Barnabas İncili 1 Barnabas İncili

Barnabas İncili 
223
Çünkü Allah bana uyku üzerine güç vermiştir ve bak sana 
diyorum ki, o ölmüş değildir. Çünkü yalnızca, Allah'ın rahmetini 
bulmadan ölenler ölüdür.” Meryem, kız kardeşi Marta'ya İsa'nın 
gelişini bildirmek için çabucak geri döndü. Şimdi, Lazarus'un 
ölümünde Kudüs'ten gelmiş bir hayli Yahudi ve pek çok yazıcı 
ve Ferisi toplanmış bulunuyorlardı. Kız kardeşinden İsa'nın 
gelmekte olduğunu duyan Marta aceleyle kalktı ve dışarı koştu; 
bunun üzerine Yahudi, yazıcı ve Ferisîler'den oluşan kalabalık 
onu teselli etmek için peşinden gittiler. Çünkü kardeşine 
ağlamak için kabre gittiğini sanıyorlardı, İsa'nın Meryem'le 
konuştuğu yere varınca Marta ağlayarak dedi, “Rab, Allah için 
burada olmuş olsaydın, çünkü o zaman kardeşim ölmezdi!” 
Meryem o zaman ağlamaya başladı; bunun üzerine İsa da 
gözyaşı döktü ve iç çekerek dedi, “Onu nereye yatırdınız?” 
Cevap verdiler, “Gel bak.” Ferisîler kendi aralarında diyorlardı, 
“Şimdi Nain'deki dulun oğlunu dirilten bu adam, ölmeyeceğini 
söylediği halde neden bu adamı ölüme bıraktı?”
İsa, herkesin ağlamakta olduğu kabre varıp dedi, “Ağlamayın, 
çünkü Lazarus uyuyor ve ben onu uyandırmaya geldim.” 
Ferisîler kendi aralarında dediler, “Allah için, sen böyle mi 
uyursun!” O zaman İsa dedi, “Benim saatim henüz gelmedi; 
geldiği 
zaman aynı 
şekilde 
uyuyacak 
ve 
süratle 
uyandırılacağım.” Sonra İsa yine dedi, “Kabrin üzerinden taşı 
çekin.” Marta dedi, “Rab, o kokmuştur. Çünkü öleli dört gün 
oluyor.” İsa dedi, “Öyleyse ben niye geldim buraya Marta? Sen 
benim onu uyandıracağıma inanmıyor musun?” Marta cevap 
verdi, “Senin, Allah'ın bu dünyaya gönderdiği bir mukaddesi 
olduğunu biliyorum.” O zaman, İsa ellerini göğe kaldırdı ve 
dedi, “İbrahim'in Allah'ı, İsmail ve İshak'ın Allah'ı, 
babalarımızın Allah'ı Rab, bu kadınların başına gelenlere 
merhamet et ve kutsal adına şan ver.” Ve herkes “Âmin” diye 
karşılık verince, İsa yüksek bir sesle dedi, “Lazarus, beri gel!” 
Bunun üzerine, ölmüş olan kalktı ve İsa havarilerine dedi, “Onu 
çözün.” Çünkü babalarımızın ölülerini göme geldikleri şekilde, 
o da yüzünün üzerindeki peşkirle birlikte kefene sarılmıştı. 

---