|
"Və bizə, aləmlərin Rəbbinə təslim olmam
|
səhifə | 30/73 | tarix | 06.02.2017 | ölçüsü | 1,31 Mb. | | #7736 |
|
"Və bizə, aləmlərin Rəbbinə təslim olmamız əmr edilmişdir." Mecma'ul-
Bəyan təfsirində, müəllif belə deyər: "Ərəblər, 'Əmərdiyə litef'ale
(etməyin üçün əmr etdim), əmərdiyə ən/en tef'ale (etməyini əmr etdim),
əmərdiyə bi-en tef'ale (etməyini əmr etdim)' deyərlər. 'Əmərdiyə
bi-en tef'ale' ifadəsindəki 'ba' birlik, bitişiklik mənasını ifadə edər.
Yəni, əmrin o hərəkətlə elin idili olduğunu bildirər. 'Əmərdiyə ən/en-tef'ale'
352 ...................................................... əl-Mizan Fi Təfsir-el Quran - c. 7
sözündə isə, söz mövzusu cer hərfi hazfedilmiştir. 'Əmərdiyə litef'ale'nin
mənas(n)ı isə, 'etməyin üçün əmr etdimdir. Zeccac deyər ki: İfadənin
təqdiri bucaqlımı belədir: 'Umirna key nuslime.' Yəni, təslim olaq
deyə bizə əmr edildi."
"Və bizə... təslim olmamız əmr edilmişdir." cümləsi, "Hidayət, ancaq
Allahın hidayətidir." ifadəsini şərhə dönük bir atifdir. Bu halda,
təslim olma əmri, Allahın hidayətinin bir nümunəsidir. Bu səbəbdən, ifadənin
mənas(n)ı bu şəkildə diqqətə çarpanlaşmaqdadır: "Allah bizə, özünə
təslim olmamızı əmr etmişdir." Ancaq, "Aləmlərin Rəbbinə" sözünün
əvəzlik yerinə konuluşuna bir hazırlıq olsun deyə hərəkətin faili naməlum buraxılmışdır.
Beləcə əmrin xəstəliyinə işarə edilmək istənmişdir. Demək istənir
ki: Bizə gaipten, Allaha təslim olmamız əmr edilmişdir. Çünki
O, bütün aləmlərin Rəbbidir. Aləmlərin bütününün və ya -bütpərəstlərin
iddia etdiyi kimi- bir qisiminin, ONun xaricində başqa bir rəbbi və ya başqa
rəbləri yoxdur.
Ayədən zahirindən anladığımız qədəriylə, "təslim olmaq"dan (İslamdan)
məqsəd, tam kelimeişahadeti söyləmək deyil, bütün ilahi əmrlərə təslim
olmaqdır. Daha əvvəl təfsirini təqdim etdiyimiz, "Heç şübhəsiz, din, Allah
qatında İslamdır." (Al/götürü İmran, 19) ayəsindən də aydın olan budur.
72) "Və (bizə deyilmişdir ki:) Namazı qılın və ONdan çəkinin. Hüzurunda
bir araya gətiriləcəyiniz (mabut), Odur."
Sözün axışı içində, izahat dəyişikliyinə gedilir. Bu məzmunda əmr,
ifadəyə mənasında istifadə edilir və bu məna əsas alınaraq sanki belə
deyilmək istənir: "Və bizə deyilmişdir ki: Aləmlərin Rəbbinə təslim
olun, namaz qılın və ondan çəkinin."
Dini əməllərin detalları ikinci dəfə, "ONdan çəkinin." ifadəsiylə yekunlaşdırılır.
[Birinci dəfə, təslim olma əmriylə yekunlaşdırılmışdı.] Yalnız namazdan
açıqca danışılır ki, bu namazın böyüklüyünü və ona verilən
əhəmiyyəti vurğulamağa istiqamətlidir. Qurani Kərimin namaza nə həsr edər
əhəmiyyət verdiyi şübhə aparmayan açıq bir gerçəkdir.
"Hüzurunda bir araya gətiriləcəyiniz (mabut), Odur." Bu halda ONA təslim
olmaq, ONdan çəkinmək, qorunmaq lazımdır. Çünki çevril ONADIR,
hesaba çəkmək və əməllərin qarşılığını vermək də ONun əlindir.
Ən'am Surəsi / 74-83 ............................................................................................ 353
73) Göyləri və yeri haqq ilə yaradan Odur. Ol, dediyi gün, olar. Sözü
haqqdır.
Uca Allahın adlarının və sifətlərinin bir qisiminin burada zikr edilməsinin
məqsədi, bundan əvvəlki sözləri açıqlamaq və səbəbləndirməkdir.
Çünki uca Allah, bundan əvvəl hidayətin öz hidayəti
olduğunu bildirmiş, sonra bunun bir növ təfsiri olaraq, hidayətin mənasının
özünə təslim olmaq, namaz və təqva (çəkinmə, qorunma)
olduğunu bildirmişdir. Bu isə, dinin bütünü deməkdir. Ardından,
uca Allah, imtina edilməməsi lazım olan hidayətin öz hidayəti olduğunun
səbəbi olaraq da, bütün insanların hüzurunda bir araya gətiriləcək,
toplanacaq olmalarını göstərir. Ən sonunda, tam şərhi
də belə edir: "Göyləri və yeri haqq ilə yaradan Odur..." Əgər uca
Allahın sayılan bu ad və xüsusiyyətlərindən biri mənfilənsə, şərh
tamamlanmış olmaz.
"...Yaradan Odur." sözüylə, yaradılışın tamamilə ONun hərəkəti olduğunun
vurğulanması nəzərdə tutulmuşdur. Ayrıca bu hərəkət, haqq ilə yerinə yetirilmişdir,
batil ilə deyil. Bir hərəkət batil deyilsə, bir məqsədinin olması qaçınılmazdır.
O halda yaradılışın da bir məqsədi vardır. O da, ONA çevir. Aşağıdakı
ayədə zikr edilən iki dəlildən birini də bu meydana gətirməkdədir: "Göyü, yeri
və ikisinin arasındakıları boş yerə yaratmadıq. Bu, inkar edənlərin
zənnidir..." (Sad, 27-28) Buna görə, göylərin və yerin haqq ilə yaradılmış
olması, yaradılanların bir yerdə ONun hüzur/dincliyinə çatacaqları nəticəsini
verməkdədir.
"Ol, dediyi gün, olar." Ayələrin axışından aydın olduğu qədəriylə,
olması əmr edilən şey, haşir günüdür. Hərçənd yaradılan hər varlıq bu şəkildə
yaradılmaqdadır. Necə ki uca Allah bir ayədə bu xüsusa belə
işarə etmişdir: "ONun işi, bir şeyi dilədiyi zaman ona, 'Ol!' deməkdir,
dərhal olar." (Yasin, 82) Təfsirini təqdim etdiyimiz ifadədə keçən 'gün',
deməklə elin idili zərfdir. Mənas(n)ı isə belədir: "Qiyamət gününə, 'Ol!' dediyi
gün, dərhal olar." Bəziləri demişlər ki, bu söz "şey"ə deyilmişdir.
Bu vəziyyətdə ifadənin təqdiri bucaqlımı belədir: "Bir şeyə, 'Ol!'
dediyi gün, dərhal olar." Ancaq bizim şərhimiz ayənin axışına
daha uyğundur.
"Sözü haqqdır." Bir səbəbdir. Bununla, özündən əvvəlki cümlə ge-
354 .............................................................. əl-Mizan Fi Təfsir-el Quran - c. 7
rekçelendirilmiştir. Bunun dəlili də cümlənin ayrılmış olmasıdır. Haqq
isə, sözün tam mənasıyla sabit olan şey deməkdir. Zehin xarici varlıq
və xarici dünya yəni. "Ol, dediyi gün, olar." ifadəsindən də aydın olduğu
kimi, ONun sözü, hərəkəti və meydana getirişi olduğuna görə, uca Allahın
sözü, rədd edilməsi mümkün olmayan haqqın özüdür. ONun sözlərini
dəyişdirəcək yoxdur. Uca Allah buyurur ki: "Və mən haqqı
(gerçəyi) söyləyərəm." (Sad, 84)
Sura üfləndiyi gün, mülk ONundur.
Burada qiyamət günü nəzərdə tutulur. Bir ayədə belə buyurulmuşdur: "O
gün onlar, ortaya çıxarlar. Onlardan heç bir şey Allaha gizli qalmaz. 'Bu
gün mülk kimindir?' O tək kahhar Allahın." (Mömin, 16) Hər vaxt
mülk Allahın olduğu halda, sura üfləndiyi gün mülkün ONA aid olmasından
məqsəd, bu gerçəyin, səbəblərin ortadan qalxması, müxtəlif bağ
və neseplerin kəsilməsi surətiylə, açıq bir şəkildə ortaya çıxmasıdır.
Daha əvvəl, dəyişik münasibətlərlə bu mövzuya bölük pörçük də olsa
toxunmuşduq. İnşaallah, irəlidə münasib bir yerdə bu mövzuya və surun
mənasına bağlı geniş və doyurucu şərhlərdə ol/tapılacağıq.
Qeybi (görülmezi) və görüləni bilər. O, hikmət sahibidir, hər şeydən xəbərdardır.
Bunun mənasını daha əvvəl açıqlamışdıq. Ulu Allahın bu xüsusiyyəti, hesaba
çəkib cavab vermənin dayağıdır. "Hikmət sahibi" və "hər şeydən
xəbərdar" olma xüsusiyyətləri də elə. Bu səbəbdən uca Allah, qeybi və görülən
aləmi bilməsiylə, əşyanın xarici qisimini də, iç üzünü də bilər. Bir şey
açıqlığı etibarilə və bir şey də gizliliyi etibarilə ONA gizli qalmaz. Hikməti
sayəsində də yaradılış nizamı möhkəm işlər. Lazımlı olan cəzanı lazım olduğu
kimi təyin edər. Kimsəyə zülm etməz, gərəksiz cavab verməz. Hər
şeydən xəbərdar olduğu üçün də kiçik bir şey kiçik olduğu, böyük bir
şey də böyük olduğu üçün ONun gözündən qaçmaz.
Bu səbəbdən uca Allahın bu ad və xüsusiyyətləri bunu açıq və dəqiq bir şəkildə
ortaya qoyurlar: Hər kəs ONun hüzur/dincliyinə çatacaq, ONun hüzurunda
toplanacaq. Gerçək hidayət, Allahın hidayətidir. Haqq din, Allahın
əmr etdiyi fitrət dinidir. Çünki uca Allah, kainatı bir məqsəd üçün
yaratmışdır. Bu məqsədə istiqamətli olaraq kainatı yaratmağı diləmişdir. Bu
Ən'am Surəsi / 74-83 ............................................................................ 355
məqsəd, ONA dönüşdən ibarətdir. Allah bunu dilədiyinə görə, ona 'Ol!'
deyəcək, o da olacaq. Çünki ONun sözü, geri çevrilə bilməz haqqdır. O
gün qəti olaraq ortaya çıxacaq ki, mülk ONundur. ONun xaricində
heç bir şeyin başqa bir şey üzərində suverenliyi yoxdur. Orada ONun
ayırt etməsiylə, özünə itaət edənlər, üsyan edənlərdən ayrılacaq.
Çünki O, hikməti və xəbərdarlığı ilə görülməyən və görülən hər
şeyi bilər.
İndiyə qədər edilən şərhlərdən bu xüsuslar ortaya çıxır:
Birincisi: "Haqq ilə" sözüylə, göylərin və yerin yaradılışının haqq yaradılış
olduğu nəzərdə tutulur. Yəni haqq, yaradılışın xüsusiyyətidir. Az əvvəl, ONun hərəkətinin
və sözünün haqq oluşunu da açıqlamışdıq. Bu ifadənin mənasının,
"O, göyləri və yeri haqq söz ilə yaratdı." olduğu istiqamətindəki şərh isə,
uzaq bir ehtimaldır.
İkincisi: "Ol, dediyi gün, olar." sözü, ayənin axışından da aydın olduğu
kimi, qiyamət gününün baş verməsiylə əlaqədardır. Hər şeyin yaradılışının
bu tərzdə reallaşır olması, bu baxımdan vəziyyəti dəyişdirməz.
Üçüncüsü: "Sura üfləndiyi gün, mülk ONundur." ifadəsində, qiyamət
gününün xüsusiyyətlərindən xüsusilə sura üfürülməsindən danışılması
ilə ümumi səfərbərlik, ümumi toplanma mənasına işarə etmə məqsədi
güdülmüşdür. Bu, əvvəlki ayənin sonunda iştirak edən bu ifadəyə də uyğundur:
"Hüzurunda bir araya gətiriləcəyiniz (mabut), Odur." Çünki
ayənin orijinalında keçən "haşir" sözcüyü, insanların məzarlarından
çıxarılıb toplu bir halda bir növ məcbur etməklə aparılmaları, sürtülmələri
deməkdir. Sura da ancaq əsgərlərin özlərini maraqlandıran əhəmiyyətli bir
iş üçün toplanmaları, içdimə etmələri üçün üflənər. Qiyamət günü insanların
məhşər meydanında toplanıb aralarında hökm verilməsi üçün
ikinci dəfə sura üflənər. Uca Allah bir ayədə belə buyurmuşdur: "Sura
üfləndi. İşdə onlar, qəbirlərindən Rəblərinə qaçırlar... O, yalnız bir
qorxunc səsdən ibarətdir. Ardından dərhal, hamısı hüzur/dincliyimizə gətirilmişlər.
O gün, heç kimə bir haqsızlıq edilməz və siz ancaq
etməkdə olduqlarınızın qarşılığını al/götürərsiniz." (Yasin, 51- 54)
Bu iki yerdə "gün" eyni mənada istifadə edilməmişdir. İlkində, mütləq
zərf nəzərdə tutulmuşdur. Sözün axışı içində qiyamət günü üçün bir zərf fərz edilmişdir.
Bu, eynilə bizim bu sözümüzə bənzər: Allahın hərəkəti ya-
356 ...................................................... əl-Mizan Fi Təfsir-el Quran - c. 7
rattığı gün. Allahın günləri və gecələri yaratdığı zaman. Halbuki bilindiyi
kimi gün, hərəkətin meydana gətirdiyi bir şeydir. Zaman isə gecə və
gündüzdən ibrətdir. İkincisində isə, gündən, qiyamətin özü nəzərdə tutulmuşdur.
AYƏLƏRİN HƏDİSLƏR İŞIĞINDA ŞƏRHİ
et-Dürr'ül-Mensur'da, "O, gerçəyi ayırar..." ifadəsiylə əlaqədar olaraq belə
deyilir: Darekutni -el-İfradda- və İbni Mürdeveyh, Übey b. Kabdan
belə rəvayət edərlər: "Rəsulullah (s. a. a), bu ayəs(n)i bir adama, 'O, gerçəyi
ayırar və O, ayırt edənlərin ən yaxşısıdır.' şəklində oxutdu." [c. 3, s. 14]
Eyni əsərdə, "Qeybin xəzinələri ONun yanındadır; onları ONdan
başqası bilməz..." ayəsiylə əlaqədar olaraq belə deyilir: Əhməd, Buxari,
Həşiş b. Esram -el-İstikamedə-, İbni Əbi Xatəm, Ebu'ş-Şeyh və İbni
Mürdeveyh, İbni Ömərdən Rəsulullahın (s. a. a) belə dediyini rəvayət
edərlər: "Qeybin açarları beş dənədir; Allahdan başqa kimsə onları
bilməz. Sabah nə olacağını Allahdan başqa kimsə bilməz. Rəhmlərin
nə vaxt azaldacağını və yüklərini buraxacağını Allahdan başqa
kimsə bilməz. Yağışın nə vaxt yağacağını Allahdan başqa kimsə
bilməz. Heç kim harada öləcəyini bilməz; bunu ancaq Allah bilər.
Qiyamətin nə vaxt qopacağını da uca Allahdan başqa kimsə bilə bilməz."
[c. 3, s. 15]
Mən deyərəm ki: Səhih olması vəziyyətində bu rəvayəti, təfsirini təqdim etdiyimiz
sırada ifadə etdiyimiz kimi, ayənin ümumiliyiylə ziddiyyət təşkil edər kimi qəbul etməmək
lazımdır. Çünki bu məzmunda ədədi bir məhdudlaşdırmanın heç bir
mənas(n)ı yoxdur. Rəvayətdə işarə edilən qeybi hadisələri, oluşdan əvvəl
bilinən hadisələr adı altında yığa bilərik. Halbuki, şəxsən ayənin şahidliyiylə,
bu beş şeyin xaricində qeybin başqa nümunələri də vardır.
Eyni əsərdə belə keçər: əl-Hatib, Tarixində, zəif bir rəvayət zənciriylə
İbni Ömərdən Rəsulullahın (s. a. a) belə buyurduğunu rəvayət edər:
"Torpaqda heç bir əkin və ağacın budağında heç bir meyvə yoxdur ki, üzərində
belə yazılı olmasın: 'Bismilləhir-rahmənir-rahim. Bu, filan oğulu
filanın ruzisidir.' 'Heç bir yarpaq düşməz ki O, onu bilməsin. Yenə yerin
qaranlıqlarına heç bir dənə (düşməz), yaş və quru heç bir şey düşməz ki
Ən'am Surəsi / 74-83 ........................................................................ 357
(O, onları bilməsin və bütün bunlar) açıq-aşkar bir kitabda olmasın.' ayəsiylə
buna işarə edilmişdir." [c. 3, s. 15]
Mən deyərəm ki: Rəvayət zəncirinin zəifliyi bir tərəfə, məzmunu da ayələ bu
şəkildə üst-üstə düşməməkdədir.
Tefsir'ul-Ayyaşi'de, Ebu'r-Rebi' eş-Şamidən belə rəvayət edilər: İmam
Cəfər Sadiqdən (ə.s), "Heç bir yarpaq düşməz ki O, onu bilməsin... açıq-aşkar
bir kitabda olmasın." ayəsini soruşdum. Buyurdu ki: "Yarpaqdan
qəsd, aşağı uşaqdır. Dənə, uşaqdır. Yerin qaranlıqları, rəhmdir.
Yaş, həyat bulan; quru isə, öləndir. Bütün bunlar açıq-aşkar kitabdadır."
[c. 1, s. 361]
Mən deyərəm ki: Bu hədisi Kuleyni1 və Şeyx Saduk2 Ebu'r-Rebi' vasitəsiylə
İmam Cəfər Sadiqdən (ə.s), Kummi3 də mürsəl olaraq rəvayət etmişdir.
Ancaq rəvayət, ayənin zahiriylə üst-üstə düşmür. Buna bənzər bir
başqa rəvayət də var. Bunu Ayyaşi, Hüseyn b. Səiddən, o da İmam
Əbul-Həsəndən (ə.s) rəvayət etmişdir. 4
Mecma'ul-Beyan təfsirində, "De ki: O, sizin üzərinizə, üstünüzdən... bir
əzab göndərməyə... qadirdir." ayəsiylə əlaqədar olaraq bu şərhə yer/yeyər
verilir: "Üstdən gələcək əzabdan məqsəd, zalım sultanlardır. 'Yaxud
ayaqlarınızın altından' ifadəsiylə də pis xasiyyətli, xeyirsiz kölələr nəzərdə tutulur.
Bu şərh, İmam Cəfər Sadiqdən (ə.s) də rəvayət edilmişdir."
Mecma'ul-Beyan sahibinin, "Ya da sizi təriqətlərə bölməyə..." ifadəsinə
bağlı şərhi isə belədir: "Bir görüşə görə, bundan bu məna nəzərdə tutulmuşdur:
Aranıza düşmənlik və asabiyet duyğularını salaraq bəzinizi
bəzinizə salar. Bu şərh, İmam Cəfərdən (ə.s) rəvayət edilmişdir."
Müəllifin, "Və kiminizə kiminizin qisasını daddırmağa" ifadəsinə bağlı
şərhi də belədir: "Bundan məqsəd, pis qonşuluqdur. Bu şərh
də İmam Cəfərdən (ə.s) rəvayət edilmişdir." [c. 3, s. 315]
Tefsir'ul-Kummi'de, "Üzərinizə, üstünüzdən... bir əzab göndərməyə..."
ifadəsiylə əlaqədar olaraq belə deyilir: "Bundan məqsəd, zorba sultan-
1- [əl-Kafi, c. 8, s. 208, h: 349]
2- [Maan'il-Ahbar, s. 215]
3- [təfsir-ul-Kummi, c. 1, s. 203]
4- [Tefsir'ul-Ayyaşi, c. 1, s. 361]
358 ............................................................. əl-Mizan Fi Təfsir-el Quran - c. 7
lar, zalım idarəçilərdir. 'Yaxud ayaqlarınızın altından.' Bundan məqsəd
də, aşağı əxlaqlı alçaq və xeyirsiz insanlardır. 'Sizi təriqətlərə bölməyə.'
Bundan məqsəd də asabiyettir. 'Və kiminizə kiminizin qisasını
daddırmağa.' Bununla da pis, dolanışıqsız qonşular nəzərdə tutulmuşdur."
Qummu deyər ki: "Əbul-Carudun İmam Misdən (ə.s) köçürdüyünə
görə, o, belə buyurmuşdur: 'O, sizin üzərinizə, üstünüzdən... bir əzab
göndərməyə qadirdir.' Bu, tüstü və qışqırıqdır. 'Yaxud ayaqlarınızın altından.'
Bu, yerin dibinə keçirilməkdir. 'Ya da sizi təriqətlərə bölməyə.'
Bu dində ixtilafa düşüb bəzinizin bəzinizi tənqid etməsidir. 'Və kiminizə kiminizin
qisasını daddırmağa.' Bu da, bir-birinizi öldürmənizdir. Bütün
bunlar, qiblə əhliylə əlaqədardır. Sonunda uca Allah belə buyurur:
Bax, bəlkə anlarlar deyə dəlilləri necə çeviririk (açıqlayırıq)." [c. 1,
s. 204]
et-Dürr'ül-Mensur adlı təfsirdə belə keçər: Abdurrezzak, ABŞ b.
Humeyd, Buxari, Tirmizi, Nəsəs(n)i, Nuaym b. Hammad -əl-Fiten adlı əsərdə-,
İbni Cərir, İbni Münzir, İbni Əbi Xatəm, İbni Hibban, Ebu'şŞeyh,
İbni Mürdeveyh və Beyhaki -əl-Əsmə ve's-Sıfat adlı əsərdə-
Cabir b. Abdullahdan belə rəvayət edərlər: "Də ki: O, sizin üzərinizə,
üstünüzdən... bir əzab endirməyə... qadirdir." ayəs(n)i enincə, Re-sulullah
(s. a. a), "Sənin yüzünə (məmnuniyyətinə) sığınıram." buyurdu. "Yaxud
ayaqlarınızın altından..." ifadəsi enincə, "Sənin yüzünə sığınıram."
buyurdu. "Ya da sizi təriqətlərə bölməyə və kiminizə kiminizin qisasını
daddırmağa qadirdir." ifadəsi enincə Rəsulullah, "Bu, ən yüngülü və ya ən/en
asanıdır." buyurdu. [c. 3, s. 17]
Mən deyərəm ki: Buna yaxın bir hədis, İbni Mürdeveyh vasitəçiliklə
Cabirdən rəvayət edilmişdir. [c. 3, s. 17]
Yenə eyni əsərdə belə keçər: Əhməd, hasen olduğunu ifadə edərək
Tirmizi, Nuaym b. Hammad -əl-Fiten adlı əsərdə-, İbni Əbi Xatəm və
İbni Mürdeveyh, Sad b. Əbi Vakkasdan, o da Peyğəmbərimizdən
(s. a. a), "De ki: O, sizin üzərinizə, üstünüzdən yaxud ayaqlarınızın altından
bir əzab göndərməyə... qadirdir." ayəsiylə əlaqədar olaraq belə rəvayət
edər: "Bütün bunlar olacaq və hələ konkret olaraq şərhləri
ortaya çıxmamışdır." [c. 3, s. 17]
Mən deyərəm ki: Bu mövzuda Ehlisünnet qaynaqlarında köçürülən
Ən'am Surəsi / 74-83 ............................................................................. 359
başqa rəvayətlər də var. Şiə qaynaqların Ehlibeyt İmamlarından (s. a)
köçürdükləri rəvayətlərdə isə, ayədə üstlərindən yaxud ayaqlarının altından
gələcəyi vəd edilən əzab, yəni qışqırıq və yer/yeyər udması əzabının
irəlidə reallaşacağı ifadə edilər. Ümmətin təriqətlərə bölünüb kiminə
kiminin qisasının daddırılması isə, bunun bir çox nümunəs(n)i həqiqətən yaşanmışdır,
yaşanmaqdadır.
Sunu idi et-Dürr'ül-Mensur adlı təfsirində və İbni Kəsr öz təfsirində
köçürdükləri müxtəlif rəvayətlərdə ifadə edildiyinə görə, "De ki: O, sizin
üzərinizə, üstünüzdən yaxud ayaqlarınızın altından bir əzab göndərməyə...
qadirdir." ayəs(n)i enincə Peyğəmbərimiz (s. a. a) Rəbbinə sığındı
və ONA, bu əzabları ümmətinə göndərməməsi üçün dua etdi. Uca
Allah, bəzi dualarını qəbul etdi, digər bəzisinə isə razılıq etmədi.
Razılıq etmədiyi dua, təriqətlərə bölünməmələri, kiminə kiminin qisasını
daddırmamasıdır." [c. 3, s. 17]
Bu rəvayətlər -çox sayda olmaqla birlikdə- isnadları etibarilə zəif
və qüvvətli oluşlarından kənar, ayənin zahiriylə uyğun gəlmədikləri üçün zəifdirlər.
Çünki bu ayədən sonrakı iki ayədə belə buyurulur: "O,
gerçək ikən, qövmün onu yalanladı. Də ki: Mən sizə vəkil deyiləm. Hər
xəbərin reallaşacağı bir zaman vardır. Yaxında bilərsiniz." Bu ayələr,
haqqında danışılan əzabın qətiliklə reallaşacağını açıq bir ifadəylə
ortaya qoyması baxımından bir təhdid xüsusiyyətindədir. Bu ayələr -Ən'am
Surəsinin daxilində oluşları etibarilə- bir dəfədə enmişlər. Uca
Allah, bunu ümmətinə eşitdirməsini Peyğəmbərinə əmr etmişdir. Əgər
müsibəti qaldırmağa bağlı bir beda söz mövzusu olsaydı, bunu uca
Allahın kəlamında görməmiz lazım idi. Çünki Allahın kəlamına, öndən
və arxadan batil bulaşmaz. Daha əvvəl də ifadə etdiyimiz kimi, buna
bağlı bir əlamət olmadığı kimi, bunun əksinəni göstərən işarələr vardır.
Quranda iştirak edən bir çox ayə, məzmunları etibarilə bu ayələri dəstəklər
mahiyyətdədir. Yunus və Rum surələrində iştirak edən əlaqədar ayələri buna
nümunə göstərə bilərik.
Qaldı ki bu rəvayətlər, bu müsibətlərin baş verəcəyini və ümmətin
başına bu bəlaların gələcəyini göstərən və Sünni və Şiə qaynaqlar tərəfindən
köçürülən başqa rəvayətlərlə də uyğun gəlməməkdədir.
Eyni şəkildə, üzərində dayandığımız bu rəvayətlər, ədədi olaraq
360 ............................................................. əl-Mizan Fi Təfsir-el Quran - c. 7
çox olmaqla və bir çoxunda Hz. Peyğəmbərin (s. a. a) bu duanı, "De ki:
O, ...göndərməyə... qadirdir." ayəsindən sonra etdiyi ifadə edilməklə birlikdə,
istənilən şeylərin sayında aralarında ixtilaf vardır. Çünki bəzisində
Peyğəmbərimizin (s. a. a) üç istəkdə, bəzisində dörd istəkdə ol/tapıldığı
ifadə edilər. Ayrıca, qəbul edilən istəklərinin sayında da rəvayətlər
arasında birlik yoxdur. Bəzisində bir, bəzisində isə iki olduğundan
danışılar. Yenə istəklərin özündə də fərqliliklər gözə dəyməkdədir.
Məsələn; rəvayətlərin bəzisində bu istəklərin, göydən daş
yağması və insanların yerə batması, aralarında bölünmələrin olmaması
və kiminə kiminin qisasının daddırılmaması olduğu ifadə edilərkən,
bəzisində bunların, yerə batma, qıtlıq ili və vuruşmalarının öz
aralarında olması olduğu ifadə edilər. Digər bəzi rəvayətlərdə, bunların,
ümumi qıtlıq ili, özlərinin xaricində bir düşmənin üzərlərinə müsəllət
olması və kiminə kiminin qisasının daddırılması olduğu ifadə edilər.
Başqa bir qrup rəvayətdə isə, Peyğəmbərimizin (s. a. a) istəklərinin,
ümmətinin pozğunluq üzrə birləşməmələri, özlərinin xaricində bir
düşmənin başlarına müsəllət olmaması, qıtlıq illəriylə həlak olmamaları,
ayrı-ayrı qruplara bölünməmələri, kiminə kiminin qisasının daddırılmaması
şəklində olduğu dilə gətirilmişdir. Mövzuyla əlaqədar başqa rəvayətlərdə,
Peyğəmbərimizin (s. a. a), özlərinin xaricində bir düşmənin
ümmətinə müsəllət olmamasını, yerə batırılaraq həlak edilməmələrini,
vuruşmalarının öz aralarında olmamasını istədiyi ifadə
edilir.
Digər bəzi rəvayətlərdə, özlərindən əvvəlki cəmiyyətlərin həlak
edildikləri əzablarla həlak edilməmələrini, özlərinin xaricində bir
düşmənin üzərlərinə müsəllət olmamasını, fərqli qruplara bölünməmələrini,
kiminə kiminin qisasının daddırılmamasını istədiyi dilə gətirilir.
Başqa rəvayətlərdə isə, bunların, üstlərindən və ayaqlarının altından
əzab göndərilməsi, təriqət təriqət bölünmələri və kiminə kiminin
qisasının daddırılması olduğu ifadə edilir.
Kənar yandan, bu rəvayətlərin çoxunda, Peyğəmbərimizin (s. a. a) bu
duanı, Əliyə bölgəsində Ənsar kəndlərindən biri olan "Muaviyeoğulları
Harrası" kəndində etdiyi deyilir ki bu, hadisənin hicrətdən sonra reallaşmış
olmasını tələb etməkdədir. Halbuki Ən'am Surəsi hicrətdən
Ən'am Surəsi / 74-83 ....................................................................... 361
əvvəl Məkkədə bir dəfədə nazil olmuşdur. Ayrıca, bu rəvayətlər yaxşıca
araşdırıldığında aralarında başqa ziddiyyətlərin olduğu da görüləcək.
Əgər mütləq bu rəvayətlərdən birini qəbul etmək lazım olsa, Suyu-
tinin Abdurrezzak, ABŞ b. Humeyd, İbni Cərir, İbni Münzir və İbni
Mürdeveyh kanalıyla Şeddad b. Evsdən, onun da merfu olaraq Peyğəmbərimizdən
(s. a. a) köçürdüyü bu rəvayəti seçmək daha məqsədəuyğun
olar: "Uca Allah yer üzünü, şərqini və qərbini görə biləcəyəm
şəkildə mənim üçün dürüp yığdı və ümmətimin suverenliyi, yer üzünün
mənim üçün dürülen qisiminə qədər yayılacaq. Mənə iki xəzinə
verildi. Biri qırmızı, biri də ağdır. Rəbbimdən, ümmətimi ümumi aclıq
iliylə həlak etməməsini, onları qrup qrup bölməməsini, bəzisinə
bəzisinin qisasını daddırmamasını istədim. Rəbbim mənə dedi ki: Ey
Məhəmməd, mən bir hökm verdiyim zaman, kimsə onu geri
çevirə bilməz. Sənin ümmətini ümumi aclıq iliylə həlak etməyəcəyəm.
Onlara, həlak etmək üzrə onların xaricindən bir düşməni müsəllət
etməyəcəyəm. Amma onların bəzisi bəzisini həlak edəcək, bəzisi bəzisini
öldürəcək, bəzisi bəzisini məhbus edəcək."
Bunun üzərinə Peyğəmbərimiz (s. a. a) belə buyurmuşdur: "Mən
ümmətim hesabına sapdırıcı öndərlərdən qorxuram. Ümmətimin
arasına qılınc salılsa, bu qılınc qiyamətə qədər üzərlərindən qaldırılmaz."
[et-Dürr'ül-Mensur, c. 3, s. 19]
Bu rəvayət və bunun məzmununu ifadə edən rəvayətlər, yuxarıda toxunulan
problemlərin çoxundan uzaqdır. Bir dəfə bu rəvayətdə, duanın
ayənin enişindən dərhal sonra edildiyindən danışılmır. Bununla
birlikdə, məqsədin, ümumi həlakın, ümməti təməldən yox edəcək əzabın
qaldırılması olduğunu söyləməliyik. Yoxsa bu ümmət nə qədər ümumi
fəlakətlərə, qılıncdan keçirilmələrə və qırğınlara məruz qalmışdır.
Moğol hücumlarının, Enidilisə istiqamətli xaçlı döyüşlərinin və bənzəri
digər fəlakətlərin ölümcül təsirlərini kimsə inkar edə bilməz. Ayrıca, bu
dua və istəklərin, bisə idin ilk dövrlərində və bu surənin enişindən
əvvəl reallaşdığını düşünürük. Çünki Peyğəmbərimiz (s. a. a),
Rəbbinin mövqesinin ululuğunu hər kəsdən daha yaxşı biləcək vəziyyətdədir.
Bu səbəbdən bu ayələr özünə vəhy edildikdən sonra,
Rəbbindən hökmünü dəyişdirməsini, ümmətinə təbliğ etməsini əm-
362 ........................................................... əl-Mizan Fi Təfsir-el Quran - c. 7
rettiği mühakiməsini geri çevirməsini istəməz.
Hər nədirsə; Qurani Kərim, ayələri vasitəsilə işin özünü bizə bildirmişdir.
Buna görə bu din, qiyamət gününə qədər ayaqda qalacaq.
Bu ümmət, bir bütün olaraq təməldən yox edilməyəcək. Buna qarşı,
uca Allah, keçmiş ümmətləri sınadığı müxtəlif müsibətlərlə bu
ümməti də sınayacaq. Bu ümmət addım-addım onların izindən gedəcək.
Bu barədə aralarında ən kiçik bir fərqlilik olmayacaq.
Hz. Peyğəmbərdən (s. a. a) və Ehlibeyt İmamlarından (ə.s) köçürülən
və dəlaləti açıq, sadır olduğu qəti olan çox saydakı hədislər də,
bunun belə olacağını bildirməkdədir.
et-Dürr'ül-Mensur adlı təfsirdə ifadə edildiyinə görə, Nahhas "ən/en-
Nasih" adlı əsərində İbni Abbasdan, "De ki: Mən sizə vəkil deyiləm."
ifadəsiylə əlaqədar olaraq belə rəvayət edər: "Bu ayə, 'Müşrikləri tapdığınız
yerdə öldürün." şəklində qılınc istifadə etməni nəzərdə tutan ayənin enişiylə
neshedilmiştir." [c. 3, s. 20]
Mən deyərəm ki: Daha əvvəlki şərhlərdə, "De ki: Mən sizə vəkil
deyiləm." ifadəsinin özündən sonra iştirak edən, "Hər xəbərin reallaşacağı
bir zaman vardır. Yaxında bilərsiniz." ifadəsinin ehtiva etdiyi təhdidə
bağlı bir hazırlıq mahiyyətindədir. Bu baxımdan ayənin mənas(n)ı nəshi
qəbul etməz.
Tefsir'ul-Kummi'de, "Ayələrimiz haqqında nalayiqliyə
dalanları gördüyün zaman..." ayəsiylə əlaqədar olaraq müəllif öz
rəvayət zənciriylə ABŞılala b. AYından belə rəvayət edər: Rəsulullah
(s. a. a) buyurdu ki: "Allaha və axirət gününə iman edən bir kimsə, bir
imama söyülən və ya bir Müsəlmanın qeybəti edilən bir məclisdə
oturmasın. Çünki uca Allah kitabında belə buyurmuşdur:
Ayələrimiz haqqında nalayiqliyə dalanları gördüyün zaman,
ondan başqa bir sözə dalana qədər onlardan üz çevir. Əgər
şeytan sənə unutdursa, xatırladıqdan sonra, o zalımlar birliyiylə
birlikdə oturma." [c. 1, s. 207]
et-Dürr'ül-Mensur'da ifadə edildiyinə görə, ABŞ b. Humeyd, İbni
Cərir və Əbu Nuaym -əl-Hilye adlı əsərdə- Əbu Cəfərdən belə rəvayət
edərlər: "Bir-birləriylə hüsumət edənlərin yanında oturmayın. Çünki
Ən'am Surəsi / 74-83 .......................................................................... 363
onlar, Allahın ayələri haqqında nalayiqliyə dalanıllar." [c. 3,
s. 20]
Yenə eyni əsərdə ifadə edildiyinə görə, ABŞ b. Humeyd və İbni
Münzir, Məhəmməd b. Əlidən belə rəvayət edərlər: "Nəfslərinin arzularına
uyanlar, Allahın ayələri haqqında nalayiqliyə dalanlardandır."
[c. 3, s. 20 ]
Tefsir'ul-Ayyaşi'de, Ribi b. Abdullahdan, o da özünə izah edən
bir adamdan, o da İmam Misdən (ə.s), "Ayələrimiz haqqında nalayiqliyə
dalanları gördüyün zaman" ifadəsiylə əlaqədar olaraq belə
rəvayət edər: "Burada nəzərdə tutulan, Allah haqqında danışmaq,
Quranla əlaqədar olaraq mübahisə/müzakirəyə girməkdir." "Ondan başqa bir sözə
dalana qədər onlardan üz çevir." ifadəsiylə əlaqədar olaraq da belə
buyurdu: "Nağılçılar da bunlardandır." [c. 1, s. 362]
Mən deyərəm ki: Rəvayətlər, görüldüyü kimi, ayəs(n)i ümumiləşdirməkdədirlər.
Bu da, ayənin məzmununun özünün əsas alınmasından qaynaqlanmaqdadır.
Mecma'ul-Beyan təfsirində müəllif, İmam Misdən (ə.s) belə
dediyini rəvayət edər: "...xatırladıqdan sonra, o zalımlar birliyiylə
birlikdə oturma" ayəs(n)i enincə, Müsəlmanlar dedilər ki: 'Necə edək?
Müşriklərin Quranı lağ etdikləri hər səfərində ayağa qalxacağıqsa,
onları tərk edəcəyiksə, o zaman Məscidi Harama girməməmiz, Kəbəni
təvaf etməməmiz lazımdır.' Bunun üzərinə uca Allah, 'Qorunanlara,
onların hesabından bir məsuliyyət yoxdur.' ayəsini endirdi. Onlara,
əllərindən gəldiyincə müşrikləri xəbərdar etmələri əmr edildi." [c. 3, s. 94]
Mən deyərəm ki: Bu rəvayət, görüldüyü kimi, "(Bu) bir xatırlatmadıyar"
ifadəsindəki "xatırlatma" sözünü mefulu mütləq, "bəlkə qorunarlar
deyə" sözündəki iki əvəzliyi də müşriklərə istiqamətli olaraq əsas al/götürməkdədir.
Bu vəziyyətdə belə bir təqdiri şərh əldə etmiş olarıq:
"Lakin onlara xatırlat; bəlkə bu xatırlatma ilə çəkinərlər." Geridə rəvayətlə
əlaqədar bir əyrilik olaraq, surənin bir dəfədə enmiş olması qalır.
et-Dürr'ül-Mensur'da ifadə edildiyinə görə, İbni Cərir, İbni Münzir və
Ebu'ş-Şeyh, İbni Curayhdan belə rəvayət edərlər: "Müşriklər, Peyğəmbərimizin
(s. a. a) yanında oturur, onu dinləmək istəyirdilər. Dinləyincə
də onunla lağ/alay edirdilər. Bunun üzərinə, 'Ayələrimiz haqq-
364 .................................................... əl-Mizan Fi Təfsir-el Quran - c. 7
qında nalayiqliyə dalanları gördüyün zaman, ...onlardan yüz/üz
çevir...' ayəs(n)i endi. Bunun üzərinə, lağ/alay etdikləri zaman, Peyğəmbərimiz
(s. a. a) onların yanından qalxırdı. Bu vəziyyət qarşısında lağ/alay
etməkdən çəkinirdilər. Bir-birlərinə deyirdilər ki: 'Lağ/alay etməyin, yoxsa
qalxıb gedər.' İşdə, 'bəlkə qorunarlar deyə' ifadəsiylə nəzərdə tutulan budur.
Yəni, 'Bəlkə, lağ/alay edib sənin qalxmağına səbəb olmaqdan çəkinərlər.'
Ardından bu ayə endi: 'Qorunanlara, onların hesabından bir məsuliyyət
yoxdur.' Yəni, 'Sənin onlarla birlikdə oturmağından ötəri. Lakin
yenə də onlarla birlikdə oturma.' Sonra bu hökm Mədinədə enən,
'O, kitabda sizə endirmişdir ki: ...eşitdiyinizdə... Yoxsa siz də onlar kimi
olarsınız.' ayəsiylə neshedilmiştir. Yəni, bu ayə, "Qorunanlara, onların
hesabından bir məsuliyyət yoxdur..." ayəsini neshetmiştir. [c. 3,
s. 20]
Mən deyərəm ki: Əgər "Ayələrimiz haqqında nalayiqliyə dalanları
gördüyün zaman..." ifadəsiylə eyni mənas(n)ı ehtiva edən Maidə Surəsindəki
"O, kitabda sizə endirmişdir ki:..." ayəs(n)i, "Qorunanlara... bir məsuliyyət
yoxdur." ayəsini neshetmişse, bu vəziyyətdə, "Qorunanlara...
bir məsuliyyət yoxdur." ayəs(n)i də, "...dalanları gördüyün zaman..." ayəsini
neshetmiş deməkdir. Bu, olduqca açıqdır. Amma surənin bir dəfə də
endiyi gerçəyiylə bu qiymətləndirməyi uyğun gəldirmək mümkün deyil.
Ancaq ravinin işarə etdiyi mənanın, üç ayə arasında ikincinin birincini
neshetmesi, üçüncü tərəfindən də neshedilmesi kimi bir ziddiyyətə
gətirib çıxarmayacağı da açıqdır.
Bunun bir bənzəri də, yenə et-Dürr'ül-Mensur'da ifadə edildiyinə görə,
Nahhasın "ən/en-Nasih" adlı əsərində İbni Abbasdan, "Qorunanlara,
onların hesabından bir məsuliyyət yoxdur." ayəsiylə əlaqədar olaraq nəql etdiyi
bu rəvayətdir: "Bu ayə, Məkkə enişlidir. Mədinədə enən, 'O, kitabda
sizə endirmişdir ki: Allahın ayələrinin inkar edildiyini... eşitdiyinizdə...'
ayəsiylə neshedilmiştir." [c. 3, s. 21]
Tefsir'ul-Burhan'da, "Sözü haqqdır... mülk ONundur..." ayəsiylə əlaqədar
olaraq İbni Babeveyhdən, o da öz rəvayət zənciriylə Səhləbə b.
Meymundan, o da bizim məzhəbimizə mənsub bəzi alimlərdən, onlar
də İmam Cəfər Sadiqdən (ə.s), "Qeybi (görülmezi) və görüləni bilər."
ifadəsiylə əlaqədar olaraq belə rəvayət edərlər: "Qeybdən məqsəd,
Ən'am Surəsi / 74-83 ........................................................................... 365
hələ olmayan şeylərdir. Görüləndən məqsəd də, bu günə qədər olan
şeylərdir." [c. 1, s. 530]
Mən deyərəm ki: Bu rəvayətdə qeyb və müşahidə edilən aləmin bizim yanımızda
ən çox bilinən qarşılıqlarına işarə edilmişdir. Bir az əvvəlki
şərhlərdə və daha əvvəl qeybin başqa qarşılıqlarının da
olduğunu ifadə etmişdik.
366 ......................................................................... əl-Mizan Fi Təfsir-el Quran - c. 7
Dostları ilə paylaş: |
|
|