Barnabas İncili 41
- Dediklerin doğrudur; şimdi sizden İbrahim'in babasıyla nasıl
alay ettiğini bize anlatmanıza rica ediyorum.
- İbrahim, Allah'ı aramaya başladığında yedi yaşındaydı. Bir gün
babasına,
Baba, insanı kim meydana getirdi?
İnsan; ben seni meydana getirdim, beni de babam meydana
getirdi.
Öyle değil, baba; çünkü ben yaşlı bir adamın ağlanarak, “Ey
Allah'ım, neden bana çocuk vermedin?” dediğini duydum.
Doğrudur oğlum, Allah, insana insan meydana getirmesi için
yardım eder, fakat başka türlü müdahalesi olmaz; insanın
sadece Allah'a dua etmesi ve O'na kuzu ve koyun vermesi
gerekir, o zaman Allah da kendisine yardım eder.
Kaç tane Allah vardır, baba?
Sonsuz sayıda, oğlum...
Ey baba, eğer ben bir tanrının dediklerini yapar ve diğeri de,
kendisinin dediklerini yapmadığım için benim kötülüğümü
isterse, o zaman ben ne yapacağım? Her ne durumda olursa
olsun, aralarında anlaşmazlık çıkacak ve tanrılar birbirleriyle
savaşacaklardır. Ya, benim kötülüğümü isteyen tanrı, benim
kendi tanrımı öldürüverirse, ben o zaman ne yapacağım?
Belli ki, beni de öldürecektir o.
Ey oğul, korkma, çünkü hiç bir tanrı, bir diğer tanrı üzerine
savaş açmaz; mabette büyük tanrı Baal'ın yanısıra bin tanrı
daha var. Ve yetmiş şu yaşıma geldim, bir tanrının diğerine
vurduğunu görmüş değilim. Hem, herkes aynı tanrıya ibadet
etmez ki, biri birine, diğeri diğerine ibadet eder.
O zaman, aralarında barış var herhalde?
Evet var.
Ey baba, tanrılar neye benzerler?
Budala, her gün bir tanrı yapıyor ve ekmek almak için
başkalarına satıyorum; sen ise halâ tanrıların neye
benzediğini bilmiyorsun!