Atalar deyir atalarsöZÜ Işləyən Bey Hadi 20 200. S ebced Turuz-Tebriz

Işləyən: Bey Hadi - Atalar Deyir-Atalarsözü- 20 200 - Ebced Turuz-Tebriz-1991-2016

ATALAR DEYIR

ATALARSÖZÜ

Işləyən

Bey Hadi

20 200.S

Ebced

Turuz-Tebriz

1991-2016
♠♠♠♠♠♠

♠♠♠♠♠

♠♠♠♠

♠♠♠

♠♠

♠

abağudan qorxan quş ac qalar. (abağudan: quyğundan. mətərsək).

abal abal dərviş, pulla bitər hər iş. (abal: yaval. yava. yoxsul. korluq çəkən).

aban aban iş olmaz, bəsləməsən qız olmaz. (abal: yavan. quru quru).

abay vurqan ağrıtmaz: baba kötəyi acıtmaz. (abay: yavay. boş. yüngül). (vurqan: kötək).

abaymadan söylür, ağrımadan ölur. (qorxmadan söyləyən, əriməz ölər).

abdaldan paşa olmaz, taxtadan maşa.

ac aca gün verməz, gönü gönüyə nə verməz. (könükmək. könmək: sevmək). (gönü: məhbub).

ac acı dalayar, tox toxu yalayar.

ac ağız gəm götürməz. (gəm: noxda. cilov).

ac aman bülməz. (ac macal verməz, gözlə bilməz).

ac ayı oynamaz.

ac bay yeyər qoymaz, acgöz yeyər doymaz.

ac bıraxma tox gəzdir, az söyləyib, köp yazdır. (eli yazıb oxumağa yönət. bil qurtul!).

ac çapılar, bay tapılar. (parasız dağlı, paralı yağlı).

ac doğuz darıdan çıxmaz.

ac doymam, tox acmam sanır.

ac eşiyə, lüt içəri qaçar.

ac gəzməkdənsə, tox ölmək yeğdir (yeğdir: yaxşıdır).

ac göz (gözü ac) yeyər, özüdə doysa, gözü doymaz. (ac göz yeyər, özüdə doysa, gözü ac qalar).

ac gözlülük heyvanı kökəldər, kişini çökərdər (dizə köçürdər, salar).

ac ilə toxun işi tutmaz.

ac it dəğnəkdən qorxmaz.

ac it evdə durmaz.

ac it, ocaq sökər. (ac it fırın yıxar).

ac itin götün, tox it yalar.

ac ivək, tox dolaq. (ac iti, gəzəgən olur, tox oturan, oturqan olur).

ac izini tox tutmaz, tox izini ac tutar.

ac kişi it olar.

ac kişi, kəndin oda salır.

ac kişini, qurd yeməz.

ac könüllərin acısı yaman, yanıq toprağın yanqısı yaman.

ac köpək, qazan yıxar.

ac qalanın, çörək açar dilini. (qala: dərvaza. böyük qapı).

ac qalıb alçalmayan (bu söz kişini könül yelinə verərək, başın alçaqlıqa soxmaqdan oyatı (oyarı) verir.

ac qarın acı bilmәz.

ac qatıq istəməz, uykulu yasdıq. (qatıq: yavanlıq. yavan əkməyə qatılan nərsə, dadlıq, məzə).

ac qatıq istəməz, yuxu yastıq istəməz. (ac qatıq, yuxu yastıq istəməz).

ac qazan assa, yeyəcək qoymaz. lüt odun yaxsa, yanacaq.

ac qılıca sarılır. (ac qalan üsyan edər).

ac qudurğan olar, tox oynağan.

ac qurd aslana saldırır (yıxar).

ac qurdlar, ağz ağıza yatmış. (biri birinə yem olmaq qorxusundan).

ac nə edməz, tox nə deməz.

ac nə olsa yeyər, acıyan nə olsa deyər.

ac nə yeməz, tox nə deməz.

ac olan qarın, acıqlı baş diş (dinc) durmaz.

ac oldun çobana qoşul, yoruldun karvana.

ac olub sürünən, bayram günü ac qalır.

ac oynasa alaydı, bəy oynasa halaydı. (alaydı: ələ salma. məsxərə). (halaydı: qalaydı. şənlik).

ac oynasa çapılar, bəy oynasa tapılar. (çapılar: döğülər. əzilər). (tapılar: alqış alar).

ac pişikdən sıçan qurtulmaz.

ac sığıra baxarsın, ağzın dolu dad olur, azqın birin doyğursun, baş çanağın qan olur. {ağzın dolu dad olur. (yaxud) mal davarın bol olur}.

ac toxdan nə gözləməz, tox toxdan nə söyləməz. (söyləməz: tə'rifləməz).

ac toxu anmış, tox acı anmamış. (anmaq: yada salmaq).

ac toyuğun avlağı, yuxuda buğda ambarı.

ac toyuq özün taxıl bazarında görər.

ac uşaq tox uşaqla oynamaz, tox uşaq ac uşağı oylamaz. (oylamaz: düşünməz).

ac yaxılar, bay tapılar.

ac yediyin bilməz, tox dediyin bilməz.

ac yeyər sıçar, lüt geyər vurar. (lüt qızsa vurar).

ac, acı yalar, çılpaq tumançağ qalır.

ac, acınan yatar (yatsa), dilənçi doğar.

ac, arrıq itin götün yalar.

ac, əlinə düşəni yeyər, tox ağzına gələni deyər.

ac, qılıncı çapar.

ac, qurda oxşar, çılpaq, cinə.

ac, yanından qaç!.

aca carçı gərəkməz, götə falçı.

aca qazan asdırsan, yeyəcək qalmaz, lütə odun yaxdırsan, yanacaq qalmaz. (aca qazan asma, üşüyənə odun yaxma, o yeyər sıçar, bu qızar vurar).

aca yaxınlaşma, toxu dindirmə, biri yeyər, biri sıçar.

aca, türmə gərəkməz. (o çörək əsiridir).

acalan karvana taxılar, döğüşə çıxan qalxana. (taxılmaq. qatışmaq. qatılmaq. girmək. girinmək).

acan qazan asmağa, donan ocaq yaxmağa, yanan içim tapmağa.

acar, qılıncı çapar.

acatıq cocuq hırsız, döğülən cocuq, arsız olur. (acatıq: ac saxlanılan).

acba susuz bir kimsəsiz pişik kimi sevdim onu.

acçıl börü, gündə alar verməz geri, yoxdur onda doymaq yeri. (acçıl: acqarın).

acda alqın, bəyə vergin olmasın. (alqın: alacağın). (vergin: verəcağın).

acdan alqın olmasın, bəyqə vergin olmasın. (alqın: alacağın). (vergin: verəcəyin).

acdan soruşdular ki, ən ağır yük nədir, dedi: - boş qarın.

acgöz (gözü ac) yeyər, özüdə doysa, gözü doymaz.

acgöz doyamaz dünyanı versən, toxgözdə nəvar, əksiyi bilməz.

acgöz doymaz gözü, ya yalıq ya bayıq. (yalıq: yoxlu). (bayıq: varlı).

acgöz, maldan bükməz. (maldan: vardan. sərvətdən). (bükmək: doymaq).

acgöz, yalançı toruna düşər.

acgözlünün cicikilinin, gündən günə dərdi artıb baradur. (artıb baradur: artıb gedər).

acgözün gözü topraqda doyar, sevingil könül yalanla bıkar. (sevingil: sevəcən. məhəbbətli).

acı acırı şaxda çalmaz! (acır: dadlı nəsənin acısı, yararsızı. acı qarabadımcan, patlıcan).

acı acırı şaxda tutmaz, ac adamı qurd yeməz.

acı acıya əşit. (kötü kötüdür).

acı badam, acı söz, biri partlar ağızda, biri çalar qulaqda. (çalar: sancar).

acı basarsa içim, öc biçər boğaz, soluq qısar dil susar.

acı beşikdə doğur, dadlı deşikdən olur. (onsuzda acılıq, ağrı doğaldırlar, çalış toxluq, xoşluq yarat). {acı beşikdə doğur, dadlı böyütsən onur. (ösütsən: böyütsən)}. (xoşluğa kürə dar gəlir, acı bir deşikdən yer elər).

acı bilmərsən, dadı bilmərsən. (acı: yeməli olmayan) (dadı: süycü. yeməli olan).

acı bilmərsən, güntay ola bilmərsən. (güntay: xoşbəx). (yaşlı gözü qanmayan, gülər gözü tanımaz). (yamanlığı qanmıyan yaxcılığın nisgini). (nisgin: həsrətli).

acı bilməz nə bilir dadlı nədir.

acı çayın suyu getdi, acısı qaldı.

acı çəkən dev olmaz.

acı çəkən qınanmasın, sınananlar sınanmasın.

acı çəkmək gücə gedməz, oğudan olsa. (oğudan: təsəlli verən).

acı dadlı düz görülən yalanlar, qurmuş durmuş ertəkin. (durmuş: yaşam). (ertəkin: hikayəsin. nağılın).

acı dadlını dadan bilər, yak uzağı yürən.

acı danış, acı eşit.

acı dildi ağuq ilan, dadlı dilə can qurban. (ağuq: ağulu. ağılı. zəhərli).

acı dindirmə, toxu təprətmə.

acı dindirmə, toxu təprətmə.

acı ək acı biç.

acı ək, acı biç.

acı gəplətmə, toxu təprətmə.

acı ilə dadlı çıxdı savaşa, acı güc gəldi vurdu daşa çıxdı başa, dadlı qaldı tumaşa hay tamaşa!. (tam aşa: çox təəccüblü. çox mat).

acı işlətmə, toxu dəprətmə. (acı, söylətmə, toxu, tərpətmə).

acı qovusan susuz gəlir.

acı sorağ verib, süycü yanıt qarşama. (sorağ: sual). (süycü: gözləmə).

acı soruqa dadlı soraq gözlənməz. (soruqa: suala). (soraq: yanıt. cəvab).

acı söylə acı topla.

acı verən dadlı gözləməz, arpa əkən buğda.

acı verən dadlı güdəməz.

acı yardan ayrılan, sürər yaşam dad ilə. (dad ilə: ləzzətlə).

acıda yesən, şirin danış.

acığ gəlsə, ağıl gedər (qaçar).

acığan börü qan seçməz!. (acığan börü qan görməz).

acığan çalğar, quduran qalxar. (çalğar: çalar. oğurlar).

acığan doymam sanır.

acığan yatmış, acıyan qalxmış.

acığan yatmış, acıyan yox. (acığan yatmış, acıyan qalxmış).

acığın utan küyməmiş. (acığın: acırın) (küyməmiş: yanmamış).

acığlı hara, baş hara, ağıllı hara daş hara? (acıqlı baş neylər, ağıllı daşı neylər ?).

acıq dadı bilməyən, bal dadını seçənməz.

acıqlı başda ağıl olmaz.

acıqlı başda, ağıl olmaz, basılmasa, doğan olmaz.

acıqlı başda, ağıl olmaz, bəslənməsə, doğan olmaz.

acıqlı dilənçinin torbası, boş qalar.

acıqlı, başı neylər, ağıllı, daşı neylər ?. (acığlı hara, baş hara, ağıllı hara, daş hara ?).

acıları görməyən, dadlı bilər hərnəyi, aclıq nədir bilməyən, tox bilərmiş hərkimi.

acıları dadlıq ilə almaşsan, acı köçər xoşluq alar yerini. (almaşsan: dəğişdirsən). (necə tutsan öylə keçər).

acıları görüb, hər nəyi acı görmə.

acıların ucuz satan, süycülərin yerə basan dünya. (süycülərin: dadlıların).

acılarla gürəş, yenməlisən, sevinclərlə barış, isənməlisən, itinmişlər, bir daş atdan bir daş üsdən qoyub, itib atmalısan. (isənməlisən: iyələnməlisən). (itinmişlər: itirilmişlər).

acımağan sağmal, içi yanat: əkşiməmiş qımız qarnı yandırır, pozur. (sağmal: qımız ).

acın acığı yaman.

acın başı bəlalı olur, toxun başı bəla doğurur.

acın başı qarnında olur.

acın evində, nə od olar nə də ocaq.

acın gözdə çəmçəsi, odunçuya omçası. (omça: kündə. kütə. yarılası ağac).

acın gözü, çörək təknəsindədir.

acın imanı olmaz, toxun amanı, qanmazın dərmanı. (acın imanı olmaz, toxun gumanı).

acın imanı olmaz, toxun gümanı. (gümanı: quşqusu. şəggi). (ac doymam deyər, tox acmam deyər).

acın imanı, toxun amanı olmaz.

acın qarnı doyar, gözü doymaz.

acın nə yuxusu gələr, nə gülməyi. (acın üstünə doqquz yorqan atmışlar, genə uyumamış).

acın yuxusu, çörək xurcunu.

acınan toxun arası, bir çörək.

acından gün orta durur, buğların yağ ilə burur. (acından gün orta durur, buğların, yağınan burur).

acından it götü yalır.

acından qarnı gurlar, başında nələr oylar. (oylar: düşunər).

acından qarnı quruldayan, su içip tuluqlanar.

acındırsan arsız, acıqdırsan hırsız (oğru) olur.

acındırsan arsız, acıqdırsan hırsız olur. (üz verirsən arsız, az verirsən hırsız olur).

acını acı kəsər, dadlını dadlı bəsər. (bəsər: bəslər). (acı üstə acı var, dadlı üstə dadlı. ac göz kişini, topraq doyuyar). (dəngəli pozuq, dinc olmaz).

acını atmayan, dadlını tutanmaz.

acını tanımayan, dadlı nə bilir. (acının dadın bilməyən, şirinlikdə dad bilməz).

acını unut, sevincə umut. (acıyı unut, dadlıya umut).

acını unut, sevinci tutun.

acını utun, sevincə tutun.

acının dadın bilməyən, dadlılıqda (şirinlikdə) dad bilməz.

acınmadan canıva qıyar sevən, görənməyən inanmaz.

acınmış acı nisgilə dönər. (acınmış: aşınmış).

acınmış acı nisgilə dönər. (acınmış: aşınmış. köhnəlmiş).

acısa utma, dadlısa atma!.

acısı yoxun, süycüsü yox. (süycüsü: dadlısı).

acısın bilməz süycüsün çəkməz. (süycüsün: şirinin).

acışan yaram olsun, acınan kimsəm yox.

acıya qurt düşməz.

acıyan eşşək atdan keçər.

acıyı böylə sevən, dadlını yalaya sevər. (yalaya: yalıya yalıya).

acıyı unut, dadlıya umut. (acını unut, sevincə umut).

acqarın başı dinc almaz.

acqarın, əsnəməz. (ac qarın).

acqarını çörək bassan toxdamış, gözü acı topraq basar toxdadar.

acla ac dalaşar, ortada dilənçi doğar, toxla tox yalaşar, ortada yalançı doğar. (yalançı: yaltaq).

acla ac dalaşar, toxla tox yalaşar.

acla ac poxlu, toxla tox toxlu.

acla dosluq edsən, qarnıvı doyur.

aclamaz qarın demə, bitləməz kanım demə. (hər nəyin sonu var).

aclığ korluğun unudan, toxluğunda kor olur.

aclığa tuşlanan yer, güvən inamdan olmuş.

aclığı dənədim, yeməyin dəyərin bildim, ayrıldım yandım, birliyin dərəkin bildim. yoxluğun yaşadım, varlığın ardağın bildim. (ardağ: qiymət. tutar. ərdiş).

aclığı sınamadan toxluğu sına.

aclığın dərdin çəkən, toxluğun dərkin bilər. (dərkin: dərəkin. dəğərin. qədrin).

aclığın əlin toxluğa sığın, ac qalmasan.

aclıq acıdar, allıq qızadar. (allıq: ənlik. ənnik. enlik. üzə yaxılarn al boya).

aclıq baş itirdər, diş itildər.

aclıq doğru amaca, sevgi könül əğri yamaca. (könül: həvəs. istək). (ac yemək gəzib ağ bozuna baxmadan, eşqi çəkən könlü kimi oynayar). (yaşamda aclığı gidərən son, yaşam top kimi onatılır).

aclıq görməyən, nə bilir toxluq nədir.

aclıq qurddan ayrılmaz, toxluq igiddən.

aclıq qurduda, meşədən qovar.

aclıq nə edirməz, toxluq nə dedirməz. (aclıq nə etdirməz, toxluq nə dedirtməz).

aclıq susuzluğa qardaşdır.

aclıq yaman olur yeyir doyur, toxluq yaman olur şişir qudurur.

aclıq yoxsulluqdan, yoxsulluq biliksizlikdəndir.

aclıq, adama oyun öğrədər.

aclıq, dad bilməz, yuxu, yer bilməz, qorxu, utanc.

aclıq, sevgilər pozar.

acmış alar, quduran yügürər.

acun eldən dosd olmaz, öcü qalsa, dinc almaz (acun: yağun. düşman) (öcü: kini).

acun işi, qapan götdü, utan öttü, gileyliyə yer qalmaz. (acun: evrən).

acun qurulmuş belə. -azığan kişi azığ evində tapmış, yazılan kişi tapmaq üçün çalışsın. (acun dünya). (azığan: əğri. yasıya, qanuna boyun qoymamış, müti' olmamış) (azığ: ağızlıq. yemək). (yazılan: yasılan: doğru. yasıya, qanuna boyun qoymuş, müti').

aç ağız gülə, uğur gülə. (ağız aç gülə, uğur gülə). (ağzın xeyrə aç) (ağzın uğra aç).

açan olsa, döğülü qapı açılır.

açan varsa, bükəndə var.

açana inanmıyan, bükəndən qorxmaz.

açanda göz qalmağı gəlmir, yumanda göz köçməyi. (köçməyi: ölməyi). (heç durumda din olamır).

açarın gücü, qıfıl basdı.

açarın gücü, qıfılı basar.

açarmı tün, atarmı dan, saçarmı gün keçmişləri qapatmadan, anıları unutmadan?.

açdığın yara sevməsin yerin, itmisən itil dönmədə geyin.

açdım gözüm gördüm səni, hər bir nərsə sənsin deyu, dünüm sənli, günüm sənli, tünüm sənli, tümüm sənli. (deyu: sandım).

açdırma qutuyu, söylətmə kötüyü.

açdırmağa gәrәk yox, hər nə sənə açıqdır, bütün ürək vermişdim, gör necədə yarıqdır.

açığlı ər, çabıq qarımaz: varlı kişi tez qocalmaz.

açıq ağız ac qalmaz.

açıq ağzı, əli açıq boş qalmaz. (açıq ağız, açıq əl, boş qalmaz).

açıq baş, daşa tuş. (açıq: gizlənməmiş). (tuş: yem).

açıq ələ dos görünən çox olar, yumuldusa, göründüklər yok olar, kəndinə sən yetinməyi öğrənsən, gözün doyar könlün qalmaz tox olar. (kəndinə yetinmək: kəndi onayıb (onğayıb), razı saxlamaq).

açıq əli güdmə, bağlı əli atma.

açıq göz, ışıqsız, açıq ağız, paysız qalmaz!.

açıq göz, ışıqsız, açıq ağız, paysız qalmaz. (kişi öz gücünə, biliyinə, biləyinə inanmalıdı).

açıq gözlə görülən yuxu, başa oyun gətirir!.

açıq gözlə seçənmir, qapıq gözlə axdarır. (çıxarsızlıqla koranlığdan, kütlükdən əksiyi olmayan).

açıq gözlə sevənlər, çətin olar ökünə, qapıq gözlə sevənlər, sonu çətin sevinə. (ökünə: peşman ola).

açıq gözlə sevənlər, çətin olar ökünə, yapıq gözlə sevənlər, öküncəlik işləri. (ökünə: peşman ola). (öküncəlik: peşmançılıq).

açıq gözlü, kor olmaz, aslaq qulaq kar olmaz.

açıq idişi it pişik yalar. (idişi: qabı).

açıq könül səggiz uçmaq eşigin açar. (vardı könül kömür qarası, vardı könül könül alası).

açıq qapı döğülməz.

açıq qapı girgənini tanımaz.

açıq qapıdan min bir bəla gələr deyiblər, bağlı qapının min bir bəla içində.

açıq qapılar qapanır günündə gülüm, qalmamış açıq sonsuzadək bir açıq qapı. (günündə: günü yetdikdə).

açıq qapız, qonaqcağız. (açıq qapı qonaqlı olur).

açıq qıl tut göz qulağ, yüz qonan var yüz köçən, gedən gəlməz, gələn qalmaz. (yalan dünya qalan dünya). ({(dörd yaşada beş yaşa, barçıya gəlcək başa). (barçıya: hamı üçün)}.

açıq qucaq, sarmalı qol boş qalmaz.

açıq qulaq nə dinləməz, ağzı açıq nə söyləməz.

açıq saçıq gəpçilərə, gopçulara yox deyin.

açıq tutun qapını, alışmaz can tusdağa, könül çəkir uçmağa.

açıq yarıya, qurd düşməz.

açıqbaşa bir söz (açıqbaşa: söz eşidənə).

açıqdır ağzı, söyləyir elim, mindirəm gərək kürsüyə dilim.

açıqlı ər çabuq qarımaz: varlı kişi tez qocalmaz.

açıqlıq, qaçıqlıq, qaçıqlıq, saçıqlıq gətirər.

açıqsa qapı, öğünc avucu güdür, qapıqsa qapı, döğünc döğməmiş girir. (öğünc: sevinc) (avucu: qarşılayan. alıcı. alan. qəbul edən). (sevinc, şadlıq özbaşına gəlməz, bələtçi güdər, qaxınc çilə başçı aramaz, özbaşa girər).

açılan əllərə, nisgilli ürəklərə, yol çəkən gözlərə, quru qalan göllərə, yağıt yağış, yağdır yağış (yağış: yağmur. rəhmət).

açılan ətək yapılmış, şəkli göz içrə qalmış. (işlərin görünməz üzüdə var).

açılan solar, ağlayan gülər. (açıl sol, ağla gül).

açılmayan düğün yoxdur.

açınan at yüyrək olur. (tumar görmüş at yeyrək, yorqa olur).

açma ağız qavqalı yerdə olsan.

açmasan için, kim bilir içində nə var, tanılmadıq qapı, tanılmazı qavalar.

açması yox, açmazı çox bu evrən.

açmasız açmaz, keçitsiz çay olmaz. (çıxılmaz çıxmaz tapılmaz). (açmasız: yolsuz. çarasız. tədbirsiz). (açmaz: qıyın soru. müəmma).

açmayınca ağız sözə bir kişi, bəllənilməz dilək çəki, iç işi. (çəki: qəsdi. niyyəti).

açmaz qapı bıraxmaz, tovlu olsa sevgimiz. (tovlu: güclü).

açmazdı aşq. –ac qarına aş, nisgil gözə yaş, biri bağrına daş. (açmazdı: müəmmadı).

açsa ağız kişi sözə, kim olduğu çıxar üzə!. (kimi olduğu: kimsəliyi) (açsa kişi ağız sözə, kim olduğu çıxar üzə!).

ad igitlik gətirmir, igitlik ad gətirir. (ad, igitlik qazanmır, igid, ad qazanır).

ad kimindir, göt kimin. (işi kim görür, ad kimin olur).

ad otuz minlə alınır, üç manatla satılır.

ad var adamı bəzir, adamda var adı bəzir.

ad var dadladır, dad var adladır.

ada mənə, adayım sənə. (iyilik qarşılıqlı yapılır). (adamaq: nəzr, nəzər edmək).

adal bilməz, inam gəzməz. adal: (insaf: insaf). yok, inamı yok).

adam başı, daşla daşı.

adam çoxaldıqca, adamlıq azalır.

adam qohumun ətini yesədə, sümüyün atmaz.

adam olmaq asta- asta, heyvan olmaq bir anda.

adam var 'ər' dəğişir, adamda var 'əl' dəğişir.

adam var pulu tapır, pul var adamı.

adam var pulu tapır, pulda var adamı tapır.

adam var yaşır yeyir, adamda var yeyir yaşır.

adam vardı yerin bulmaz, adam vardı yerin bular özün bulmaz, adam yoxdur özün bulsun yerin bulmasın.

adam vardır gözəl alma oxşarı, adam vardır içi poxdan qoxşarı. (qoxşarı: artıq qoxan).

adamaq qolay, ödəmək güc. (adamaq: iddia edmək).

adamdı adam, olmasun puluda, heyvandı heyvan, ətləs olsun çuluda.

adamı başdan tanı, ağacı yaşdan.

adamı qeyrət işlədər, dəyirmanı su.

adamı qeyrət, dəyirmanı su işlədər.

adamı sözündən tut, heyvanı burnundan.

adamın gözə baxanından, suyun xım axanından qorx!.

adamın gözü bir dənizdiki su içməkdən doymaz. sudandanda doysa suya dolmaz.

adamın üzünə yox, sözünə bax.

adamın vayı, xocanın payı.

adamın yerı baxanından, suyun lam axanından qorx!.

adamki mindi adın atına, yel yetişərmi onun çatına. (çatına: izinə). (ada qapılan sana sığmaz).

adamlıq, adamlarda toplanıb, (birində yok).

adət ağlı aldadır. (aldış alıq aldadır). (alqı: şuur. biliklik. aqahlıq). (aldış bilik aldadır). (aldış: adət). (adət gücü, alqı gücün yenər, üstələr).

adı başqa, dadı başqa.

adı çəkilməsin, göz görməsin, qulaq duymasın. (yaman nərsədən söz gedəndə).

adı qonağın, dadı qonağçının.

adı tutulmayır meşədə, küsmüş ayı meşədən.

adım dərviş, puldur görür hər iş, pulun var giriş, pulun yoxdur sürüş.

adın çək qulağın bur. (qurd ağzasan quyruğu görünət). (köplənc, sözü keçən başa gələn olur). (köplənc: koplanç. çoxraq. əğləb).

adın çəkmə, özün gətir.

adın nədir ? - dərviş, pul ilə olur hər iş, pulun var giriş, pulun yox, sürüş.

adın nökər, durma bekar.

adını eşit, görmə üzünü.

adlım kişi adından qorxduqca, adsız kişi tanrıdan qorxmaz!.

adlımların hər dedigi dəğər daşımır!.

afdafa görməyən göt, lüleyin görəndə xoruldar.

ağ akca qara işlər işlər, qara işlər içlər. (kötü, pis işlər var para üçün görülür, gizli işlər para ilə çözülü).

ağ almanı alarla, ağ boşqaba qoyarlar, çağrılmamış qonağı, qaş qabaqla qoğarlar. (ağ almanı soyarlar, ağ boşqaba qoyarlar, çağırmamış qonağı, qaş gözülən qovarlar).

ağ almanı alarla, ağ boşqaba qoyarlar, çağrılmamış qonağı, qaş qabaqla qoğarlar.

ağ bulutdan yağış yağar, yerli yerdən bulaq çoğar, xoş yuxumlu günəş doğar, yaz gəliri, yaz gəlir. (çoğar: çoğ çoğ vurub qaynar).

ağ dediyin alqışdır, qara dediyin qarqışdır.

ağ gündə ağarsan, qara gündə qararsan.

ağ günün ağçası çatar, ağçalının ağ günlüsü bəllənməz.

ağ ipəkdə geyinsən, kölgən qara görünəcək.

ağ kirlənsə qaralar, qara kirlənsə ağarmaz.

ağ qara yaşqasını gözdən alıb ellərə at. (yaşqasını: pərdəsini). (ellərə: yadlara). (çevrəvi, dünyavı ağ qarıya bölmə).

ağ qaralı var ilan, ey kötüsü seçilməz!. (ey eyi. iyi).

ağ qaralı, güllü kitli yol, yaşam yolu uzun yol, yaşam budur, bilisən bil, bilməsən yür. (yür: çəkdir ged).

ağ qaralıq ilanda, soxmağına dəğdirməz, yalançılıq oğurluq, doğruluqa sığışmaz.

ağ qaralıq ilanda, soxmağına dəğdirməz, yalançılıq oğurluq, doğruluqa sığışmaz.

ağ olsun, qara olsun, istiyot acıdır.

ağ paltar tez kirlənir. (1. ağ kir götürməz. 2. iyilərin kötülüyü çabıq gözə çarpır).

ağ saqqal sözün, axıra saxlar.

ağ saqqalın yaşına yox, başına bax.

ağa deyib sağallar, yava deyib yapallar.

ağa yeyib toxdur, nökərə bir çörək yoxdur.

ağac aymaz kölgəsini baltadan. (aymaz: qısmaz. əsir gəməz).

ağac başına yel dəğir, gözəllərə söz gəlir.

ağac dalı ilə gürlər.

ağac dibindən su içər.

ağac əğildi sındı, yiğit əğildi öldü. (Kordus).

ağac içmiş kökündən su, umut içdən.

ağac istəməzsə, yapraq düşürməz, bir nədən olmazsa, yaluğ ölürməz, sən köçüb içə yandırıb yaxdın, tanrım sənin içqayın versin. (yaluğ: adam). (içqayın: nədəni bəlli olmaz içə düşən, içdən yıxan bəla).

ağac kəsəninə kölgə salar.

ağac kəsildi düşdü yerə, dost oldu baltaynan ərə.

ağac kökü üsdə bitər, el dili üstə.

ağac kökündən güclənir, kişi, eldən.

ağac kökündən quruyar.

ağac qança ösürsə göy üzünə, barıbir yapraqları düşür dibinə. (ösür: ötür. ucalır. rüşd edir). (barıbir: sonunda).

ağac qapı yapılırsa, altın qapı açılır.

ağac qarır, devran dönür, quş budağa bir kəz qonur.

ağac qatısı soxu, kişi qatısı çomuq olur. (soxu: six. şiş. biz). (çomuq: çomaq).

ağac quru doğrulmur, kotan beyin yoğrulmur!.

ağac quru əğilməz, su olmasa əkilməz. (hərnə yaşlıqda, gənclikdə oluşur, əkində susuz olamaz).

ağac quru əğməqin, sözün yokdur dinləqin, başın çıxmır soxməgin, qarnın toxdur yeyməqin, axmaq ilə oturdun, duyduğuva dinməqin. (məqin: olumsuz yapan ''mə. ma'' əki).

ağac qurur, devran dönür.

ağac nə qədər boy atsada, kökü topraqda olur.

ağac nə qədər yoğunsa, bir elə bərk sınar.

ağac olan yerdə budax sınar.

ağac olub yad ölkədə, kölgə salırsa bəlkədə, doğma eliqə kol olub, doğanda batsa yaxşıdır. (eliqə: elinə. millətinə).

ağac olursa gərək, olur ağacan.

ağac tutan ağac vurandan artıq.

ağac vardır çəmçəliyə kəsilir, qaymaq olur yoldaşı, ağac vardır qazıqlığa kəsilir, toxmaq olur yoldaşı.

ağac yarananda, baltada yaramışdır.

ağac yaranmış, baltası dibində.

ağac yaş ikən əğilir. (ağac barlı ikən əğilir).

ağac yemişindən, kişi qılışından.

ağac yemişindən, kişi qılmışından.

ağac yıxılsa, kölgəsi qalmaz.

ağac, ağac içində böyüyür.

ağac, kökündən güclənir, kişi, elindən.

ağac, kökündən su içər.

ağaca balta vurmuşlar, ahhh sapı məndən demiş.

ağaca çıxan keçinin, budağa baxan oğlağı olur.

ağaca dayan çürür, özgəyə güvən gövür, kəndivə güvən, iki evrənin görür. (gövür: cumur. şumlur. puç olur).

ağacdır gətirən yemişi, paradır qutaran işi.

ağacı demə, yemişin de, üzünü demə, özünü de.

ağacı elə kəsmə ki, başına düşsün.

ağacı qurd, kişini dərd yeyər.

ağacı qut yeyər, kişini dəd.

ağacı ortasından tut, iki başıynan vur. (ağacı ortasından tutan, iki başdan vurar).

ağacı yalınqu pozar, yalınqu yalan. (yalınqu: yalınğ. kişi. adam).

ağacı yaran bir pay, higgəsin deyən iki pay. (yaran: ayıran).

ağacın ağırıda suda üzər.

ağacın barı gərək, iyidin yarı gərək.

ağacın barı, iyidin yarı. (ağacın barı gərək, iyidin yarı gərək).

ağacın böyügü, bürküdəndə qoruyar, yağışdanda. (bürküdəndə: tufandanda).

ağacın gördük yemişin yok. (ondan bizə elə kar dammadı).

ağacın gördün yemişin atma. (ağacın görüb yemişin atma). (üzünə baxıb için daşlama).

ağacın kökü yerdələr. adamın gözü yerdədir.

ağacın kölgəsin kəsən, ağacı qırandı.

ağacın qurdu içindən olur.

ağacın qurdu özündə olur, igidin kəmi, sözündə olur.

ağacın qurdu, öz dibindədir.

ağacın uzun olsun, qolun dinc.

ağacsız bağ olmaz, gəlinsiz ev.

ağacsız meşə, sapsız teşə, otsuz neşə, burunsuz deşə, gəlirsiz peşə olunmaz.

ağacsız meşə, sapsız teşə, otsuz neşə, burunsuz deşə, gəlirsiz peşə olunmaz. (ot: göyətilərdən yapılan uyuşdurucu).

ağacsız, orman olmaz.

ağalar sözə baxmır, qağalar söz başarmır.

ağalıq verməklə, iyitlik vurmaqla. (ağalıq əliaçıqla, pəhləvanlıq qoçaqlıqla bəllənir).

ağan eşşək olsada, 'hoş' demə.

ağanın bir gözü korsa, nökərin ikisi kordu.

ağanın gözü, igidin sözü. (ağa çevrəsin gözətliyə bilirsə, iğitdə sözün tuta bilirsə, sayın, hörmətli olur).

ağaran baş, ağlayan göz, gizlənilməz.

ağaran baş, ağlayan göz, gizlənilməz.

ağarıb önə düşmə, qaralıb sona düşmə, ortalığa nə gəlib.

ağarıb önə düşmə, qaralıb sona qalma!.

ağarıb önə düşmə, qaralıb sona qalma. {uçurluq edmə. (uçurluq: ifrat təfrit)}. (hammını qınama, kəndivi bir sına). (lovğalıqla gurranıb, alda düşüb aldanıb).

ağası ağanın qulu quduz. (ağası: ağalar ağası. ağabaşı. başağa). (başağa bəyin nökəri qudurqan olur. ).

Ağası gülüm olanın başına külüm olar. (Araz Gunduz).

ağası qul olanın, qulu quduran olur.

ağasız yeri, domuz sürər.

ağaşdan budaxdan, biridə gəldi bucaxdan.

ağaşdan budaxdan, biridə gəldi bucakdan.

ağbirçəksiz ev, karvansız yol olmasın.

ağca axca, qaragündə işgələr. (işgələr: dərdə dəğər).

ağcaqovaq, çartıldayıb yanar, amma közü düşməz.

ağça demə açğa de. (açğa: açar).

ağça gücü qara gündə bəlgürür, kosuq gücü qara qışda bəlgürür. (kosuq: kiçik dəlik).

ağça sayış, don yeriyiş öğrətir. ağça sayış (ağça sayış öğrətir: pul güvənc, itminan gətiri, verir).

ağça, qananın qulu, qanmazın çulu.

ağçaya inan, gücün varsa, gücə inan, inamın varsa.

ağçaya inan, gücün varsa, gücə inan, inamın varsa.

ağdarı yağsada oxları qınağ, dönmərəm verdigim ilqarı pozam birdə geri. {ağdarı: ağıdar. yağıdar (axmaq. ağmaq. yağmaq). (ağıdar baran. durmadan iti axan, yağan. sağanaq. (rəgbar)}.

ağdı qızıl bayraq, doğdu qara topraq.

ağgünün akcası, qaragünün yarcası. (yarcası: lap yaxın köməyi). {ağgünün akcası, qaragünün yarqacı. (yarqacı: açarı. ışıqcısı)}.

ağgünün akcası, qaragünün yarcası. (yarcası: lap yaxın köməyi). {ağgünün akcası, qaragünün yarqacı. (yarqacı: açarı. ışıqcısı)}.

ağgünün akcası, qaragünün yarqacı. (yarqacı: açarı. ışıqcısı). (ağgünün akcası, qaragünün yarcası. (yarcası: lap yaxın köməyi).

ağgünün sirri, keçmişdə qalma, özgəyə baxma!.

ağı acı, bal süycü, biri söğücü, biri söyücü. (biri söğücü, biri söyücü: biri çəkinməli, biri çəkici).

ağı acısı, bal süycüsü danılmaz, gün gözündə, qurtlu paxla satılmaz.

ağı ağlatar, sevik söylədər. (sevik: eşq).

ağı dağa gəlməz, başa gəlir.

ağı dərmandan qaçar, dərman ağrını qapar.

ağı qatar aşımıza, işlər gələr başımıza, bu bir oyun evrənə, daşın vurar başımıza.

ağı qatar aşımıza, işlər gələr başımıza, bu bir oyun evrənə, daşın vurar başımıza.

ağı var qarası var, hər olasın çağı var. qudurub çıxan taxda, onunda düşən çağı var.

ağıdan sağuq qəlməz, qəhbədən bağuq gəlməz. (sağuq: dərman). ( bağuq: bəfa).

ağıdan sağuq, qəhbədən bağuq gəlməz. (ağı: zəhər). (sağuq: dərman). (bağuq: bəfa).

ağigidin gözü tox, könlü ac olur, eyilik etdikcə, könül ona yar olur. (ağigid: covmərd. centilmən).

ağıl ağıldan üstün olur, söz sözdən ötgün olur.

ağıl başda, çörək daşda. (ağıl başdan çıxır, çörək daşdan).

ağıl başdan çıxır, çörək daşdan.

ağıl çaşsa saxlamaq çətin, öz işivə kəndliyin yetin. (başqa əldən yeyən doymaz, baş gedirsə ayaq durmaz).

ağıl çürümür, qızıl paslanmır.

ağıl xəznə, könül yozaq, dil açar. (açar: açqıç) (akıl hazine, gönül kilit, dil açar).

ağıl olsa baş içində, arzu gülər (çiçəklənər) daş içində.

ağıl pula satılar, pulla satılmaz.

ağıl tanrı vergisi yox, sınağ ötəridir. (ötəridir: örünüdür. hasilidir).

ağıl ulusdan çıxar, dərman kol kosdan.

ağıl üçün, yol birdir.

ağıl, ağıldan keçər, söz danışıqdan ötər.

ağıl, ağıldan üstün, söz, sözdən ötgün. (ağıl, ağıldan keçər, söz danışıqdan ötər).

ağıl, əli öğrədər, əl, işi görər.

ağıl, qızıl tacdır, hər başa qonmaz.

ağıla paxıllıq olmaz, ağıldan artıq var olmaz.

ağılda (: tövlədə) oğlaq doğsa, ovada otu bitər. (qurd olan yerdə yemdə tapılar).

ağılda göz olsa, özün qoruyar.

ağılda oğlaq doğsa, arükdə otu önər.

ağılda oğlaq doğsa, yaruğda otu önər. (yaruğ: otlağ. bayır).

ağıldan uca, var olmaz, ağıldan yaxın dost olmaz.

ağıldan uca, var olmaz, ağıldan yaxın dost olmaz. (ağıldan artıq var olmaz). (ağıla paxıllıq olmaz, ağıldan artıq var olmaz).

ağıldan yavansın, cibindən yağ damsın.

ağıldan yavası var, cibindən yağ damır.

ağılı diş ilanda, ağılı dil oğlanda. (oğlanda: insanda).

ağılı dişlər ilan üçün bəs edməz, əzik başlı yamanın quyruğunda unutma. (ilanın sarılıb sıxaraq öldürmə gücüdə çoxdur).

ağılı dişlər ilana bəs edməmiş ayaq gəzmiş. {utsuz üzü sulanmaz. (sulanmaz: ıslanmaz. utanmaz)}.

ağılı dişlər ilana bəs edməmiş ayaq gəzmiş. {utsuz üzü sulanmaz. (sulanmaz: ıslanmaz. utanmaz)}.

ağılı evdə qoyub gedərik, axmağın qulluğuna yetərik.

ağılı qısanın, dili uzun.

ağılı olan ərinməz, gücü olan sürünməz.

ağılla saqqal bir doğulmamışlar. (ağılla saqqalın, doğanlığı (qohumluğu) hardandır).

ağılla var birləşsə, devlət qurar.

ağıllı ağladırsa, öğün (sevin), səfeh güldürürsə döğün (düşün).

ağıllı bildiyin söyləməz, dəli söylədiyin bilməz.

ağıllı ''bizi'' tapınca, dəli bacadan düşər.

ağıllı duşməndən qorxma, dəli dostdan qorx.

ağıllı işinə baxar, dəli dişinə.

ağıllı qırqı, caynaqların gizlətir.

ağıllı olub dərd çəkincə, dəli ol, dərdivi çəksinlər.

ağıllı öğrənər, axmağ öğrədər.

ağıllı söz, daşdan qala, ağılsız söz başa bəla.

ağıllıdan, səfeh olmağın qədir qiymətin öğrən.

ağıllıların yükü, axmaqların çiğnində olar.

ağıllının ağlı səfehdə olsaydı, dünya cənnətə dönərdi.

ağıllıya demə biləcək, yaxşıya demə verəcək.

ağıllıynan daş daşı, axmağla yemə aşı.

ağılsız başın, ya gözlüsü, ya koru. (nə dəyişər).

ağını çəkdin, balını çək.

ağır (dəğərli. bahal) papaq, başa ağıl qoymaz.

ağır ağrını, ağı qoyur (toxdatır).

ağır al, ucuz saxla.

ağır basar, yüngül (yeyni) qalxar.

ağır çilə içdə yatır. (çilə: dərd). (ağır sular gurlamaz. (ağır sular: dərin sular).

ağır daş, batman döğər.

ağır daşı altdan qoy, keçənləri yaddan qoy. (yaddan qoymaq: başdan çıxartmaq).

ağır daşı yel qoparmaz, sel aparmaz.

ağır daşı yel qoparmaz, sel aparmaz. (ağır daşı, nə yel alır, nə sel).

ağır daşı, nə yel alır, nə sel.

ağır dərdə ağır dәrman, ömür qıssa, uzaq arman. (arman: arzu. çatılası istək).

ağır gedən, yol alar, yeyin gedən, yolda qalar.

ağır gülmək, ağır ağlamaq.

ağır işlə çalışma, sınırları sındırar.

ağır kişi apardı, yüngül olan yapandı (olundu. alındı).

ağır qazan, gec qaynar.

ağır qəmlər gəpiməyə söz bulmaz.

ağır qulaq baş ağrıdar, sağır qulaq göt.

ağır qulaq baş ağrıdar, sağır qulaq göt. (sağır: kar). (ağır qulaq: söz dinləməz, öğrəşməz). (kar dümsüklə, dürtüklə söz dinlər).

ağır qulaq baş ağrıdar, sağır qulaq göt. (sağır: kar). (ağır qulaq: söz dinləməz, öğrəşməz). (kar dümsüklə, dürtüklə söz dinlər).

ağır olan, altda olar.

ağır olda yeğ dinlə. (ağır: sakit). (ağır olduqca yeğrək eşidirsin. (səssiz olduqca yaxşı eşidirsin). (səssiz olub yeğ dinlə).

ağır olda yeğ dinlə. (ağır: sakit). (ağır olduqca yeğrək eşidirsin. (səssiz olduqca yaxşı eşidirsin). (səssiz olub yeğ dinlə).

ağır otur yüngül qalx, yüngül qalxun batman gəl.

ağır otur yüngül qalx.

ağır otur, yüngül dur. (dur: qalx). (ağır otur, yüngül qop. (qop: qalx).

ağır sevgi, ağır yük.

ağır sular, lam axar.

ağır sular gurlamaz. (çilə: dərd). (ağır sular: dərin sular). (ağır çilə içdə yatır). (çilə: dərd).

ağır sular, dərin yatar.

ağır tutsan yıxılmaz, yüngül tutsan yaxılmaz. (yaşamın keçim, qazanc təməlin köklə (bəslə, tə'min ed), soruların, gedişatın çox ağır, ciddi tutmayıb yandırma, zay eləmə, zəhrmar eləmə).

ağır yaşam kişini filosof edər. (başına gələn başmaqçı olar).

ağır yük barha batar. (barha: barır. gəlir. bir gün).

ağır yük, yolu uzadar.

ağırbaşın ağrımaz başı!. (ağırbaşın: mətin olanın).

ağırın davran ərisin dağlar. (ağırın. dərin. mətin).

ağırın düşün yapınma acraş. (ağırın. dərin. mətin). (acraş: tələsik).

ağırlıq edsə qatı, çökər damı. (qat: dam). (damı: evi).

ağırlıq qızıl qala, yüngüllük başa bəla.

ağısız dərman, ağrısız ilac olmaz. (hər nəyin öz çətinliyi var).

ağıtla umut bir yola gedməz. (ağıtla: yə'slə. üzgünlüklə).

ağız aç gülə, uğur gülə. (aç ağız gülə, uğur gülə). (ağzın xeyrə aç) (ağzın uğra aç).

ağız açdın daşatma, baş itirib daş atma. (ağız açdın daşatma: ağzıva gələni danışma).

ağız açıb gəpirməz, kim olduğu bəlirməz.

ağız açma söğgüyə, qavqa dönsün sevgiyə.

ağız ağıza verilmiş, diş dişə verilməz. (olamaz, görünməmiş iş). (ət ətə dəğər, sümük sümükdən qaçar).

ağız ağızdan yel alar. (yel alar: güc alar). (ağız ağıza güc verər).

ağız ala itlərdə, börü görcək birləşər. (ağzala: ağız ala).

ağız alalıq pozar dağıdar, pozar yoxadar. (ağız alalıq: birgəşməzlik. qeyri müttəhidlik).

ağız bəzəyi sözdür, üz bəzəyi, gözdür.

ağız bir, qulağ iki, söz bir, eşit iki.

ağız birlik ağır basdı, ağzaralar dağıb çaşdı. (dağıb çaşdı: dağılıb yozuldular). (dağıb çaşdı: dağılıb yozuldular).

ağız burnun tutmuş göz qulağın açmış.

ağız dadın bal olsa, alışdınsa yad olar.

ağız deyər baş ağrıyar. (dil ağrısın baş çəkər).

ağız deyər, qulaq duyar, göz görər.

ağız deyər, qulaq duyar, könül dinər. (ağız deyər, qulaq duyar, ürək bulanar). {sözlə sözün, duyan qulağın alan ürəyin çox dərki var. (çox fərqi var)}.

ağız deyir, sol göz görür, sağ göz qıyır.

ağız dolduran, qoltuq şişirən, beyin pukaldan sözlərdən uzaq ol!.

ağız doyar qarın yox.

ağız qulaqdan söz alır. (ağız dinlənən sözü təkərlər).

ağız püflər od yanar, ağız ki yox.

ağız yağlanar, mala baxsan, könül dincələr, pul qazansan.

ağız yandıran aşı, qaşıq tanıyar.

ağız yeməz, üz utmaz. (ağız yeməsə üz utanmaz). (ağız, yemək yaluq yılıqda (insan heyvanda) əş gəlir, bir dəğər bəslir. kişioğlu ağzın, yeməyinin önün alanmasa, sonucun toplar).

ağız yeyər, göz utanar.

ağız yeyər, göz uyazar (utanar).

ağız yeyər, qarın çəkməz bulğanar. (hər iş iki başlıdır).

ağızala el olmaz. (ağızala: bir ağız olmayan).

ağızbir götürsən, ağır olmaz. (ağızbir: biləkdə. ittihadla).

ağızbirlər göyüzdəkin qapçırar, ağzalalar əlindəkin qaçqırar. (qaçqırar: uçurar).

ağızbirlik, güclülük.

ağızda dilin olsun, əlində yaraq.

ağızda yerləşən dildir, acı süycünü bildirir. (süycünü: dadlını. şirini).

ağızdan bir, qulaqdan iki, söz bir, eşitmək iki.

ağızdan çıxan başa qada, ağızdan girən içə qada. (ağızdan çıxan baş qadası, ağızdan girən iç qadası).

ağızdan çıxan söz, topunan belə tutammazsan. (ağızdan çıxan söz, yanılmaz (qayıtmaz).

ağızdan çıxan söz, yanılmaz (qayıtmaz).

ağızdan, burun yaxın, qardaşdan, qarın yaxın.

ağızıın olsa tanrı yetgər hər yerdə. (ağızıın: qismətin).

ağızla gəmir, dilinlə gəpir, qulaqla səmir. (səmir: bəslən).

ağla batan yumşaq sözlər, nə yorar nə üzər.

ağla qara ilədi evrən qılışı, böylədir ta ki durur evrənimiz. (qılışı: işi. əməli. kirdari). (ağla qara: yaxcı pis yaxa yaxmaz. yax yamaz).

ağladınsa iş yaşdı, başladınsa iş başdı. (başladınsa: işə geçdinsə).

ağlağan göz kor qalır, açıqsa göz pay alır.

ağlama gülüm qoy düşmanın ağlasun, alalvan geyin, yağun qara bağlasun. (yağun: düşmanın).

ağlamağa döşəkli yer salınmış, çalış gülmək üçün yaşamında yer axdar.

ağlamağı sevənlər, gülməkliyi sevənməz.

ağlamağın yüz nədəni yaşamda, çalışda tap yüzbirini gülməyə.

ağlamaq, anlamağa yol açmır.

ağlamaqdan iş bitmәz, salıb çıxsan iş kitməz. (kitməz. düğünlənməz). (düşünüb qılınsan iş düğün düşməz).

ağlamaqla gülmək, yoldaşdılar.

ağlamam, toplayaram yaşlarımı, toxlataram damarıma, qan edərəm. (toxlataram: doldoraram).

ağlamaz bala, məməsiz qala.

ağlamıyan uşağa, laylay deməzlər.

ağlar gözdən yaş kəməlməz, gülər dodaqdan gülüş. (qəm qəmi gəttirir, dəm dəmi).

ağlar gözdən, saxta sözdən, özünü gözlə.

ağlar gözə, dadlı sözə inanma, düz qılığa, doğru özə işənqıl. (işənqıl: inanda).

ağlaram ağlar kimi, toğluyam toğlar kimi, soğur urdu töküldüm, urğana bağlar kimi. (toğluyam: dağlıyam. dərdliyəm) (toğlar: dağlar). (soğur: xəzan. (savır. üzün: üyzün < üzmək) (urğana: vırğana. xaraba).

ağlasan yağmurda ağla, əssən küləkdə.

ağlaya - ağlaya quyu qaz, gülə - gülə suyun iç. (ağlaya ağlaya arx qazsan, gülə gülə su içərsən).

ağlayacaqsan, sağlığımda ağla sən.

ağlayan var ölü üçün, ağlayanda var diri üçün.

ağlayıb inləmə, oxşusan içli kamana, dəğiş havan, silkə yuvan, bu evrəndə duran deyil. (dünya belə qalmaz).

ağlı qısanın, dili uzun olar.

ağlı qıssada, dil uzun.

ağlı olan ərinməz, güclü olan sürünməz.

ağlın azlığı, ağır yükdür.

ağlın ilə gör, ürəklə eşit.

ağlın yüngüllüyündən, ayağa ağırlıq düşər.

ağlıva bir ağıl qat, düşmanı gözdən qoyma.

ağlıva gəlməyənin, önündən keçmə.

ağllı kişi, saqqallı keçiyə inanmaz.

ağnasa dağ, dərələr boş qalmaz. (dağ yıxılmasa dərə dolmaz). (olan versə, acıq ac qalmaz). (acıq: möhtac. ac olan).

ağrı dilən töksün başdan sanasız, bir sevinci iğnə ilə arasan.

ağrı əkən ağrı biçər, əğri tutan, əğri tikər.

ağrı gircək, bütün dadlar yad olur, könül bulsan, bütün dərdlər dad olur. (könül bulmaq: huzur bulmaq. sevmək. dinolmaq).

ağrı varsa ölüm deyil, ölüm varsa ağrı deyil. (ağrı başqa ölüm başqa). (hər ölüm ağrılı, hər ağrı ölümlü olmaz). (incəlik konuları ayırmaqdadır).

ağrıdı ürək darıxdı könül, duydu genə ayrılıq sözün, olcağıydısa ayrılıq ölüm, açmayaydı kaş evrənə gözüm.

ağrıq atlana atlana gələr, sallana sallana çıxar. (ağrıq atlı girər, yayaq çıxar). (yayaq: piyada).

ağrıq atlı girər, yayaq çıxar. (yayaq: piyada). (ağrıq atlana atlana gələr, sallana sallana çıxar).

ağrıq yamanın sağ bilməz, aclıq yamanın tox bilməz.

ağrıqlı baş yastığında yatanmaz. (başa gələn qada bala soxulduğun durumdandır).

ağrılar birlə çalışda, ölüm ilə barışma!.

ağrılar var çəkilirdə qaçınılmaz!. .

ağrımasa, göz yaşmaz, şeh olmasa, pas basmaz. (yaşmaz: yaşarmaz).

ağrımaz baş saqqız götürməz.

ağrımaz başa salma saqqızı, düşünlmədən açma ağızı.

ağrını ağını, ağı qoyur (toxdadır).

ağrını danmaqla yok, çəkib çözməklə gidər.

ağrısı var sınağın, gülmək olmaz sınanda.

ağrısın deməz qulunc olar, deyər gülünc olar. (qulunc: sancı).

ağrısız baş, qəbirdə olur.

ağrıtmazki saç başı (saçdan başa yük olmaz). (saçın başa yükü yox).

ağrıyan ölmədi, havlığan öldü. (havlığan: tələsən).

ağrıyı kölgələyən, özü ağrıya dönür. (siqar. tüstü).

ağruda sancı yaman, sözdə qanğı yaman. (qanğı: sinsi kinayə. istehzalı ima. təlmih ). (xəstəlikta sancı kötü, qonuşmada sinsi, təlmih kötüdır).

ağsa qızıl bayraq, doğar qara topraq. (qızıl bayraq: günəş).

ağsa yoxsul, düşman belə dosd olur, düşənlərdən, ən yoxunlar yox olur. (ağsa: yüksəlsə).

ağsaqqalda baş olsa, keçi başa keçənməz.

ağsoyluq (nəciblik) qanda yox, ürəkdədir, başdadır.

ağu olsun ana sütü kimsəyə, anadilin daşlayıbda yad saya.

ağu olsun ana sütü kimsəyə, anadilin daşlayıbda yad saya.

ağudan acı, qılıcdan ötgür, balcadan dadlı, könülə hopar. (balcadan: beçə baldan). (ötgür: iti. kəsgin). (dil. söz).

ağulu aşım, altun tasım batası. (zəqqum aşım olmasın, qızıl kasam olmasın).

ağuz açıb duşunmə, ilkin düşün, aç ağuz.

ağuzsan çox ayaq çalmaq gərək. (ağuzdu çox ayaq çalsın gərək). (pişməyə uzun yol var). (ağuzsan. naşısan. xamsan. əcəmisin).

ağza sal duyquların dillənsin!. (dillənsin: səslənsin).

ağza sığmayan, qarna sığmaz.

ağza yüyən, ağza gələn samranmaz. (yüyən: yular. cilov). (samranmaz: söylənməz).

ağzı açığın malını, gözü açık yeyər.

ağzı açıq ac qalmaz.

ağzı açıq ac ölməz. (acında ölməz).

ağzı açıq tikəsin qapar, təndiri sıcaq, çörəyin yapar.

ağzı bağlı itinən, avdan gələr nəyinən.

ağzı bağlı itinən, avdan gələr nəyinən. (ağzın bağlayıb, gözün dağlayıb).

ağzı birin gücü artar, köpçül sözü dağı yartar. (köpçül. çoxluq).

ağzı bol aşa, gəpə, əli bol işə yaxşı. (gəpə: söyləşə).

ağzı büzük bəy olsa, doğru çıxar söz ondan.

ağzı dadlı, gözü qapaqlı, başı papaqlı.

ağzı dişsiz, diş ağrısın it qapanda bilər.

ağzı dişsiz, əli dırnaqsız börü olamaz.

ağzı əğri, dili düz. (dili: sözü).

ağzı gülüb, könlü pozuq ərlərə, yoldaş olub yaxın durma ıraq eylə özünğü. (özünğü: özünü).

ağzı pişib süytdə, üfləp içər suyudə.

ağzı sözdən boşalmaz, sözü sözə oxşamaz.

ağzı uğra aç. (verən əllər boş qalmaz). (bolluq dilə, bol olsun, korluq dilə, kor olsun).

ağzı uğra aç. (verən əllər boş qalmaz). (bolluq dilə, bol olsun, korluq dilə, kor olsun).

ağzı ütük aş bitirir, əli ütük iş.

ağzı varsa dili yox, ölü yaratıq diri yox.

ağzı yağlanan, dili bağlanan.

ağzı yağlı, dili bağlı.

ağzı yağlı, dili bağlı. (ağzı yağlanan, dili bağlanan).

ağzı yanan, püflər içər.

ağzı yarın aşa yatğın, əli yarın işə yatğın. (yarın: yarqın. yaraqlı).

ağzı yoxdu dişi var, başımızda işi var. (tapmaca) (daraq).

ağzıdan qaşığa çox yol var.

ağzın aç, ''dişi'' olsa qaç.

ağzın açan tutuldu, başı olan qurtuldu.

ağzın açıb söyləyən, istənməzi dinləyər, dadlı denən dad gəlsin, acı demə yad gəlsin.

ağzın açıq yaşamda gərək, düşsə payın qapasan. (qapasan: yığasan. tutasan).

ağzın bir olsada, qarnın iki tut.

ağzın deyəni, qulağın eşidər.

ağzın dolu qan olsa, düşman gülər, tüpürmə.

ağzın əğridə olsa, düz danış.

ağzın sözün, başın börkün, ayağqabın bulmalı. (bulmalı: bilməli. tanımalı). (götüvün qabın, ağzıvın sözün tanı).

ağzına gələni samrap yürmə. (samramaq: sayqarmaq. sadalamaq).

ağzına hoy ver, əlinə bel ver.

ağzına qoysan belə gətirməzin, tüpürüb qoyar ac, qarnın. (belə: hətta). (gətirməzin: şansısızın. qarabaxdın).

ağzında bal dadlı dilin! gedmədən ön dənğə bilin. (dənğə bilin: qiymət verə bilin).

ağzında dadı yox, başı umut yeliylə əsir. (qurusuyla umut olmaz, umut ilə qarın dolmaz).

ağzında dili yox baş, kəsilməli.

ağzında əmzik tutanmır, mənə çörək yemək öğrədir.

ağzında quş danışma, özgə işə qarışma. (quş: yem).

ağzındaki doğma dilin danırsa, özgə poxun istəyilə yalırsa, nəyivə yarar belə biri.

ağzındakı doğma dilin kəsib at, özgə dilə ağız qatıb olub tat.

ağzındaki sözün bil, başındaki börkün bil, ayağdaki qabın bil. (bil: bul. tanı).

ağzındaki sözün bil, başındaki börkün bil, ayağdaki qabın bil. (bil: bul. tanı).

ağzından çıxan söz, səndə qanac sərgəni. (qanac: dərk gücü. qanma, dərk gücü. şuur). (sərgəni: vitrini).

ağzındaykən sənindi, çıxdı isə özgənin. (söz).

ağzıva bax kəs tikə, ağzı kiçik, yekə tikə.

ağzıva çatmır, dişi suçlama.

ağzız dadlı çayız şirin olsun.

ağzun açmadan, gözün aç.

ahda yerin bulur, hakda, sən iyi düşün, o olur.

axacaq qan, damarda durmaz. (olan olacaq).

axan arx, axmadan, durmaz.

axan su, arxa dönməz.

axan suda, kir qalmaz.

axan suya dayanma, hər deyənə inanma.

axan, arxa gedər!.

axar çaylar qurudu, kəsən çayı, əlin qurusun.

axar su, yerin tapar.

axar sular dənizə batar, yaşam keçər ölümə çatar.

axar sular durar olsa ısqanar. (ısqanar: iylənər).

axar sular keçiksiz, duran nərsə ölümsüz olmaz.

axar suya gedirsə, axar sular quruyar, əğilirsə su içə, qaynar bulaq quruyar. (kütaçuğ. şansısız). (əğilmişsə içə su, qaynar bulaq qurudu).

axar suyun yolağun tapar, gedən yolçu barcağa çatar. (barcağa: amaca. məqsədə. mənzilə).

axdar tap, yoğur yap. (yoğur: əllə. çapış. çalbış. uğraş. sə'y ed. himmət ed. cəhd ed).

axdaran çox tapan yox, mutluluğa tək haçar, düşünməklə anlamaqla düşünməklə.

axdaran tapabilimiş olur, qaçan qurtulabilmiş olur, çabasız oturan aldanır kəsin.

axdaran tapar, qayrağan yapar. (qayrağan: güclənən: qeyrətə gələn).

axdaran tapar, yoğuran yapar.

axdaranda tapılmaz, gərəkməzsə (boş yerdə) guruldar.

axdarışdır düşünmək, gerçək olan mutluluq.

axdarma sən göyçəyini yaşamda, axdar birin gözəlliklər gətirsin.

axıc, için bildirir. (süzəyin gördün, için bil).

axıc, için bildirir. (süzəyin gördün, için bil).

axırda yatanla saman satan qardaşdır.

axırda yatanla, saman satan qardaşdır.

axırda, atda olur, eşşəkdə.

axmağ baş, ayağa daş.

axmağ bir söz deyər, ağıllar inanar.

axmağ elçidən umma.

axmağa qarşı susunmaq yeğ durur, kar qulaq qanday olurki dinləsin. (qanday: necə).

axmağa yaxınlaşan, ağıllı olmalı, yamana yaxınlaşan, yaxşı olmalı.

axmağın ağası olunca, ağıllının, nökəri ol.

axmağın atı, noxdasıyla sürünür.

axmağın duyğusu, yeltağın yuxusu bitməz. (yeltağın: yalqavın. təmbəlin).

axmağla aş işməkdən, ağıllıya daş daşı (ağıllıynan daş daşı).

axmax bir söz deyər ağıllar inanar.

axmaxla aş işməkdən, ağıllıya daş daşı. (ağıllıya daş daşı, axmaqıla, yemə aşı).

axmaq belə susunca bilgə kişi görünmüş.

axmaq dindi, bilgin (ağıllı) susdu.

axmaq dosdan, ağıllı düşman yeğ. (yaxcıdır).

axmaq elçi, dilənçi doğar.

axmaq elçi, qonçu ellər pozar.

axmaq kişi arvadıından pul güdər.

axmaq olan döşək salar eşşəyə. (axmaq olan döşək salar köşşəyə).

axmaq özünə əş tapmaz, təmbəl iş.

axmaq susanda, ağıllı görünər.

axmaqla söz sözə gələn, ağıllı birinci susar.

axmaqlar belə düşünürlərki heç kim özünə axmaq deməz.

axmaqlar böyük olduqca, sözləri güclü keçir.

axmaqlar olmasaydı, bilginlərə (ağıllılara) baxmazdılar.

axmaqları, saymaqla qurtulmaz.

axmaqların kölgəsi böyüdükcə, günəş batmağa yürür.

axsa bulaq qapından, suya dəğər bilinməz.

axsa sular, əssə yellər çevirgələr dərmanım.

axsağ, yügürgən olur.

axsağı dayaq saxlar.

axsağsız sürü, tapılmaz. (sürü axsaqsız olmaz).

axsaq eşşəyin, kor taxcısı (nalbəndi) olar.

axsaq eşşəyin, kor taxcısı olar. (taxçısı: nalbədçisi).

axsaq yalan toxsaq doğurdan gur qaçar. (qaçar: yayılar).

axsaq yügürgən ölür.

axşam bazarı, dana yümdür.

axşam döz, yarın göz (gör). (axşam dün, səhər gör).

axşam qon, ertin köç. (qon: qonğ).

axşam qonğ ertin köç.

axşam olar gün qalmaz, olan ölər can qalmaz, olanından verənlər, qalanına heç yanmaz.

axşam örtəni, dan bilir (bəlirir).

axşam örtəni, dan bilir (bəlirir). (axşamın sırrın, dan bilir).

axşamın sırrın, dan bilir.

axşamın uğrundan, ertirin oğru yeğ. (uğrundan: xeyrindən). (ertirin: sabahın). (oğru: şərri).

axşamın uğrundansa, ertirin ağru yeğ. (uğrundansar: xeyrindənsə). (ertirin: səhərin). (ağru: şərri).

axşamlığın tapan, ertirliyin qayğırmaz. (ertirliyin: sbahlığın. səhərliyin) (köçəbə yaşam).

axtar, axtaranıvı!.

axtaran tapar, yoğuran yapar.

axtaranda tapılmaz, gərəkməzsə (boş yerdə) guruldar.

al əlivə yarağı, tanrı verər yararı (yardımı).

al geyən, alınır oğul.

al geyən, alınır.

al gilas üstünə qar yağar. (bəklənilməz olaylar).

al gördün, qan demə. (işin için bil danış).

al gül ağ gül qırmızı, törür barı yerdə yatan topraqdan. (törür barı qara üzlü topraqdan). (barı: hamısı).

al gül ağ gül qırmızı, törür barı yerdə yatan topraqdan. (törür barı qara üzlü topraqdan). (barı: hamısı).

al gülüm, ver gülüm.

al ilə arslan tutular. (al: kələk).

al ilə aslan tutulur, zor ilə köçən tutulmaz.

al köynəkli gizlənəməz.

al utanma, ver qorxma.

al ver deyiblər, al ye yox.

al verdiyin çiçəkləri geri sən, hər çiçək bir tikən olub batır içimə.

al! malın iyisini, çəkmə qayğısını.

ala gəldi az sayma, verə geddi çox sayma. {gedəni daşla, gələni haxla (qalanı saxla)}.

ala it çaqqalın dayısıdır.

ala qarğa suya düşsədə, qaz olmaz.

ala qarqada haqqım olsun, alammasam, gözüm oysun.

alacağ ilə, borc (verəcək) ödənməz. (alacağına güvənərək borc alan, sıxıntıya düşər).

alacağa göz tikmiş, əlindəkin vermiş.

alacaq biri, könlümdə yerin, gedəcəksin çək gid, gözümdən itin.

alacaq birin, içdəki yerin. (birin: birisi).

alacaqla ev yığılımaz, alacaqla boğaz tıxılmaz.

alaçiy ət qarın pozar, alaçal söz, dosluğu. (alaçal: ala yarımçıq).

alağız itlər birikər, qənşər çıxanda qurda. (qənşər: üzbəüz). (alağız: səsbir olmayan. xtilaflı).

alağuz itlər qurd görüncə ağuz bir. (alağuz: birgəşməyən. çəlişli. ixtilaflı).

alan alıb varlanıb, satan satıb aldanıb.

alan asğın, verən salqın. (salqın: ağır). (alanın dili qısa, verәninki uzun).

alan çoxsa satan yox, mal tutarı köpərmiş, satan çoxsa alan yox, mal tutarı kəmərmiş.

alan əl asğın, verөn əl üstün. (asğın: tabe'. alçaq).

alan əllər aldıqların bilirlər, verən əldə verdiklərin bilməli. (hər işivi çək ilə, görən desin ha böylə). (çək: həd).

alan gətirir, satan itirir.

alan ölür, satan köçür, eykiliklər yarqanır, kötülüklər qarqanır, kimsəyə kəmdən kandan qalmayır. (kəmdən kandan: azdan çoxdan).

alan satandan umar.

alan satandan umsa, satan alana cumar (kələk gələr).

alan satandan, satan alandan umar.

alan uçdu, qalan cumdü. (uçdu: qurtuldu).

alan verən evrən, duranları devirən.

alana altı az gəlir, verənə beşdə çox gəlir.

alana altısı az, verənə beşi çox. (alcıya altı azdı, vericiyə beşdə çox).

alanda hopur, verəndə qopur.

alanda qızsanır, satanda qırcanır.

alanın gözü göz olsa, satanın götündə (uzundə) qalmaz.

alanın gözü olsa, satan acından ölər.

alanın gözü satanın əlində olar.

alanıva bəğinmə, berənivə qınanma. (qazandığıva çox sevinmə, verdiyivə çox acınma, yaşam ilərdədir) (qazandığıva çox şişinmə, verdiyimə heç yanma).

alası olsa içində, göz yahalar seçimdə.

alat işin sonu onat olmaz.

alavanla qıyıda sən oynarsan, suda o sən ilə. (alavan: nək. nak).

alba alba iş olmaz, dama dama göl olmaz. (albac. albas: (albadal). basınc. güc. zor. fişar. təzyiq).

alcağın olsada, vercəğın qalmasın.

alcağını bilməcək, itirdiyin bilənoq. (bilməcək: bilənməyən). (bilənoq: bilənməz).

alcağlardan baş alan dursun, ulcağlardan daş alan. (dursun: gəlsin: yaşasın).

alcıya altı azdı, vericiyə beşdə çox. alana altısı az, verənə beşi çox.

alçağı ayaxdan yıx, böyügü başdan.

alçağı sel alar, yüksəyi yel alır.

alçağın biri, kölgəsi burut. (burut: mundar). (yaman).

alçak xalqın ağısı böyük olur.

alçaq aşa, kişi işə gəlir. (alçaq: yerik). (yerik aşa, yeğik işə gəlir). (yeriki aşda, yeğiki işdə gör).

alçaq eşşək, minməyə qolay, öksüz cocuq, dövməyə.

alçaq eşşəyi, yükləməyə navar ki.

alçaq görüb daşlanma, yüksək görüb, alçalma.

alçaq kişi verirsə söz tutanmaz. qırar ilqar, dönər üzün utanmaz. (ilqar: əhd).

alçaq kişilərin böyük kölgəsi olan yerdən qaçın, orda gün batışda donub, gün verməz. (alçaq: kiçik). (gün: keçinəcək. keçirin. güzəran).

alçaq könül sevgini gizli tut, umsulğu unut. (umsulğu: umsulluğu: acgözlügü).

alçaq könül uca başı qoruyar.

alçaq oldun aldatdın, axmaq oldun aldandın. (alçaq sayar aldatsan, axmaq görür aldansan). (aldatırsan alçaqsan, aldanırsan axmaqsan).

alçaq sayar aldatsan, axmaq görür aldansan. (aldatırsan alçaqsan, aldanırsan axmaqsan). (alçaq oldun aldatdın, axmaq oldun aldandın).

alçaq uçan uca qonar, uca uçan alçaq.

alçaq ulçağa borc vermiş köprü üsdə istəmiş. (namət mərdə borc vermiş köprü üsdə istəmiş).

alçaq ulçağı köprü üsdə yaxalar. (mət namət köprü üsdə yaxalar).

alçaq yer, iyidi xor göstərir. (kötü çevrədə, kişilik alçalır).

alçaq yerdə yatma, sel alar, uca yerdə yatma, yel alar.

alçaq yerdə, təpəcik kəndini, dağ sanır. (alçaq yerdə, təpəcik özün dağ sanır).

alçaq yerdə, təpəcik özün dağ sanır.

alçaqda yatsan sel alar, ucada yatsan yel alar. (alçaq yerdə yatma, sel alar, uca yerdə yatma, yel alar). (alçağı sel alar, yüksəyi yel alır).

alçaqdan (soysuzdan) bəfa gəlməz, qəhbədən ar (namus).

alçaqdan uçan ucaya qonar, ucadan qonan, alçağa.

alçaqlala tutuşma, nərsəsi yox itirsin.

alçaqlar ucalanda, ucalar alçalır, ayaq tutsa alçaqlar, ayaqdan düşər ucalar.

alçaqlara vermə aşın, bəklətməzin verər daşın.

alçaqlardan yapışma, qalxmaq könlündə varsa. (alçaqlardan: əclaflardan).

alçaqlardan yapışsan, ucalmağa boy verməz. (alçaqlardan: şərəfsizlərdən) (boy verməz: imkan verməz).

alçaqların yasal dini kitozluq (yasal: rəsmi). (kitozluq: ikiüzlük).

alçaqlıqlar kötüsü, ən yovuqdan gələsi.

alçaquca qaraçı sözü, ''yalan demə, düzündə demə''. (alçaquca: böyük əsgik kişi. böyüklük tasası olub, kötü diləkli olan). (qaraçı: ləkə yapan. araqarışdıran. ara vuran).

alda keçdin bij olursn, arda qaldın gij.

alda qara, yalan qara qaradan, yalançının yox qorxusu qaradan. (alda: xəta. iştibah. səhv). (qara: pis). (yamanlar yamanı, kötülər kötüsü yalandır, yalançıya pislik nədir manlıq nədir alınmaz) (alınmaz: sanılmaz).

alda özün, dalda pulun olsun. (alda: qabaqda. birinci). (yaşamda özün, kimliyin birinci keçir, bırak (ama) ardında pulunun olsun).

alda yürü dağlar aş, başqa yeri görməsən qoyulduğun çuxurdan. (doğulduğun çuxurdan). (alda: irəli).

aldadan, almadan inanmaz. (toğlayan, torbalamadan, inanmaz). (bu söz, kişini rialisligə çağırır). kişi aldıya (nəğdə) inanmalıdır, yox aldana (nisyiyə). {aldı: (alınmış). enik (< enmək). movcud. nəğd. (-enik olsa para, əl atıb tutmağa nə var)}. {aldan: (alınan nərsənin alda, qabaqda, irəldə verilən parası). nisyə}.

aldadan, almadan inanmaz.

aldadırsan birin, sanma abdalından, güvənmiş biridir o lap artığınıdan (artığınıdan: gərəkdiyindən). (sənə aldanan birini axmaq sayma, o çəkdən, həddən artıq sənə inanıb, güvənib).

aldan ala düşərmiş, uyan yada dosda, doğan olub yoldaşa.

aldanıldığın düşünən yanmış, üzülmüş, hayıfsınmış.

aldanırsın dününə, qalırsın qara gününə, gəlcəyini güdənlər, heç dönərmiş dününə. oxun atmış yayın gizmiş, dəmin almış qəmin vermiş bu evrən. (yalan dünya).

aldanma aldışalara, isti qalmaz qışalara. (aldışlara: adәtlərə).

aldanmaqıl sözünə, yoxla işin hər kəsin, iç üzünü istəsən.

aldatan ağladarmış bir gün!.

aldatan varsa demək aldatılan var.

aldatanı qınama, aldatıldın qınanqıl. (aldatanı təpikləmə, aldatıldınsa kəndini təpiklə).

aldatırsan alçaqsan, aldanırsan axmaqsan. (alçaq sayar aldatsan, axmaq görür aldansan). (alçaq oldun aldatdın, axmaq oldun aldandın).

aldatma kəndi kəndivi, yalanda yaşanar, yalanlada.

aldatmasan aldanarsan. aldatılmadan, aldat!, al, dad!.

aldı verməz, dad bir deməz, ölüm itin dünyadır.

aldığın verməyən, axdardığın tapmaz.

aldın ast, geyin üst. (ilk alt, son üst). (aldın: ilkin). (geyin. sonra. sohra).

aldın düşün yoldaşın, geyin qoyun yol daşın. (aldın: ilkin. əvvəl). (yol daşın qoyunmaq: yola çıxmaq. : yola çıxmağa başlamaq). (çalış köməksiz qalma).

aldın düşün yoldaşın, geyin qoyun yol daşın. (aldın: ilkin. əvvəl). (yol daşın qoyunmaq: yola çıxmaq. : yola çıxmağa başlamaq). (çalış köməksiz qalma).

aldın odun savurma külün.

aldın oylan, ardın aytan. (ilkin düşün, geyin söylən).

aldın yemək, sonun demək. (aldın: ilkin. əvvəl). (ilkin yaşantıvı qur, çörəyin qazan, sonra sözü becərt).

aldınsa bəğin, verdinsə bəğin, qınaş qoy yada qalsın, payın alsın. (bəğin: seviş) (qınaş: korluq).

aldınsa qul olma, verdinsə qul edmə.

aldış alıq aldadır. (alqı: şuur. biliklik. aqahlıq). (aldış bilik aldadır). (aldış: adət). (adət ağlı aldadır). (adət gücü, alqı gücün yenər, üstələr).

aldış atışı, qınasız olmaz, toyla düğün zırnasız. (aldış: alışqanlıq. adət). (qınasız: zəhmətsiz. çorsuz, korluqsuz).

aldış bilik aldadır. (aldış alıq aldadır). (alqı: şuur. biliklik. aqahlıq). (aldış: adət). (adət ağlı aldadır). (adət gücü, alqı gücün yenər, üstələr).

aldış budur, boyun əğsən minərlər. (aldış: adət).

aldış budur, ensə boyun minən çox, dinməz dilə çörək yox, bir vurursa hən desən, ağzuvada qoyan çox. (qoyan\soxar).

aldış gücü bilincaltın güc basar. (aldış: adət). (adət şuuraltın üstələr, bilikləri (hikmətləri) kor yapar).

aldış hər nə ola, hər kim ola təpgiləyib etgilər. (aldış: adət).

aldış qılma çevrәnә, duruq vermə devrənə. (aldış: adət). (duruq: subat. dəğişməzlik. qərar).

aldış qılma çevrәnә, duruq vermə devrənə. (aldış: adət). (duruq: subat. dəğişməzlik. qərar).

aldış qoyan, qıncıqmasın neyləsin. (aldış: alışqanlıq. adət).

aldış olsa yalana, altar əri çalana. (adət edilirisə yalana, kişini oğru edər, kişini oğruluğa alçadar). (aldış: adət). (altarmaq: alçatmaq. alta endirmək. dəğişmək).

aldış tullayan, qınasın çəkər. (aldış: alışqanlıq. adət). (qınasınsın: cəzasın).

aldış tullayan, qınasın çəkər. (aldış: alışqanlıq. adət). (qınasınsın: cəzasın).

aldış varsa bilincaltın güc basar. (aldış: adət). (bilincaltın: şuur altını). (adət olan yerdə zehniyyət etgisiz qalmaz).

aldış, bilinc altından baş gəlir. (aldış: adət). (baş gəlir: güc gəlir). (bilinc altından: şuur altından).

aldış, ötgərir yaşam yolunu. (ötgərir: özgərir. dəğişir).

aldışa bax aldışa, qoyar əri hər işə. (aldışa: adətə). (aldışın gücü).

aldışa əsir, tüm qılıq kəsir. (nərsiyə öğrəncəklik, tüm karakteri etgilir).

aldışa tutul, hər nəyə utul. (aldış: alışqanlıq. adət). (kişi nərsiyə alışandan, öğrəşəndən son, başqaların dəğərləri dəğişər, düşər) (aldışlıq, alışqanlıqçox itgilər uyartır).

aldışa tutulan, qıyın dəğişər. (aldış: alışqanlıq. adət). (çətin dəğişər, atar. dəğişə bilməz).

aldışa yoxdur gərəkin itməyə, devrişməgə, dəğişməgə güc istir. (aldışa: adətə).

aldışı ötür, yaxısın götür. (aldış: alışqanlıq. adət). (yaxısın götür: əzabın, mərəzin çək).

aldışın dəğiş, özgürlük qazan. (aldışın: aldışıvı).

aldışın dəğiş, ulduğa əriş. (aldışın: adәtin). (ulduğa: ösüşə. böyüklüyə). (kişi üçün alışqanlıqlar, adətlər ən bayağı dustaq qurur).

aldışın qoyan, sancısın çəkər. (aldış: alışqanlıq. adət).

aldışın tulladın, ağramın tuşla. (aldış: alışqanlıq. adət). (ağramın tuşla: əzabın rasla, qarşıla).

aldışın yenən, gücə güj gələr. (aldışın: adətin). (güj: güc).

aldışlar bizlə doğur bizlə ölür. (1. aldışlar bizimlə doğur bizimlə ölür). (2. aldışlar biz ilə doğur biz ilə ölür). (biz: miz. yılxı sürmədə işlənən iti uclu kiçik arac) (biz ilə: güc ilə. zorla).

aldışların qarışar, onda başda şaşırar. (aldış: adәt). (adətlər kəndləri üçün gizli düzən yaradar).

aldışma dözümə, dözümlə çalış, dözüb yatan, yerə batmış. (aldışma: yahalma. alınma. qapılma).

aldışmırsın, özgür qalırsın. (aldışmırsın: öğrəşikli olmayırsansa).

aldrışın köpəlsə, qazaş ona neyləsin. (aldrış: xərc. məsrəf). (köpəlsə. çoxalsa).

alğa iyi irisin, dalğa kirlisin. (alğa: qabağa) (dalğa: dalıya).

alğası bəzək, dalğası təzək. (alğası: üzü. qabağı). (dalğası: dalısı).

alğısız, söz yaranmamış, dilsiz, söz dayanmamış. (alğı: duyum. idrak. şuur). (qanıclıq, düşünüş, şuur sözə qaynaqdır, dili qorunmayıb yazılmayıb, qısılan, darıtılan dağıtılan elin, sözləridə uzun sürə, sürməmiş. {dilivi qoru sözüvü yarat, yavuz düşmanın bağrın qarat. (bağrın qarat: umutsuz, mutsuz eylə)}.

alıb asğun oluncaq, verib ökdə ol. (asğun: bağlı, verəcəkli). (ökdə: üsdə. alacaqlı).

alıb asılı olmaqdansa, verib, asılı ol.

alıb asqın olunca, verib ökdə ol. (ökdə: usdə).

alıb vermək, görüş qaydası, gedib gəlmək, elçi qaydası.

alıb vermək, görüş qaydası, gedib gəlmək, elçi qaydası.

alıcı çok, satıcı az, aracı çok.

alıcı çok, satıcı az, aracı çok.

alıcı havada gərək, tutunmağı öz əlidə. (dolanıb avlamağı öz əlindədir).

alıcı havada gərək, tutunmağı öz əlində. (dolanıb avlamağı öz əlindədir) (alıcının ömrü az olar).

alıcı quşun ömrü az olur. (saldırqana, günlərin biridə saldırılır). (alıcı: yırtıcı).

alıcının ömrü az olar.

alığ başda ağıl yox. (alığ: vurqun. aşıq).

alım alınmış, verilməmiş. (alım: haqq. həqq).

alım birlə (ilə) borc ödənməz.

alim unutmuş, qələm unutmamış.