TÜRKÇENİN OĞUZ SAHASININ İKİ VATAN ŞAİRİ: BAHTİYAR VAHAPZADE VE
ABDÜLFETTAH RAUF’UN “VATAN” TEMALI ŞİİRLERİ ÜZERİNE KARŞILAŞTIRMALI
BİR İNCELEME
BAED / JBRI, 7/1, (2018), 111-166.
153
ve huzura dalan Abdülfettah Efendi dikte suretiyle bu tarihî şiiri
terennüm ettiler.”
Haşiyedeki bu ifadelerden de anlaşıldığı gibi A. Rauf, vatan
konusunda ümitvâr olma yanlısıdır. Ve “Ümit Al” adlı şiiri terennüm eder.
“Utan arslan gibi ejdâda tavşan bir hafîd olma
Kitabın meşrikü’l âmâl iken sen nâ-ümit olma
Senin her şeye kadar öyle kâhir bir Allah’ın var
Gazalarda şehit ol öz firâşında şehit olma” (Ümit Al-Ağustos 1957)
Şaire göre umutlu olmak, iman ve ecdattan güç almakla olur. Şair
vatan konusunda Allah’a güvenmeyi ve şanlı tarihten ilham almayı tavsiye
eder. Şair son mısrada, kendi yatağında ölmektense mücadele ederek şehit
olmayı öğütlemektedir.
Şair, “Pür Ümîdim!” adlı şiirimde de amaca ulaşmayı “yılmama”
şartına bağlar:
“Gerçi bin türlü felaketle bugün pâmalim
Yine birgün umarım parlayacak âmâlim
Külün altında kalan ateşe benzer halim
Sönmedi sönmeyecek neyr-i istiklâlim
Yılmayız karşımıza çıksa da bin bir zâlim
Pür ümîdim ki mukadder değil izmihlâlim.” (Pür Ümîdim!-19 Kanun-
i Sânî 1959)
A. Rauf’un bazı şiirlerinde de, şairin kendi ümidini dile getirmekten
çok, hitap ettiği kitleyi yani milletini ümitlendirmeyi kendisine amaç edindiği
bariz bir şekilde görülür.
“Dini bütün kalbi metin arkadaş!
Yurt gidiyor kaldığına küs ve şaş!
Dağlar önünde dikilip dursa aş!
Sel gibi tûfân gibi sen coş ve taş!
Hak ve zafer şâhikasında dolaş!
Haydi, yiğit erlere kalk koş ulaş!” (Arkadaş-18 Ağustos 1956)
Bu şiirlerde şairin “coş, taş, koş, ulaş” gibi ifadelerle milletini vatan
için seferber etmeyi amaçladığı görülüyor.
| 
