Ayfer Kara hayatin iÇİnden yabancılar İçin Türkçe Metinler (A2-B1) Minsk «Kolorgrad»
Yüklə 7,49 Mb. Pdf görüntüsü
|
|
Didem:
Benim kuzenimin kızı, çok hareketli bir çocuktur. O bisiklete binmeyi ve paten kaymayı sever. Çok güzel buz pateni yapar, şehirlerarası turnuvalara katılır. Geçenlerde bir turnuva sırasında düşüp ayağını kırmış, kolunu incitmiş. Şimdi yürüyemediği için okula gidemiyor. Doktor onu muayene etmiş. Didem ayağını uzatamamış, kaldıramamış. Doktor röntgen ve emar (MR) çekmiş sonra ayağını alçıya almış. Şimdi Didem arkadaşlarıyla telefonda konuşuyor ve sürekli TV seyrediyor. Annesini sık sık yanına çağırıp yakınıyor: “Anne ayağım kaşınıyor, dayanamıyorum artık bunları çıkarmak istiyorum diye sızlanıyor”. Alçının içinde derinin kaşınması, bir yerini kırmanın en kötü tarafıdır. Metin: Ben grip, nezle gibi zor nefes aldığım hastalıklardan daha fazla korkuyorum. Ameliyât olduğumda bile grip olduğumdaki kadar bunalmadım. Çünkü en hayatî gösterge insanın nefes almasıdır. Ameliyâttan önce doktorlar hastaya narkoz veya anestezi yaparlar. Ameliyât sırasında hiçbir acıyı narkoz ve anestezi sâyesinde hissetmeyiz. Ama çok eskiden doktorlar savaşlarda insanların ayaklarını, bacaklarını ve kollarını keserken bile narkoz vermiyorlardı. Narkoz ve anestezi elbette aynı değildir. Anestezi narkozu kapsar. Narkozdan ağrılı bir şekilde uyanmak mümkünken anesteziden uyanmak için doktor müdâhalesi gerekir. Özellikle karın içi ameliyâtları, kanser 168 ameliyatları, baş - boyun cerrahisi gibi operasyonlar, her türlü beyin, bağırsak, karaciğer tiroit, kulak ameliyatları da genel anestezi ile yapılır. Çocuklar çok hareketli oldukları için hangi tür ameliyât olurlarsa olsunlar onlara genel anestezi uygulanır. Leylâ: Ben sık hastalanmam. Bir keresinde, gençken hasta olmuştum. Boğazım ağrıyordu, sesim kısılmıştı, nefes alamıyordum ve burnum tıkanmıştı. Doktor reçeteme antibiyotik iğneler yazmıştı. Başlangıçta ilk üç gün ayakta zor durduğum için iğnelerin acısına katlandım. İki iğneden sonra nefes alabiliyordum ve eşime, “İğneleri yaptırdım” diye yalan söyledim ve iğneleri sakladım. Ancak eşim kitaplıktan kitap alırken iğneler kitapların arkasından çıktı ve ben çok utandım. Bu olaydan sonra hastâne ve iğne korkumu yendim. Ancak hâlâ dişçi koltuğu fobim var. Hasta olmak, hastâneye gitmek ve uzun sürede iyileşememek herkesin korkusudur. Ben en çok dişçiye gitmekten korkarım. Dişçi koltuğuna oturunca göz bebeklerim büyür ve vücȗdum gerilir. Doktordan diş etime ağrı kesici yapmadan önce uyuşturucu sprey sıkmasını veya uyuşturucu krem sürmesini isterim. Yüklə 7,49 Mb. Dostları ilə paylaş:
|