Əfrahim hüseynli

 
 

---

34 
 
ABBAS SƏHHƏT 
(1874-1918) 
 
    Abbas  Səhhət  (Abbas 
Əliabbas  oğlu  Mehdizadə,  hə-
kim, şair, dramaturq, tərcüməçi) 
1874-cü  ildə  Şamaxıda  ruhani 
ailəsində  dünyaya  gəlmiş,  ilk 
təhsilini  elə  burada  almışdır. 
1900-cü  ildə  Tehran  Universi-
tetinin  tibb  fakültəsini  bitirmiş  və  rus,  ərəb,  fars  və 
fransız dillərini mükəmməl öyrənmişdir. 1905-ci ildə 
“Yeni  poeziya  necə  olmalıdır?”  adlı  məqaləsi,  daha 
sonra “Poetik nitq”, “Azadlığa mədhiyyə”, “Oyanışın 
səsi” şeirləri işıq üzü görür. 
  1912-ci ildə “Sınıq saz” (şeirlər) və Avropa şair-
lərindən  tərcümə  etdiyi  “Qərb  günəşi”  adlı  şeirlər 
toplusu  çap  olunur.  Bir  qədər  sonra  “Əhmədin  şü-
caəti” adlı poeması, 1916-cı ildə isə “Şair, muza və şə-
hərli” adında romantik poeması nəşr olunur. 
  Abbas Səhhət yaradıcılığına Şərqin Nizami, Ha-
fiz,  Sədi  kimi  şairlərin  böyük  təsiri  olmuşdur.  Ən 
gözəl əsərlərini 1908-ci ildə baş vermiş İran inqilabına 
həsr etmişdir. O, uşaqlar üçün yazılmış “Yay”, “Ata 
və oğul”, “Quşlar” və onlarla başqa şeir və mahnıların 
müəllifidir. 
  Abbas Səhhət 1918-ci ildə Gəncədə vəfat etmiş-
dir. 

---

35 
 
VƏTƏNİM 
 
Könlümün sevgili məhbubu mənim, 
Vətənimdir, vətənimdir, vətənim. 
   
Məni xəlq eyləmiş əvvəlcə Xuda, 
Sonra vermiş vətənim nəşvü-nüma. 
   
Vətənim verdi mənə namü-nəmək 
Vətəni məncə unutmaq nə demək?! 
   
Anadır hər kişiyə öz vətəni, 
Bəsləyib sinəsi üstündə onu. 
   
Südüdür ki, dolanib qanım olub, 
O mənim sevgili cananım olub. 
   
Saxlaram gözlərim üstə onu mən, 
Ölərəm əldən əgər getsə vətən. 
   
Vətənin neməti nisyan olmaz, 
Naxələflər ona qurban olmaz. 
   
Vətən əcdadımızın mədfənidir, 
Vətən övladımızın məskənidir. 
   
Vətəni sevməyən insan olmaz, 
Olsa da, ol şəxsdə vicdan olmaz! 

---

36