Barnabas İncili 1 Barnabas İncili

Barnabas İncili 
216
Yazıcı karşılık verdi, “Doğruların doğrusu.” Bunun üzerine İsa 
dedi, “Gerçek Ferisîleri görebilmemiz için, bize Allah'ın iki 
peygamberi olan Haggay ve Hoşea örneğini anlatsana.” Yazıcı 
karşılık verdi, “Ey muallim, nasıl diyeyim ki? Danyal 
peygamber tarafından yazılmış olmasına rağmen, pek çokları 
kesinlikle buna inanmıyor; ama sana itaat ederek, ben gerçeği 
nakledeceğim. 
Haggay, babadan kalma mirasını satarak, yoksullara verip de, 
Obadya peygambere hizmet etmek için Anatos'tan ayrıldığında 
on beş yaşındaydı. Haggay'ın alçak gönüllülüğünü bilen yaşlı 
Obadya onu, şakirtlerine öğretmede bir kitap olarak kullandı. Bu 
nedenle, o sık sık kendisine elbise ve güzel yemekler gönderir, 
fakat Haggay her seferinde elçiyi geri gönderip, derdi, “Git, 
evine dön, çünkü bir yanlışlık yaptın. Obadya bana böyle şeyler 
mi gönderecek? Asla; çünkü o benim hiç bir işe yaramadığımı 
ve yalnızca günah işlediğimi bilir.” Ve Obadya kötü bir şeyi 
olduğunda, görmesi için onu Haggay'ın yanında bulunan birine 
verirdi. O zaman Haggay bunu görünce kendi kendine derdi, 
“Bak. Şimdi, Obadya mutlaka seni unuttu, çünkü bu, herkesten 
kötü olduğundan yalnızca bana uygundur. Ve bunun kadar pis 
bir şey yoktur. Allah'ın Obadya'nın elleriyle bana bahşettiği bu 
şeyi ondan alsam, bir hazine olurdu.”
 
Obadya birine dua etmeği öğretmek istediğinde. Haggay'ı çağırır 
ve derdi, “Duanı burada yap ki, herkes sözlerini işitsin.” O 
zaman Haggay derdi, “İsrail'in Allah'ı Rab, Seni çağıran kuluna 
merhametle bak, çünkü onu Sen yarattın. Adaletli Rab Allah, 
adaletini hatırla ve kulunun günahlarını cezalandır ki, senin 
eserini kirletmeyeyim. Allah'ım Rab, ben senden mümin 
kullarına bahşettiğin nimetleri isteyemem, çünkü benim 
günahtan başka bir şey yaptığım yok. Bu bakımdan Rab, 
kullarından birine bir hastalık vereceğin zaman kendi şanın için 
ben kulunu hatırla.”

---