Naxçivan dialekt və ŞİVƏLƏRİNİn lüĞƏTİ

XILITGƏN//XILICCAN  (Ordubad)  –  qapını 
bağlamaq  üçün  dəmir.  –Xılıtgəni salginən,  qoy  uşəx çölə 
çix
əmməsin. 
ХILLIХ (Vənənd) - yаpıncı növü. 
 
XIM  (Maxta)  –  him.  –
Bınnarın  ulu  babaları  əvın 
xımına o vaxdı güya qızıl basdırmışımış. 
 
XIMIR-XIMIR  (Bab
ək)  –  sakit-sakit, gizli-gizli.  –
Anamnan qalın qızılları qoyup başının altına, xımır-xımır yeyir 
indi. 
 
XIMXIMA 
(Naxçıvan)  –  çoxbilmiş,  altdan-altdan  iş 
gör
ən.  –Gəlinnərim  yaxcıdı,  ay  bala,  əmə  bı  yekə  birəz 
xımxımadı. 
XINC (
Xələc, Şərur) – iri, böyük. -Qumnаn хınc gəcin 
birləşməsinnən gəcхək əmələ gəlir. 
XINCILOVUZ 
(Şahbuz) – yabanı bitki. 
           XINCIM-XINCIM (
əksər şivələrdə) - əzik, qırıq-qırıq. 
–M
əllim hesdəndi, qoydu əyağı:n altına delfunu xıncım-xıncım 
el
ədi. 
XIPER  (Mahmudk
ənd,  Zeyvə)  –  alçaqboy  adam.  –
Xıper adamın yarısı yerdə olar.