Naxçivan dialekt və ŞİVƏLƏRİNİn lüĞƏTİ

NƏĞM (Nüsnüs) – yeraltı yol.  
NƏXUNƏ//NƏXÜNƏK  (Uzunoba)  –  bir  şeyi  pulsuz 
əldə etmək, sahibindən icazəsiz götürmək. –Bi dənə papruz ver 
n
əxunə eliyim. 
NƏ:LİN (Kotam) – bаşmаq. –Bаsаbаsdа uşаğın nə:lini 
itmişdi. 
NƏNƏHEL//NƏNƏHER  (Naxçıvan)  –  yekəpər.  –
N
ənəm bir nənəhel arvatdı, oturanda sdola yerrəşmir. 
NƏNƏM  NEHRƏ  (Kolanı)  –  uzun adam. –Nənəm 
nehr
ə uzundraz adama deyillər. 
NƏNNİ  (əksər  şivələrdə)  –  beşik.  –Nənniyə  uşağı 
qoyup yırqalıyıllar. 
NƏRƏ  (Оrdubаd)  –  еvin  üstünə  qоyulаn  böyük  tir.  –
Nərəmiz sınıp. 
210 
 

---

NƏS (əksər şivələrdə) – uğursuz. –Böyün nəs gündü. 
NƏSİRVAZ  (Ordubad)  –  gilas növü. –Nəsirvaz da 
gilasın bir cürüdü, ən çox Ordubatda olur. 
NƏSSƏ  (Yaycı)  –  ayama.  –Bizim kətdərdə  hammının 
n
əssəsi olur. 
NƏTƏ:R (əksər şivələrdə) – necə?, nə cür? –Ordan bıra 
n
ətə:r qaça-qaça gəlmişəm heş bilmirəm. 
NƏVERİM (Naxçıvan) – işə yaramayan, çox da yaxşı 
olmayan. –Bir n
əverim paltar alıp gətimişdi.