Barnabas İncili 1 Barnabas İncili
Yüklə 1,81 Mb. Pdf görüntüsü
|
|
Barnabas İncili
177 Toprak yığını, çıplak yer üstünde uyusun; her gece iki saatlik uyku da yeter. Kendinden başka kimseden nefret etmesin, kendinden başka kimseyi ayıplamasın. İbadet ederlerken, gelecek olan mahkemedelermiş gibi bir korku içinde ayakta dursunlar. Şimdi, Allah'a kulluk için Allah'ın Musa kanalıyla sana verdiği kanuna göre bunları yap, çünkü bu şekilde Allah'ı bulacak, her zaman ve her yerde sen Allah'ta, Allah da sendeymiş hissini duyacaksın. İlya'nın küçük kitabı budur ey Ferisîler. Bu nedenle size yine diyorum ki, eğer siz Ferisîlerseniz benim buraya girmeme sevinmiş olmalısınız, çünkü Allah günahkârlara merhamet eder.” Sonra Zakkay dedi, “Rab, Allah sevgisi için tehditle aldığım tüm şeylerin dört katını vereceğim.” O zaman İsa dedi, “Bugün kurtuluş bu eve gelmiş bulunuyor. Bakın, bakın pek çok vergi mültezimleri, fahişeler ve günahkârlar Allah'ın melekûtuna girecekler ve kendilerini takva sahibi sayanlar sonsuz ateşlere gireceklerdir.” Bunu duyan Ferisîler öfkeyle ayrıldılar. O zaman İsa tövbeye gelenlere ve havarilerine dedi, “Bir adamın iki oğlu vardı, küçük olanı dedi, “Baba bana düşen malları ver” Ve babası verdi ve kendi payını alan ayrıldı ve uzak bir ülkeye gitti; orada tüm varlığını lüks içinde yaşayarak fahişelerle harcayıp bitirdi. Bundan sonra, bu ülkede şiddetli bir kıtlık oldu, o kadar ki, bu sefil adam bir vatandaşa hizmet etmeye gitti, o da kendisini malları arasında bulunan domuzların başına verdi. Ve domuzlara bakarken, onlarla birlikte palamut yiyerek açlığını ne de olsa gideriyordu. Ama kendine geldiği zaman şöyle dedi, “Ah babamın evinde ne bol yiyecekler vardı. Bense burada açlıktan kırılıyorum! Bu nedenle, kalkıp babama gidecek ve kendisine diyeceğim, Baba, gökte sana karşı günah işledim; bana hizmetçilerinden birine davrandığın gibi davran.” |