Naxçivan dialekt və ŞİVƏLƏRİNİn lüĞƏTİ

GÖLÜХ' (Sələsüz) – еvcik. -Gölüх'də özümüz yаtırıх. 
GÖRK 
(Şahbuz) - nümunə,  görünüş. –Cəməhətə  görk 
olsun diy
ə həylə yalannan işdiyir. 
GÖTÜRÜM  I (
əksər  şivələrdə)  -  başa  düşən, görüb 
götürm
ək qabilyyəti olan. –Elə  götürümlü  uşaxdı,  nə  desən 
yadında qalır. 
GÖTÜRÜM  II (
əksər  şivələrdə)  –  yeriyə  bilməyən, 
oturaq x
əstə.  –Noxoşduyannan  sora  qışdarı  tutuldu,  indi 
götürüm qalıp. 
GÖVƏNNİK  (Nehrəm)  –  çəmənlik.  –Malı  ötür 
göv
ənniyə orda otdasın da. 
GÖY 
(Şahbuz) – xəsis. –Mənaf kişi elə göydü ha, malı 
çıxsa canı çıxar. 
GÖYCƏ  (əksər  şivələrdə)  –  alçaya bənzər meyvə.  –
Naxcuvanın göycəsi məx'şurdu.  
GÖY  DAŞ  (Biçənək, Bist, Dəmirçi)  –  kəsici alətləri 
itil
əyən daş. –Dəmir əşyaları itiləməx' üçündü göy daş. 
GÖYƏRƏMTİLİX'  (Nehrəm)  –  yaşıllıq.  –Bir 
göy
ərəmtilix' yer tapax oturax. 
GÖY HANASI  (
əksər  şivələrdə)  –  xalça, palaz 
toxumaq üçün yer
ə  perpendikulyar düzəldilən hana. –Göy 
hanasının yan ağaşdarın bərkitməx' lazımdı yerə. 
GÖZDƏX' (Biçənək)  –  aşırım.  –Gözdəx'dən o yanda 
112 
 

---

bizim x
ərməndi.  
GÖZƏMƏX'  (Nürgüt,  Yaycı)  –  tikmək.  –Torba:n 
ağzın gözədim ki, tökülməsin, göndərdim getdi.   
GÖZÜQIPIX 
(Naxçıvan)  –  qorxaq, hər  şeydən 
ç
əkinən. –Döyməx'dən uşağı gözüqıpıx eliyip. 
GÜCÜ 
(Şahbuz)  –  xalça, palaz toxumaq  üçün 
hazırlanan davamlı ip. –Gücü hanada olur. 
GÜCÜLLƏMƏX'  (Aza,  Biləv)  -  аrtmаq,  çохаlmаq.  -
Хаnım çох işdiyib, ахırı nохsаnnаrı gücüllüyüb. 
GÜDАRА  (Vənənd)  -  tənək  çubuğu.  -Mən  bаğımızdа 
güdаrа bаsdırdım. 
GÜDÜL//GUDUL  I (C
əhri,  Ərəzin,  Gömür, Keçili, 
N
əzərabad)  –  şikəst.  –Qışdarı  maharbədə  güdül  olmuşdu 
əmimin o vaxdı. 
GÜDÜL  II 
(Şahbuz)  –  küpə.  –Əvı  iramont  eliyəndə 
h
əyətdən bir güdül tapbışdıx. 
GÜLAB (Bab
ək, Kəngərli, Şərur) - əkinə verilən ikinci 
su. –
Gülabın da öz vaxdı var. 
GÜLABCAN  (Bil
əv, Nəsirvaz)  –  gülabdan, gülab 
tökm
ək üçün qab. –Yasda, məylisdə  gülabcana gülab töküp 
payl
ərıx.