Nəzəriyyə ilə praktikanın əlaqəsi prinsipinin əsasını klassik fəlsəfənin və müasir qnoseologiyanın əsas müddəası olan “praktika həqiqətin meyarıdır” qənaəti təşkil edir. Bununla yanaşı nəzəriy-yənin praktika ilə əlaqəsi prinsipini bir çox fəlsəfi, pedaqoji və psixoloji müddəalar şərtləndirir. Əslində həmin müddəalar qanuna-uyğun olaraq bu prinsip üçün başlanğıc rolunu oynayırlar:
Təlimin effektliliyi və keyfiyyəti praktika ilə yoxlanılır, təs-diq olunur və istiqamətləndirilir.
Praktika həqiqətin meyarıdır, idrak fəaliyyətinin mənbəyi-dir və təlimin nəticələrinin tətbiqi sahəsidir.
Düzgün qurulmuş təhsil-tərbiyə həyatın, praktikanın özün-dən doğur, onunla qırılmaz surətdə bağlıdır, böyüməkdə olan nəsli fəal dəyişdirici fəaliyyətə hazırlayır.
Şəxsiyyətin formalaşmasının effektliliyi onun əmək fəaliy-yətinə cəlb edilməsindən asılıdır və həmin fəaliyyətin məzmunu, növləri, formaları və istiqaməti ilə müəyyən olunur.
