Naxçivan dialekt və ŞİVƏLƏRİNİn lüĞƏTİ

GƏLİNARTDAMAZ 
(Ordubad)//
GƏLİNBOĞAN 
(G
ərməçataq,  Gümüşlü,  Şahbuz)  –  gövşəyən heyvanlarda 
m
ədəcik.  
GƏLİNATDANDI  (Sələsüz,  Şada)  –  vağzalı.  –
G
əlinatdandını gəlini dədəsi əvinnən çıxardanda çalıllar. 
GƏLİNBARMAĞI (Sədərək) – üzüm növü. 
GƏLLƏDAR  (Nehrəm)  –  mal-qara saxlayan adam, 
maldar. –
İrəhmətdix' babam gəllədar olup. 
GƏM I (Şərur) – yüyənin atın ağzına keçirilən hissəsi. 
GƏM  II  (Badamlı,  Sələsüz)  –  xırmanda  taxıl  döymək 
üçün istifad
ə edilən alət. –Küləşi gəmnən döyürüx'. 
Borçalı,  Çəmbərək, Gəncə,  Qazax  şivələrində  də  gəm 
eyni m
ənada qeydə alınmışdır (1, s.193). 
109 
 

---

GƏMİRÇƏX'  (Şahbuz)  –  atın  burnunda  əmələ  gələn 
x
əstəlik. –Gəmirçəx' xəsdəlix'di, atda olar. 
GƏNDОV  (Dırnıs)  -  kаnаlizаsiyаyа  ахаn  çirkli  su.  -
Həsənin аyаğı gəndоvа düşdü. 
GƏNƏ  (əksər  şivələrdə)  -  yеnə.  -Mаl-qаrаnız  gənə 
yаylахdа qаldı.