə 2007-2012-ci illər üçün və 24 iyun 2013-cü ildə isə 2013-
2018-ci illər üçün “Narkotik vasitələrin, psixotrop maddələrin və onların
presurserlarının qanunsuz dövriyyəsi və narkomanlığın yayılması ilə mübarizə üzrə
Dövlət Proqramını təsdiq etmişdir.
Azərbaycanda narkomaniyaya qarşı aparılan maarifləndirici, proflaktik və
cəza tədbirlərinə baxmayaraq bu faciəni bəlanın nəinki kökünü kəsmək mümkün
olmuş, əksinə narkotika istifadəçilərinin sayının artımı və onun yeniyetmə və
gənclər arasında da yayılması güclənməkdədir. Statistikaya görə hazırda
Azərbaycanda rəsmi qeydiyyatda olan narkotik istifadəçilərinin sayı 40 min
2
nəfərdən çoxdur. Onların sırasında 15-17 yaşlı yeniyetmə və gənclərin sayı isə
1344 nəfərdir.
Zərərli vərdiş və asılılıq yaradan maddələr mərkəzi sinir sitemində, yəni baş
və onurğa beyində, beyincikdə əhəmiyyətli dəyişikliklərin yaranmasına, beyin
hüceyrələrində oksidləşmə-bərpa prosesinin pozulmasına səbəb olur. Bunların
təsiri nəticəsində insanın emosional vəziyyətində depressiv fon-əhval düşkünlüyü,
intellektual fəaliyyətində, yəni təfəkkürü və zehni qabiliyyətlərində, habelə hafizə,
iradəsi və davranışında müxtəlif pozğunluqlar meydana gəlir.
Alkoqol və narkotika kimi maddələr həm də insanda psixoloji və fiziki
asılılıqlara yol açır. Məsələn, alkoqol və ya narkotika aludəçisi olan şəxsdə onları
davamlı şəkildə qəbul etmək arzusunun yaranması psixoloji asılılıq əlaməti hesab
edilir. Əgər alkoqol və ya narkotika audəçisi həmin maddələri təlabat hiss etdiyi
zamanda tapa, əldə edə bilməzsə və ya istifadəsi üçün əlverişli şərait olmazsa, bu
zaman onda ruhi narahatlıq, məyusluq, əsəbilik və ya aqrossivlik kimi
psixoemosional dəyişikliklər meydana gəlir.
Davamlı və mütəmadi olaraq spirtli içkiyə və narkotikaya mübtəda olmuş
şəxsdə tədricən “fiziki asılılıq” adlanan yeni asılılıq halı yaranır. O, bu
maddələrdən o dərəcədə asılı vəziyyətə düşür ki, bədənin hüceyrə və toxumalarının
normal fəaliyyətdə olması müəyyən zamanlarda alkoqol və ya narkotikanın
qəbulundan asılı olur. Alkoqol və ya narkotikanın kəsilməsi bunlara mübtəla olmuş
şəxslərdə “məhrumiyyət mənzərəsi” (Abstinens sindromu) adlandırılan vəziyyətin
yaranmasına səbəb olur. Belə şəxslərdə müxtəlif aqnoziya və hallüyüsünasiyalar,
qarabasmalar, illüziyalar baş verir, gözünə müxtəlif xəyali mənzərələr görünür.
Alkoqol sərxoşluğunun ilkin mərhələsində insanda əhvalın yüksəlməsi,
bütün bədəni bürüyən xoş istilik duyğusunun təsiri altında məstolma, rahatlıq hissi
yaranır. Belə halda olan şəxslər yad adamlarla asanlıqla tanışlıq yarada bilir,
zarafatcıl, şən və çox danışan olurlar. Spirtli işkinin qəbulu artdıqca sərxoşluq
halının yaranması riski də artır. Bu zaman hərəkətlərin qeyri-dəqiqliyi, özünə və
ətrafdakı adamlara qarşı tənqidi, münasibətin zəifləməsi baş verir. Orta dərəcəli
alkoqol sərxoşluğu zamanı müvazinətin pozulması, hərəkətlərin koordinasiyasının
3
itməsi halı yaranır. Sərxoş adamda tədricən xoş əhvali-ruhiyyə, qıcığa qarşı
həssaslığın artması, mənasız yerə əsəbiləşmək, qaş-qabaq sallamaq, mübahisəyə
meyllilik və müxtəlif affektiv reaksiyalar meydana gəlir ki, bu da bir sıra davranış
pozğunluqlarına yol açır. Alkoqol sərxoşluğu zamanı nitqin dəyişməsi, sözlərin
qeyri-səlis tələffüzü və anlaşılmazlığı halları özünü göstərir.
Ağır dərəcəli alkoqol sərxoşluğu zamanı düşüncənin keyləşməsindən koma
halına düşməyə qədər müxtəlif ağır kliniki əlamətlər yarana bilər. Bu zaman
əzələlərin atoniyası, hipoteriya, reflekslərin itməsi, tənəffüs və ürək fəaliyyətinin
pozulmaları və hətta epilepsiyayabənzər ləngolma tutmaları-qıcolma halları baş
verə bilər.
Narkotik maddələrə hərislik üzaq keçmişdən məlumdur. Qədimdə təbiblər
narkotik tərkibli maddələrdən bəzi xəstələri sakitləşdirmək, ağrıları azaltmaq və
yuxugətirici məqsədlərlə istifadə edirdilər. Bir çox ölkələrdə, xüsusən Şərqdə XIX
əsrdə morfi, həşiş, kafein və onların törəmələrindən istifadə halları geniş yayılmış,
XX əsrin əvvəllərindən etibarən narkomaniya ayrıca bir xəstəlik kimi öyrənilməyə
başlanılmışdır. XX əsrin 80-90-cı illərindən başlayaraq dünyanın əksər ölkələrində
narkotikadan istifadə sürətlə genişlənməyə, yeni-yeni narkotik tərkibli bitkilər və
pereparatlardan, o cümlədən marixuana, həşiş, kokain, heroin, fensiklidin, habelə
psixotrop, andidepressant və psixostimulyatorlardan istifadə hallarının miqyası
genişlənmişdir. Son illərdə bəzi toksiki maddələrin özündən və buxarından (efirli
yağlar, benzin, aseton, məişət kimyasında istifadə edilən müxtəlif aerozollar və
inqalyantlar) istifadə halları artmışdır.
Müşahidələr göstərir ki, psixopatik, mənəvi cəhətdən davamsız, zəif iradəli,
təlqinə həssas, psixi və mənəvi cəhətdən yetkin olmayan, intellektcə zəif olan və
kəskin duyğular axtaran şəxslər daha tez narkotik və psixotrop tərkibli
maddələrdən istifadə meyl edir, narkoman olurlar. İctimai mühitin qeyri-sağlam,
ailə tərbiyəsinin qeyri-qənaətbəxş olması narkomaniyaya şərait yaradır. Bəzi
gənclər sadəlövhlük göstərərək “bir dəfə dadına baxmaq” nəticəsində get-gedə
asılılığa düşür “ağ ölüm”ün girdabına yuvarlanırlar. Bu zərərli vərdişin
yaranmasında irsi meyllilik amilinin rolu da vardır.
4
LSD (Lizerjik turşusu dietilamidi) buğdada əmələ gələn bir göbələkdən əldə
edilir. Rəngsiz, dadsız, qorxusuz bir maddə kimi tanınır və çox təsirli olduğu
göstərilir. LSD-ni qəbul edən bir şəxsin gözünə gözəl xəyallar və parıldayan
işıqların göründüyü bildirilir. Bununla belə, aparılan təcrübələr nəticəsində LSD-
nin az miqdarda qəbul edilən dozalarının belə, insanın irsiyyətlə əlaqədar olan
xromosomlarını dağıtdığı sübut olunmuşdur. Xüsusilə də hamiləlik zamanı LSD-
nin qəbul olunması anadan olacaq uşaqlarda müxtəlif fiziki qüsurların əmələ
gəlməsinə səbəb olur.
Fensiklidin adlı zərərli maddə də insanda LSD kimi xəyali hisslər oyadır.
“Mələk tozu” (angel dust) deyə adlandırılan maddə 1963-cü ildə anesteziya kimi
cərrahiyyə əməliyyatlarında işlədilmiş, ancaq zərərli xüsusiyyətləri müşahidə
edilincə, tibbi istifadəsi dərhal dayandırılmış, 1970-ci illərdən isə narkotik
maddələr qrupuna daxil edilmişdir. Bu maddə qəbul edilən vaxtdan illər keçəndən
sonra da bir çox xəstəliyə səbəb olması tibb elmində təsdiq olunmuşdur.
Uçucu (solvent) tipli maddələr bəzi yapışqanlarda, boyaq maddələrində,
mebel laklarında olan aseton, benzin kimi uçucu, maye halındakı üzvi maddələrin
tənəffüs vasitəsilə qəbul edilməsi zamanı baş verir. Göstərilən maddələr də alkoqol
sərxoşluğuna oxşar bir vəziyyət əmələ gətirir və sonu ölümlə nəticələnə bilən
zəhərlənmələrə səbəb olur. Bu gün tibbdə çox geniş istifadə edilən bəzi
dərmanların həkim nəzarəti olmadan qəbul edilməsinin də müəyyən alışqanlıq
əmələ gətirdiyi açıq bir həqiqətdir. Bu cür dərmanlar, əsasən, aşağıdakılardan
ibarətdir.
1.
Stimülanlar (təlqinedicilər; məsələn:amfetaminlər)
2.
Hipno-sedatitlər (sakitləşdirici dərmanlar)
A.
Benzodiazepinlər: məsələn; diazepam, xlopdiazepoksid, oksazepam və s.
B.
Barbitüratlar (yuxu dərmanları). Məsələn; fenobarbital, pentobarital,
sekobarbital və tiyopental.
Stimülanlar mərkəzi sinir sisteminə təlqinedici təsir gücünə malikdir.
Bunlardan bir qrupu Amfetaminlərdir. Amfetaminlərin idmançılar tərəfindən qəbul
edilməsi dopinq olaraq adlandırılır. Göstərilən dərmanlardan tibbdə diqqətsizlik,
5
yuxusuzluq, yorğunluq, halsızlıq hallarının müalicəsində istifadə edilir. Iştaha
kəsici xüsusiyyətlərinə görə, göstərilən dərmanlar kökəlməyə qarşı da işlədilir. Bu
dərmanlardan diqqətsiz istifadə olunması asılılığın əmələ gəlməsinə səbəb olur.
Benzodiazepinlər gündüzləri sakitləşdirici, gecələri isə yuxugətirici bir
vasitə olaraq istifadə edirlər. Ümumiyyətlə, həmin dərmanlar əsəbilik, ruhi
gərginlik, yuxusuzluq hallarında işlədilir.
Tibbdə olduqca geniş bir şəkildə istifadə edilən bu dərmanın müxtəlif
qrupları, yuxarıda da göstərdiyimiz kimi, ikitərəfli kəskin bir qılınc kimidir. Daha
doğrusu, həmin dərmanın bütün qrupları asılılıq əmələ gətirir. Morfinin, heroinin,
kokainin adı çəkildiyi zaman diksinən insanlar bu dərmanların da onlar kimi
alışqanlıq (asılılıq) yarada biləcəyini unutmamalıdırlar.
Dərman alışqanlığı nəticəsində insanlarda müxtəlif ruhi pozuqluqlar, fiziki
rahatsızlıqlar, cinayət və intihar təşəbbüsləri, hətta ölüm hadisələri də müşahidə
edilir. Məsələn, bir qutu yuxu dərmanının hamısını birdən atıb, intihar edənlər
haqqında məgər azmı eşitmişik?!
Bəşəriyyətin qorxunc bəlası olan narkomaniya narkotik tərkibli
maddələrdən bir və ya bir neçə dəfə istifadə nəticəsində asılılıq yaradaraq
istifadəçini narkomana çevrilir. Öz orqanizmini narkotik maddələrlə zəhərləyən
insan ilk növbədə öz sağlamlığına ziyan vurur. Narkomaniya orqanizmin
zəifləməsinə, bədənin taqətdən düşməsinə, fiziki və psixi enerji potensialının
tükənməsinə səbəb olmaqla yanaşı “Hepatit B” adlandırılan qaraciyər iltihabı
xəstəliyinə yol açır, “HİV” və QİÇS” kimi yoluxucu xəstəliklərə düçar olurlar.
Müsair tibbi statistikaya görə “QİÇS”-li xətələrin 64% -i məhz narkomanlardır.
Narkotika aludəçiliyinə mübtəla olmuş, cəmiyyətdə narkoman kimi tanınan
şəxslər öz sosial əhatə dairələrini itirirlər. Ətrafdakı hətta ən yaxın insanlar belə
onlardan uzaqlaşır, ailədə onlara qarşı münasibətin dəyişməsi isə tez-tez
təkrarlanan ailə konfliktlərinə səbəb olur, boşanmalara və cinayətlərə yol açır.
Elmi işlər üzrə direktor
müavini, dos:
N.Z.Çələbiyev
Dostları ilə paylaş: |