116
Ġbtidai
49.9
1.4
60
61.7
Əsas
42.0
12.5
58
62.5
Əsas təhsildən sonra texniki-peĢə
63.8
4.2
100
42.6
Ümumi
orta
53.2
47.6
80
52.8
Orta
təhsildən
sonra
kollec/texnikum
73.7
15.3
108
39.1
Ali
71.8
17.9
160
22.7
Ümumi
57.0
100
100
46.4
Mənbə: 2008-ci il üzrə YSQS məlumatları
B.
MəĢğulluq sektoru
7.7
Azərbaycanda kənd təsərrüfatı hələdə dominant iqtisadi fəaliyyət sahəsidir və ümumi
məşğulluğun 40%-ini əhatə etməsinə baxmayaraq ÜDM-dəki payı təqribən 10%-dir. (Diaqram
7-5).
Kənd təsərrüfatına cəlb olunan Ģəxslərin 83%-dən çox hissəsi əsas etibarilə kənd
ərazilərində yaĢayan özünüməĢğul əhalidir. Kənd təsərrüfatı sektorunda muzdlu iĢçi qüvvəsinin
cəlb edilməsi səviyyəsi 8%-dən aĢağıdır. Digər tərəfdən, neft alt-sektoru da daxil olmaqla sənaye
sektorunun məĢğulluqdakı payı 10%-dən azdır. Qeyri-kənd təsərrüfatı sektoru muzdlu iĢçi
qüvvəsinin əsas hissəsini əhatə edir. Bu baxımdan da, kənd təsərrüfatı və ərzaq emalı sahələri
artımın və yeni iĢ yerlərinin yaradılması istiqamətində hökumətin tədbirlərinin əsas prioritet
sahələri ola bilər. Yeni iĢ yerlərinin açılması ilə bağlı ən çox səslənilən problem müvafiq qaydada
fəaliyyət göstərən torpaq bazarlarının mövcud olmamasıdır. Xüsusilə, pay torpaqlarının
paylanması və yeni ailə fermerlərə torpaq üzrə mülkiyyət hüququnun verilməsi sahəsində
əhəmiyyətli nailiyyətlər əldə edilmiĢdir. 2002-ci ilin əvvəllərinə qədər kənd ailələrinə 838000
torpaq üzrə mülkiyyət hüququ verilmiĢdir ki, bu da müvafiq ərazilərdə yaĢayan ailələrin 96%-ini
təĢkil edir.
30
30
Azərbaycanda 9 iqlim tipi vardır və bu səbəbdən də torpaqdan götürülən gəlir təkcə ev təsərrüfatlarının
malik olduğu torpaq sahəsinin həcmindən deyil, həmçinin, onun keyfiyyətindən də asılıdır. Məsələn,
subtropik zona olan Lənkəran rayonunu təmsil edən fermerlərin bir hektardan da az torpaq sahəsinə malik
olmalarına baxmayaraq, onlar hər ailəyə düĢən özəlləĢdirilmiĢ torpaq sahəsinin müvafiq olaraq 2.59, 2.48
və 4.98 ha olduğu Kürdəmir, Yevlax və ya Qobustan rayonlarından olan fermerlər ilə müqayisədə daha çox
gəlir əldə edirlər.