Ayrı-seçkilik әleyhinә Avropa hüququ üzrә mәlumat kitabı

2.6.2. Ümumi müdafiənin bölünməsi       

(Məlumat kitabçasının 51-ci səhifəsi)

AİƏM, Marc Michel Josemans Burgemeester van Maastricht-ə qarşı

İş C-137/09,  12 oktyabr 2010

(CJEU,  Marc Michel Josemans v. Burgemeester van Maastricht

Case C-137/09, 12 October 2010)

Niderland məhkəməsi xahiş edirdi ki, qeyri-rezidentlərin kofeşoplara girişi

ilə  bağlı  daxili  qaydaların  tamamən  və  ya  qismən  Müqavilələrin  əhatə

dairəsinə düşdüyünə aydınlıq gətirsin. Müraciət xüsusilə mal və xidmətlərin

sərbəst hərəkətinə və ayrı-seçkiliyin qadağan edilməsinə dair idi. Mal və

xidmətlərin sərbəst hərəkəti ilə əlaqədar, müraciət olunan məhkəmədən

qeyri-rezidentlərin  kofeşoplara  daxil  olmasının  qadağan  olunmasının

narkotik turizminin və bunu müşayiət edən ictimai narahatlığın azaldılması

baxımından müvafiq və proporsional vasitə olub-olmaması soruşulurdu.

Alternativ olaraq, vətəndaşlıq əsasında vətəndaşlara qarşı ayrı-seçkiliyin

qadağan  olunmasına  dair  sual  verilirdi.  Əgər  belədirsə,  məhkəmədən

rezidentlər və qeyri-rezidentlər arasında fərqin səbəb olduğu dolayı ayrı-

seçkiliyin  əsaslandırılması  və  əlaqədar  qadağanın  artıq  göstərilmiş

səbəblərə müvafiq və proporsional olması soruşulurdu.

AİƏM bildirdi ki,  Aİ-da narkotikin qadağan olunması o deməkdir ki, kofeşop

sahibləri anaşa marketinqi ilə bağlı sərbəst hərəkət etmək azadlığı və ya

azadlığa yol verilməməsi prinsiplərinə əsaslana bilməzlər. Ancaq xidmətlər

təmin etmək azadlığı kofeşoplarda da satılan qida və spirtsiz içkilərə şamil

olunur və kofeşop sahibləri bu kontekstdə TFEU-nun 56-cı maddəsinə

(TEC-in köhnə 49-cu maddəsi) əsaslana bilər. Malın sərbəst hərəkəti qida

və içkilərin sərhədləri keçə bilməməsinə uyğun gəlmirdi. AİƏM TFEU-nun

56-cı  maddəsinə  nəzərdən  keçirdi  və  belə  qərara  gəldi  ki,  yalnız

rezidentlərə kofeşoplara girməyə icazə verən daxili qaydalar dolayı ayrı-

seçkilikdir, belə ki qeyri-rezidentlər daha çox əcnəbilərdir. Ancaq Məhkəmə

müəyyənləşdirdi ki, belə qaydalar şəraitə görə əsaslandırıla bilər. Narkotik

turizmi ilə mübarizə və bununla bağlı ictimai narahatlıq narkotiklərsə qarşı

mübarizənin  tərkib  hissəsi  idi  və  buna  görə  də  legitim  məqsəd  idi.

Məhkəmə belə qərara gəldi ki, bu tədbirlər müvafiq və proporsional idi.

Onlar  qeyri-rezidentlərin  anaşa  satmayan  bir  çox  digər  kafelərə  daxil

olmasının  qarşısını  almırdı.  Əlavə  olaraq,  narkotik  turizmini

məhdudlaşdırmaq üçün digər tədbirlər səmərəsiz idi. AİƏM qəbul etdi ki,

178

Ayrı-seçkilik əleyhinə Avropa hüququ üzrə Məlumat kitabı

---

qeyri-rezidentlərin  kofeşoplara  daxil  ola  bilməsi,  amma  anaşa  ala

bilməməsi kimi sistem praktik olmazdı.