Kitab-ibrahim-esas Layout 1



Yüklə 4,35 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə63/67
tarix02.01.2022
ölçüsü4,35 Mb.
#2063
1   ...   59   60   61   62   63   64   65   66   67
Alı Ömərov, 
İbrahimin böyük oğlu
Elə bilirdim ki,
o, yenə də işdədir…
M
ənim üçün ən faciəli gün. Səhər tez oyandım. Heç
nədən xəbərim yox idi, gözlərimə inanmadım.
Dayım, Aynur və Gülüş xala da bizdə idi. Sevindim. Dayım
məni qucaqlayıb öpdü. Aynur xala ilə Gülüş xala da həmçinin.
Onlar ağlayırdılar. Soruşanda dedilər ki, guya başları ağrıyır.
Sonra soruşdum:
‑ Nə yaxşı səhər saat 7‑də gəlmisiniz?
Dedilər, “elə belə…” Mən də inandım.
Sonra dayım soruşdu:
‑ Atanı çox istəyirsən, yoxsa ananı?
‑ İkisini də!
Qapı döyüldü. Bu, Səidə xala idi. Lap təəccübləndim. Nolub
görəsən?! O bizi öpüb anamın otağına keçdi. Mən də onun ar‑
xasınca gedəndə gördüm anam ağlayır. Soruşanda dedi:
“dişim ağrıyır”. Sonra anam dayıma dedi ki, məni və qarda‑
şımı Aynurun anasıgilə aparsın.


A Ğ L I N   Z İ R V Ə S İ N D Ə   S Ö N Ə N   B İ R   Ç I R A Q
246
Mən gedəndə anamı öpdüm. Anam dedi ki, “planşeti götü‑
rün”. Mən lap məə əl qaldım. Anamdan çıxmayan iş. İstəmə‑
dim. Anam məcbur elədi. Aynurun anasıgilə getdik.
Sonra dayım gəlib bizi Suraxanıya, nənəmgilə apardı. Mən
soruşdum:
‑ Dayı, nə yaxşı!?
‑ Hamı orda yığışıb…
Biz sevindik. Catanda gördüm ki, doğrudan da hamı burda
yığışıb və ağlayır... 
‑ Dayı, kim ölüb? – deyə soruşdum.
Mehdi əmi ağlaya‑ağlaya bizi qucaqlayıb öpdü. Elə bildim
anama nə isə olub. Çünki o, səhər ağlayırdı. Rəngim qaçdı.
Əmimin əlindən çıxıb, evə tərəf qaçdım. İçəri girəndə gördüm
evin ortasında kimisə uzadıblar, üstünü qırmızı parça ilə ör‑
tüblər. Qadınların içində anamı görəndə ürəyim rahatladı. 
Adamların arasında atamı axtarmaq heç ağlıma da gəl‑
mirdi. Çünki o, hər səhər biz oyanana kimi qalxıb işə gedirdi.
Elə bilirdim ki, o, yenə də işdədir…
Məni görəndə Səadət nənəm daha bərkdən çığırmağa baş‑
ladı. Anam tez əmimə dedi ki, bizi aparsın…
Yolda əmimdən soruşanda “kim ölüb” dedi bilmirəm…
Qırmızı parçanın altındakı kök adam idi. Dayımın səhər tez‑
dən mənə verdiyi sualı xatırladım: “Atanı çox istəyirsən, yoxsa
ananı?!”
Deməli, ya anam olacaqdı, ya da atam. Anamı gördüm,
atamı isə yox…
Yenə soruşdum: 
Murad əmi, o… atam idi?
‑ Bilmirəm.
Biz qardaşımla ağlamağa başladıq. Hər şeyi başa düşmüş‑
dük... Mən maşında “Atam ölüb” deyərək qışqırırdım...


A Ğ L I N   Z İ R V Ə S İ N D Ə   S Ö N Ə N   B İ R   Ç I R A Q
247

Yüklə 4,35 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   59   60   61   62   63   64   65   66   67




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©azkurs.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin