(Hüseyn Cavid) Əlbəttə, bu canlı muzeyin ən qiymətli bioloji varlığı insandır, xalqımızdır.
Tibb və baytarlıq təbabəti həkimləri isə bu canlı muzeyin ən başlıca qoruyucusu və
keşikçisi olmalı, dahi Hippokratın tarixi və bəşəri andına sadiq qalmalıdır. Dahi
filosof şairimiz N.Gəncəvi məşhur «Xəmsə»-sində təbabəti yalnız insan sağlamlığı kimi deyil, bütün bəĢəriyyətin sağlamlığı kimi təsvir etmiĢdir. Dahi
M.Füzuli də təbabətə analoji mövqedən yanaşmışdır.
«Yoxdu bu rüsvalığın dərdinə dərman, ey təbib,
Eyləmə rüsvay özün, həm qəlbimi qan, ey təbib!
Olmaq istərsən əgər asudə qoy rahət məni,
Dərdimin yox çarəsinə çünki imkan, ey təbib!
24
Sən qan almaqla yəqin bir fayda verməzsən cana,
Şövqi-ləlin gəl çıxar mümkünsə candan, ey təbib!
Məqsədim açmaq deyildi dərdimi əsla sənə,
İstədim pünhan edim, səndən nə pünhan, ey təbib!»
