Barnabas İncili 1 Barnabas İncili

Barnabas İncili 
224
Yahudilerden büyük bir kalabalık ve Ferisî'lerin bir kısmı İsa’ya 
iman ettiler. Çünkü mucize büyüktü. Küfürlerinde kalanlar ise 
ayrıldılar ve Kudüs'e gidip Lazarus'un dirilişini ve pek çok 
kişinin nasıl Nasara olduğunu baş kâhine reislerine anlattılar. 
İsa'nın tebliğ ettiği Allah'ın kelâmıyla tövbeye gelenlere böyle 
Nasara derlerdi. Din adamları ve ferisiler Lazarus'u öldürmek 
için Baş kâhin istişarede bulundular; çünkü pek çokları, 
Lazarus'un 
insanlarla 
konuştuğunu, 
yiyip 
içtiğini 
gördüklerinden, Lazarus mucizesinin büyüklüğü dolayısıyla 
kendilerinin geleneklerini bırakıp, İsa'ya iman ediyorlardı. Fakat 
Kudüs'te taraftarları olduğundan ve kız kardeşiyle Magdala ve 
Beytanya'yı da elinde bulunduran Lazarus güçlü de olduğundan 
ne yapacaklarını bilmiyorlardı. İsa Beytanya'ya, Meryem'le 
birlikte Marta ve Lazarus'un evine vardı. Kendisine hizmet 
ettiler. Bir gün İsa'nın ayakları dibinde oturan Meryem onun 
sözlerini dinliyordu. Bu sırada Marta İsa'ya dedi , “Rab, 
görmüyor musun kız kardeşim sana gereken bakımı yapmıyor 
ve senin ve havarilerinin yiyeceklerini getirmiyor.” İsa cevap 
verdi. “Marta, Marta, sen yapman gereken şeyin düşüncesine 
kapılıyorsun, çünkü Meryem kendinden ebediyen ayrılmayacak 
bir pay seçti.” Kendine iman eden büyük bir kalabalıkla birlikte 
sofrada otururken İsa, konuşup dedi,
“Kardeşler, sizinle kalacak pek az zamanım var. Çünkü vakit 
gelmiş demektir ve benim dünyadan ayrılmam gerekiyor. Bu 
nedenle, size Allah'ın Hezekiel Peygambere söylediği sözü 
hatırlatıyorum, “Ben, senin Allah'ın ebediyen sağ ve diriyimdir 
ki, günah işleyen ruh ölecektir, ama eğer günahkâr tövbe edecek 
olursa yaşayacaktır.” Bu bakımdan, şimdiki ölüm, ölüm değil, 
gerçekte uzun bir ölümün sonudur; nasıl bedenin bir baygınlık 
anında içinde ruh varken, candan ayrıldığı zaman, ölenler ve 
gömülenler üzerinde bayılmak dışında başka hiç bir avantajı 
olmuyorsa, gömülen vücut da Allah'ın kendisini yeniden 
diriltmesini bekler. O halde dikkat edin, Allah'ı idrakten yoksun 
olan bir hayat ölüdür.”