Ijtimoiy pedagogika

Chekinish (oqish) nazariyasi.
Odob-axlok me’yorlari va ulardan chekinish yoki ogish xillari borasidagi to`plangan bilimlar ularning sabablarini belgilovchi faktorlar mavjud ekanligidan dalolat beradi. Bu faktorlarni uchta guruxga ajratish mumkin: 1. BIOGEN. 2. SOTSIOGEN. 3. PSIXOGEN.
Insonlarning hayotdagi xar qanday «og`ish» hollari ularning potentsial imkoniyatlarining cheklanishiga, tashqi muhit bilan muloqotga kirishishiga o`zining salbiy ta’sirini ko`rsatadi. Insonda ro`y beradigan bunday holatlarni sotsiologiya, psixologiya, ijtimoiy pedagogika, tibbiyot kabi ko`plab fanlar sohalari o`zlarining spetsifik xususiyatlaridan kelib chiqib o`rganadi, bu borada o`z nazariyalarini boyitib boradi. Masalan, tibbiyot fani me’yorlardan chekinish holatini bolalarning patologik sog`ligini buzilishi bilan bog`liq deb hisoblaydi. XIX-XX asrlarda chet mamlakatlarda imkoniyatlari cheklangan insonlarning TIBBIY MODELI hukmronlik qildi. Bu model imkoniyatlari cheklangan odamlarning xech bo`lmaganda elementar ijtimoiy faoliyat yuritishlarini nazarda tutdi. Bunday insonlar ma’lum tayyorgarlikdan o`tib, o`zlari uchun o`zlari harakat qilsalar bu ularning kimgadir ortiqcha yuk bo`lmasligini ta’minlar edi.
Keyinchalik, chekinish (og`ish) holatiga tushgan insonlarga nogiron (lotincha- invalidus- kuchsiz, ojiz)sifatida karash vujudga keldi. Bu nazariyaga ko`ra imkoniyatlari cheklangan odamlar mutloq sog`lom insonlar nazorati ostida bo`lishi kerak. Bunday odamlarga yordam berish xam tashkil etildi va bu tibbiyot modeli davlatning ijtimoiy siyosatiga o`z ta’sirini o`tkazdi.
XX asrning 60-yillariga kelib imkoniyatlari cheklangan insonlarga yordam berishning tibbiy modelining o`rniga IJTIMOIY MODEL vujudga keldi va uning rivojlanishida psixologiyaga suyanildi. Bu modelga ko`ra imkoniyatlari cheklangan insonlar assotsiatsiyalarga birlashib, o`z haq-huquqlarini talab etishdi va bu talab o`z sog`liqlarini tiklashdan ko`ra jamiyat a’zolari bilan o`zaro munosabatni yaxshilashga nisbatan bo`ldi.
«Reabilitatsiya» (tuzatish) tushunchasi tibbiy– ijtimoiy ma’noda ham, psixologo –pedagogik va ijtimoiy – pedagogik aspektlarda ham ishlatiladi. Tibbiy – ijtimoiy tuzatish – bu kasallanish va jaroxatlanish natijasida yuzaga kelgan hamda boshqa jismoniy va ruxiy jihatdan kamchiliklarga ega bo`lgan shaxslarni kompleks tarzda, ya’ni, tibbiy, pedagogik, psixologik va professional tadbirlarni qo`llash oqibatida sog`ligini tiklash demakdir.
Psixologo –pedagogik va ijtimoiy –pedagogik reabilitatsiya qilish esa yosh bolalar va o`smirlar dezadaptatsiyalaShuvining turli shakllarini tuzatish bo`yicha ijtimoiy qo`llab – quvvatlash hamda diagnostikalash – to`g`rilash dasturlari yuzasidan bir qator tadbirni amalga oshirib, bolani ijtimoiy hayotga qaytarish, ijtimoiylashtirish vazifalarini bajaruvchi institutlar harakatlarini o`zaro birlashtirishdir. (oila, maktab, muloqat, o`rtoqlar, tengdoshlar va hak).
Hozirgi vaqtda psixologo – pedagogik va ijtimoiy – pedagogik reabilitatsiyalashning shakl va metodlari turli – tuman bo`lib, u yosh bolalar va o`smirlar dezadaptatsiyalashganining xarakteriga bog`liq bo`ladi. Uning xarakteri va tabiatiga bog`liq tarzda yosh bolalar va o`smirlar dezadaptatsiyalaShuvining uchta asosiy xili ajratib ko`rsatiladi. Ular: patogen (kasallik qo`zgatuvchi), psixoijtimoiy va ijtimoiydir. Ular ham o`z navbatida turli darajada namoyon bo`ladi.
Patogen dezadaptatsiya nerv tizimini funktsional – organik shikastlanishi natijasida yuzaga keladigan ruxiy kasallikdir. Ba’zi hollarda patogen dezadaptatsiya turli darajadagi ruxiy –psixik kasalliklarda namoyon bo`lsa, boshqa xollarda turli darajada ifodalanadigan oligofrenoda – aqliy jihatdan orqada qolish ko`rinishida bo`ladi.
Asabiy ruxiy kasallikning og`ir shakllari bilan xastalangan bolalar statsionar tarzda, psixologo – pedagogik reabilitatsiyalash dasturlarini ham ko`shgan xolda davolanmoqlari lozim. Unchalik og`ir bo`lmagan kasalliklarga chalingan bolalar o`quv –tarbiya muassasalari (bolalar boqchasi, maktab, bolalar uylari va boshq.) sharoitida tibbiy –pedagogik sog`lamlashtirish xarakteridagi tadbirlarni qo`llagan holda davolanadilar.
Keyingi yillarda davolash pedagogikasini rivojlantirish masalasi o`rtaga qo`yilmoqda. Bunga tuzatish (to`g`irlash) didaktik dasturlari bilan bir qatorda davolash pedagogikasi hamda psixologik tuzatish (korrektsiya qilish)ning o`yin terapiya, ertak terapiya, tuzatish – rivojlantirish fizkulturasi, barmoqchalar terapiyasi va boshq. kabi samarali shakllaridan keng foydalanilmoqda.
Kasallik qo`zg`atuvchi, patogen dezadaptatsiyalanish shakllari orasida oligofreno muammolari, ya’ni, aqliy jihatdan orqada qolgan bolalarni ijtimoiy adaptatsiyalash, normal xolatga keltirish masalasi alohida ajratib ko`rsatilmoqda. Maxsus o`tkazilgan tadqiqot natijalari Shuni ko`rsatmoqdaki, oligofren bolalarda azaliy, tug`ma, jinoyat qilishga moyillik hissi yo`q ekan. Ularning psixik rivojlanishiga loyiq bo`lgan metodlar yordamida o`qitilib, tarbiyalansa, bu bolalar ma’lum bir ijtimoiy dasturlarni o`zlashtira oladilar va uncha murakkab bo`lmagan kasb egasi bo`lib, jamiyatga foydali fuqoraga aylanishlari mumkin.
Ammo, bu bolalarning aqliy jihatdan orqada qolishi ularni ijtimoiy adaptatsiyalaShuvini qiyinlashtiradi va bu xol mutaxassislar tomonidan maxsus tuzatish, normal xolatga keltirish dasturlarini qo`llashni, buni uchun maxsus ijtimoiy – pedagogik sharoitlarni yaratishni talab etadi.
Aqliy jihatdan kusuri bo`lgan bolalarni ijtimoiy adaptatsiyalash dasturini amalga oshirishga yordam beruvchi maxsus ijtimoiy – pedagogik sharoitlarga quyidagilarni kiritish mumkin:

• 
  kasallikni o`z vaqtida aniqlash va bolaning imkoniyatlariga mos keladigan tuzatish–rivojlantirish bo`yicha ta’lim va tarbiya dasturlarini tanlash;
  
• 
  bolaning kuchi yetadigan mehnat faoliyatiga jalb etish, mehnat ko`nikmalarini yaratish va ularni avtomatik tarzda (g`ayri ixtiyoriy ravishda) bajarilishiga erishish, bironta kasbga yo`naltirish;
  
• 
  oligofren bolalarni o`quv va mehnat jarayonida hamda jamoa faoliyatida, ularning shaxsiy va jamoa hayotini tashkil etish borasida va maxsus mashg`ulotlar o`tkazish va metodlarni qo`llash yo`li bilan ularni ijtimoiy –maishiy jihatdan adaptatsiyalash (ko`niktirish, moslashtirish).
  

Oligofren bolalarni o`qitish va ijtimoiy jihatdan moslashtirish ayniqsa maxsus yordamchi maktablarda amalga oshirilsagina yaxshi samara beradi. O`zbekistonda xozircha bunday maktablar soni oz va kelgusida bunday maxsus ta’lim – tarbiya muassasalarining sonini oshirish hamda ularni maxsus tayyorlangan kadrlar bilan ta’minlash xususida ish olib borilmoqda. Shuningdek, biz ilg`or mamlakatlarning asabiy ruxiy xarakterdagi muammolarga ega bo`lgan kishilar, Shu jumladan, oligofrenoga va ruxiy kasalliklar hamda patologik hastalikka chalingan odamlar uchun maxsus uylar (honse – communication) qurish tajribasini ham o`rganishimiz lozim. Bunday ochiq tipdagi uy – internatlarda ijtimoiy xodim (mutaxassis) qarovida ruxiy asabiy xarakterdagi muammolari bo`lgan kishilar turishadi. Bunday uylarda ularning ijtimoiy adaptatsiyalanishlari uchun zarur shart – sharoitlar yaratiladi.


Psixoijtimoiy dezadaptatsiya bolaning yoshi – jinsiy va shaxsiy – ruxiy o`ziga xos xususiyatlariga bog`liq tarzda yuzaga keladi. Bunday bolalar odatdagi normal bolalardan farq qilib, ularni tarbiyalash jarayoni og`ir kechadi va ularning har biriga individual yondashish talab etiladi. Ayrim xollarda esa ularni tarbiyalash uchun maxsus ruxiy – ijtimoiy va ruxiy – pedagogik tuzatish dasturlaridan foydalanmoq kerak bo`ladi. Aslini olganda, gap yosh bolalar va o`smirlarni ijtimoiy moslashishini qiyinlashtiruvchi ba’zibir shaxsiy psixologik o`ziga xos xususiyatlar haqida boradi. Bularga: boladagi turli xil xarakter belgilari, o`z – o`ziga baho berishda boshqalarga o`xshamaslik ko`rinishlari, emotsional –irodaviy va muloqat –munosabat sohasidagi buzilishlar, xulq – atvor va xatti – harakatlarning ongsiz ravishda boshqarilishi, ong ostiga surib chikarilgan uyg`un birlikdagi salbiy odatlar, xavfsirash, yotsirash, tajavvuzkorlik va boshqalar kiradi. Bunday o`smirlarda qadriyat normalari (o`z qadr – qimmatini bilish) soxasida sezilarli o`zgarish odatda ko`zga tashlanmaydi va ularning xulq – atvor muammolari psixologik xarakterga ega bo`ladi. Mana Shunday xollarda individual pedagogik yondaShuv bilan bir qatorda ularga oilada va maktabda yaxshi samara beruvchi psixokorrektsion texnikani hamda psixo – ijtimoiy texnologiyalarni qo`llash lozim.
Ijtimoiy dezadaptatsiya –axloq va huquq normalarini buzilishida, ijtimoiy xulq –atvorning salbiy ko`rinishlari va ichki boshqaruv tizimining izdan chiqishida, ijtimoiy ko`rsatma, dasturlarning, qadriyatlarning noto`g`ri yo`naltirilganligida namayon bo`ladi. Ijtimoiylashuv jarayonining yemirilishi qanchalik darajada ekanligi va chuqurlashganligiga bog`liq ravishda ijtimoiy dezaptatsiyalashishning ikkita bosqichini ajratib ko`rsatish mumkin.
Maktab ijtimoiy dezadaptatsiyasi bosqichi pedagogik jihatdan qarovsiz qolgan o`quvchilardan iborat bo`lib, ular maktab dasturidagi bir qator fanlarni doimo o`zlashtira olmaydilar, pedagogik ta’sirlarga qattiq qarshilik ko`rsatadilar, o`qituvchilarga nisbatan dag`al munosabatda bo`ladilar va turlicha noma’qul ko`rinishdagi qiliqlarni (yomon so`zlar bilan so`kinish, chekish, be’zorilik qilish, darslarni muntazam qoldirish kabi) qiladilar.
Shuning bilan birga pedagogik jihatdan qarovsiz qolgan o`quvchilarning aksariyat qismi bironta kasbga ega bo`lishga, iqtisodiy tomondan mustaqil bo`lishga intilib, ishlashga va mehnat qilishga xohishlari bo`ladi. Ularning qadriyatli – normativ sohadagi buzilishlari hozircha unchalik katta bo`lmaydi. Shu sababli ularni o`quv–tarbiya muassasalari, umumo`rta ta’lim maktablari va kasb – hunar o`quv yurtlari doirasida xulq – atvorlarini tuzatsa bo`ladi. Buning uchun ularning har biriga yakka tarzda yondashish, psixologik va ijtimoiy yordam ko`rsatish, maktabdan va sinfdan tashqaridagi qiziqish doiralarini kengaytirish, kasbiy rejalari va kelajak istikbollarini aniqrok shakllantirmoq zarur bo`ladi. Bunda ularga o`smirlar uchun ijtimoiy muassasalar, yoshlar uchun mehnat birjalari, har xil klublar hamda ekstremal ijtimoiy–psixologik yordam ko`rsatish markazlari katta yordam berishlari mumkin.
Ijtimoiy jihatdan qarovsiz qolgan o`smirlarning o`z oilasidan va maktabdan begonalashishi ancha chuqur xarakter kasb etadi. Ularning shakllanishi asosan antiijtimoiy va kriminal guruhlar ta’siri ostida kechadi. Ular uchun salbiy ijtimoiy xarakterlar, qonunga qarshi bo`lgan faoliyatlar (daydilik, narkomaniya, mastlik – mayxo`rlik, tajavvuzkorlik, tovlamagarchilik, yulg`ichlik) xarakterlidir. Odatda ular kasbiy yo`nalmagan, mehnat qilishga mutloqo hohishlari bo`lmay, parazitik xayot kechirishga moyillik juda kuchli bo`ladi. Bunday o`smirlar bilan o`quv – tarbiya muassasalari sharoitida ish olib borish, ularni tuzatish qiyin. Shu sababli ularni voyaga yetmagan o`smirlar bilan ish olib boruvchi militsiya bo`limida hisobga qo`yish va mahsus, yopiq tipdagi o`quv – tarbiya muassalariga o`tkazish lozim.
DezadaptatsiyalaShuvning xarakteriga qarab shaxsni tuzatish, reabilitatsiya qilishda odam psixikasidagi salbiy tomonlarni aniqlovchi, psixologo –pedagogik jihatdan tuzatuvchi dasturlar yoki ijtimoiy –pedagogik jihatdan shaxsni ijtimoiylashtirish dasturlari ko`proq qo`llaniladi.
Reabilitatsiyalanish jarayonining qiyin kechishi ham mumkin. Bunda bir bola –o`smirning o`zida dezadaptatsiyalanishning turli shakllari, ya’ni, patogen, ruxiy –ijtimoiy va ijtimoiy xillari qo`shilib ketgan bo`ladi. Demak, diagnostika –korrektsiya qilish dasturlari ham Shunga yarasha yuqorida sanab o`tilgan dezadaptatsiyalanish shakllarini tuzatishga qarata yo`naltirilmog`i lozim.
YOsh bolalar va o`smirlarni ijtimoiy reabilitatsiyalash muassasalari xozirgi davrda Ta’lim vazirligida, mehnat va ijtimoiy rivojlanish vazirligi, sog`liqni saqlash vazirligi va boshqa turdagi ko`mitalarda, jamiyatlarda tuzilmoqda.
YOsh bolalar va o`smirlar dezadaptatsiyalanishining eng murakkab va chuqur shakllarini ijtimoiy jihatdan reabilitatsiyalash (sog`lamlashtirish) muassasalarida kuzatiladi. Bunday muassasalarga bolalar uylari (etimxonalar) kiradi. Bolalar uylarida «ko`cha bolalari», daydi bolalar, ijtimoiy yetim bolalar, ota yoki onalik huquqidan mahrum etilgan kishilarning bolalari tarbiyalanadi.
Bolalar bilan olib boriladigan ijtimoiy reabilitatsiya ishi qoida bo`yicha ijtimoiy –maishiy va tibbiy –ijtimoiy reabilitatsiyalashdan boshlanadi. Bunda bolalarni vannadan qanday foydalanish kerakligiga, issik ovqat yeyishga, choyshabli yostiqda qanday uxlash lozimligiga va boshqa ishlarga o`rgatishadi. Shuningdek, ruxiy – emotsional reabilitatsiyalash ishlariga ham katta ahamiyat beriladi. 1 – chi navbatda shinam uyda bekami ko`st yashash sharoitlari yaratib beriladi, xizmatchilar va tarbiyachilarning xayrihoxligi hamda maxsus ruxiy muolaja usullari, ya’ni, eng avvalo, o`yin terapiyasi, ertak terapiya, ruxiy terapiya qilish teatridir. Kattaroq yoshdagi bolalar va o`smirlar turli shakldagi mehnatga, masalan, o`yinchoqlar, yodgorlik buyumlari va boshqa narsalarni tayyorlaydigan tikuv va duradgorlik kabi ustaxonalarda ishlashga tortiladi. Bolalar uylarida tarbiyalanayotgan bolalarga nisbatan qo`llanilayotgan reabilitatsion tadbirlar qatorida bolaning oilasi bilan olib boriladigan ijtimoiy –pedagogik ishlarga katta o`rin beriladi. Agarda bolaning oilasi bo`lmasa yoki uning oilasidagi sharoit mutlaqo yaroqsiz bo`lsa, bolani qabul qilib (saqlab oladigan) olishga rozi bo`ladigan oila tanlanadi. Agar bola o`sha oilada yashashga moslashib, o`rganib ketsa, oila va bolaning roziligi bilan vasiylik qilish to`g`risidagi xujjat yoki o`g`il qilib olish xujjati rasmiylashtiriladi.
Bolalarning ijtimoiy –reabilitatsiyalash muassasalarida bo`lish vaqti uni bo`lg`usi doimiy yashash joyiga o`rnashtirishgacha ketadigan vaqt bilan chegaralangan. Bola yoki o`z oilasiga (agar yashash sharoiti yaxshilansa) qaytariladi yoki uni o`g`il qilib olgan oilaga, yo bo`lmasa, davlat tarbiya muassasalari – bolalar uylariga va maktab – internatlarga beriladi.
Boshlang`ich maktab o`quvchilari uchun reabilitatsiya qilish tadbirlari ichida birinchi o`ringa psixologo –pedagogik diagnostika va tuzatish dasturlari chiqadi. Bunda, boladagi bilish, idrok etish soxasidagi illatlar aniqlanadi. Bu illatlar tuzatish –rivojlantirish orqali ta’lim – tarbiya berish jarayonida yo`qotila boriladi va bu tibbiy – ijtimoiy reabilitatsiyalash va harakatlantiruvchi korrektsiya qilish ishlari bilan qo`shib olib boriladi.
O`smirlik yoshidagi dezadaptatsiyalangan o`quvchilar uchun kasbiy yo`naltirilganlik, ishchi kasblarga ularni tayyorlash, shaxsni ruxiy jihatdan tuzatish va shaxslararo munosabatlarni ijtimoiy – psixologik korrektsiya qilish 1 – chi o`rinda turadi. Bunday o`smirlarning oilalariga ijtimoiy –pedagogik va psixologik jihatdan yordam berish ham katta ahamiyatga ega. Ko`p bolalik oilalarni tadqiq etish Shuni ko`rsatmoqdaki, ularga moddiy yordam ko`rsatish bilan bir qatorda bunday oilalarni psixologo–pedagogik jihatdan qo`llab–quvvatlash ham katta rol o`ynaydi. Dezadaptatsiyalashgan yosh bolalar va o`smirlarni reabilitatsiya qilish markazlarining faoliyati, uning mazmuni va printsiplari quyidagicha bo`lishi mumkin:
Diagnostikaga (kasallikni aniklash usuliga) kompleks yondashish va bolalarni o`qitish va tarbiyalashda ularning potentsial imkoniyatlarini to`la ishga solish;
Ta’lim va tarbiya berishda muammolarga ega bo`lgan bolalarga yakka holda va Shuning bilan birga differentsial ravishda yondashish;
Ushbu toifaga kiruvchi bolalarni o`qitish va tarbiyalash ishlarini tashkil etishda turli xildagi usullardan, o`qitishni tashkil etish shakllaridan foydalanish;
Psixofiziologik funktsiyalari buzilgan bolalarni dastlabki kunlardayoq tibbiy psixologo–pedagogik tashxizdan o`tkazib, ta’lim olishlariga to`sqinlik qiladigan asosiy ijtimoiy dezadaptatsiyalaShuv sabablarini aniqlash.
O`qitish va tarbiyalashning korrektsion yo`naltirilganligi.
O`qitish va tarbiyalash tizimining bolalarni sog`ligini asrash va rivojlantirishga qarata yo`naltirilganligi.