İslam İnqilabının Böyük Rəhbəri həzrət Ayətullah Seyid Əli Xameneinin elm və elm istehsalı barədə çıxışlarından seçmələr Birinci cild

Şəkkaklıq, əqli, əxlaqi və elmi prinsiplərin inkarı - renessansın nəticəsi

Qərb renessans dövründə elmi, siyasəti və həyat tərzini dindən ayıranda, dinlərin insanlara vəd etdiyi cənnətin yerinə dünyada onlar üçün cənnət düzəltmək istəyirdi. Bu cənnət bu gün cəhənnəmə çevrilmişdir. Özləri də bunu deyirlər. Bir gün bunlar dinə qarşı çıxdılar. Əlbəttə, Avropa ziyalılığının qarşı çıxdığı din bəşər həyatına layiq din deyildi, xurafatla dolu bir din idi, bir elmi kəşfinə görə Qalileyi edama məhkum edən, başqa birisini işgəncə altında öldürən din idi; həqiqi məsihilik yox, təhrif olunmuş məsihilik dini. Onun ayrılmasının eybi yoxdur, mənəviyyatın və əxlaqın elmdən, siyasətdən, həyat sistemindən, fərdi və ictimai münasibətlərdən ayrılmasının eybi var. Elm və ağlı mütləq etdilər, dedilər ki, din kənara çəkilsin, elm və ağıl gəlsin. 19 və 20-ci əsrlər belə ötdü. Təxminən 40-50 ildir ki, ağla da irad bildirirlər, uca səslə ağlın qəti nəticələrini inkar edirlər, bütün prinsiplərdə - əxlaqi, əqli və hətta elmi prinsiplərdə şəkkaklığa (skeptisizmə) və nisbiliyə çəkilmişlər. Bu kiminsə yamsılamalı olduğu bir təcrübə deyil. Qərbin getdiyi, lakin mənzilə çatmadığı yolu izləmək səhvdir.¹⁸¹