(dəlillərini, İslam dinini, Quranı) ağızları (batil sözləri) ilə söndürmək istəyirlər. Allah isə kafi rlərin xoşuna gəlməsə də, ancaq öz nurunu (dinini) tamamlamaq istər”. 1 Müaviyə dedi: “Ey İbn Abbas! Məndən uzaq dur və mənim barəmdə dilini
dinc saxla. Əgər məcbur qalsan, bunları gizlində söylə! Bir nəfər belə bunları
səndən aşkar eşitməsin”.
Sonra Müaviyə evinə qayıtdı və İbn Abbasa əlli min dirhəm göndərdi.
4. Müaviyə dövründə şiələrin bəlalarının çoxalması Sonra Əlinin Əhli-Beytinin (ə) və şiələrinin başına gələn bəlalar daha da
çoxaldı. Ən şiddətli bəlalar kufəlilərin başına gəlirdi. Çünki onların əksəriyyəti
Əli şiəsi idilər. Müaviyə qardaşı Ziyadı onlara vali təyin edib Bəsrəni, Kufəni
və bütün iraqlıların rəhbərliyini ona tapşırdı. Ziyad Əli şiələrini təqib edirdi.
Onlar haqqında məlumatı çox idi. Belə ki, əvvəllər onlardan biri idi, onları ta-
nıyırdı, söhbətlərini eşitmişdi.
Onları hansı ulduzun, daşın və təpənin altında tapırdısa, öldürürdü. Onlar la
məzələnir, qorxudur, əl və ayaqlarını kəsir, xurma lifl ərində dara çəkir, gözlə ri ni
çıxarır, sürgün edir və qovurdu. Ta ki, onlar İraqı tərk edirdilər. İraqda öldürül mə-
yən, asılmayan, sürgün edilməyən və ya qaçmayan bir məşhur Əli şiəsi qalmadı.
Müaviyə bütün şəhər və bölgələrdəki vali və hakimlərinə yazdı: “Əli ibn
Əbu Talibin Əhli-Beytinin, şiələrinin və vilayətini qəbul edib, onun fəzilətlərini
danışan şəxslərin şahidliklərini qəbul etməyin!”
