«TƏRCÜMƏŞÜNASLIQ VƏ ONUN MÜASİR DÖVRDƏ ROLU» II Respublika tələbə elmi-praktik konfransı
2
A Z Ə R B A Y C A N D İ L İ N D Ə
M Ə R U Z Ə L Ə R
XALQ ŞEİRİNDƏ BƏDİİ TƏRƏNNÜM
VƏ FONETİK VASİTƏLƏR
Səbinə FƏRZƏLİYEVA
ADPU-nun filologiya fakültəsinin II kurs 204 cü qrup tələbəsi
Elmi rəhbər: prof.
Tərlan Novruzov
Xalq şeirində bədii tərənnümün iki tərəfli – tərənnüm subyekti və obyekti aş-
karlansa da, tərənnüm obyekti əslində şərti anlayışdır: tərənnüm – hissələrin, daxi-
li aləmin ifadəsidir və buna görə də bu hissələrin yönəldiyi obyekt burada zahiri
mahiyyət daşıyır. Deyək ki, dərə, bağ, buludlar, hətta konkret insan personajları
bədii tərənnümdə özü – özlüyündə deyil, lirik qəhrəmanın hissələrini ifadə baxı-
mından əhəmiyyətlidir.
Müxtəlif coğrafi, nəbati varlıqlar, insanı cizgilər müəllifin müəyyən duyğuları-
nın tərənnümünə xidmət edir və buna görə də, tərənnüm mahiyyətcə estetik-bədii
ideal, əsərin ideyasını aşkarlayır.
Ümumən türk şeirində dilin səs tərkibi mühüm rol oynayır, ritmik özünəməx-
susluq ilk növbədə fonetik sistemin xüsusiyyəti ilə müəyyənləşir. Qeyd edək ki,
tələffüz və yazı vasitələrindən xüsusi texnika ilə istifadə yoluyla hətta bir çox
janrlar formalaşmışdlr: dodaqdəyməz, dildönməz, nəfəsçəkmə, hərf üstə təchiz,
əliflam və s.
Dilin fonetik xüsusiyyətləri ilk növbədə şeir vəzilərinin özünə məxsusluğunu
təyin edir. Heca vəznində səs təkrarları, hecaların eyni sayda işləməsi, daxili bölgü
və qafiyə sisteminə əsaslanan bədii ritm bədii üslubda birbaşa bağlanmasa da, dola-
yısı milə üslubda müəyyən əlaqədə olur. Ritm və üslubun əlaqəsini təmin yaradı-
cılıq amili şifahi ənənədə ritmin xeyli dərəcədə canlı ifa prosesi ilə bağlı olmasıdır.
Ritmik – üslubi fəallığa seçilən vasitələrdən qismən az araşdırılmış növü, türk
şerində vəznyaradıcı funksiyası olmayan vurğudur. Türk şerində dil xüsusiyyət-
lərinə uyğun olaraq, vurğu vəzn baxımından təsirli olmasa da, ifa prosesində ritmik
amil kimi çıxış edir. Bu zaman fərdi ifa söyləmə üslubu, musiqi müşayiəti rol
oynayır.
Şeir sisteminin mühüm ünsürlərindən olan qafiyənin
müxtəlif növlərinin üslubu
fəallığı. Qafiyə müxtəlif sözləri səs eyniyyəti əsasında yaxınlaşdıraraq məna əlaqə-
lərini təsbitləyir, müəyyən sözləri qabarıqlaşdıraraq üslubi baxımından digərlərindən
fərqləndirir və həm forma, həm də məzmunca qabarıqlaşdırır.