Biznes muloqot va akademik yozuv

2.Mimik pantomima - aniq imo-ishora, ma’noli qarash, ragʻbatlantiruvchi yoki iliq tabassum.

3.Hissiy holat - jiddiylik darajasi, xayrxohlik kayfiyatini saqlash, oʽzining hissiy holatini tashkil etish.

Muloqot texnikasining zaruriy sharti - bu oʻqituvchining oʽz e’tibori va oʻquvchilarning e’tiborlarini boshqara olish demakdir. U 2 omilga bogʻliq boʻladi:

• 
  
  Mehnat - bu behad izlanish va o`z ustida ishlash, qilgan ishlaridan xursand boʻlish, boshdan kechirilgan quvonchdan qanoat hosil qilish.
  
• 
  
  San’at - bu qandaydir qoʻl bilan ushlab boʻlmaydigan, aql farosat bilan amalga oshiriladigan xatti-harakat.
  

Muloqot texnikasida uchraydigan kamchiliklar:

1.Nuqsonli ovoz

2.Tovushni noaniq aytish

3. Nafas olishdagi tartibsizliklar

4. Nutq tempi, tezligini to‘gʻri belgilamaslik
Muloqot texnikasiga qoʻyiladigan talablar:

1.Ovozning sifatiga e’tibor berish;

2.Muloqot jarayonida to‘gʻri nafas olish;

3.Tovush va soʽzlarni aniq talaffuz qilish;

4.Toʻliq va aniq diksiya;

5.Soʽz va gaplarning «chaynalmasligi»;

6.Fonetikaga oid bilimlardan xabardor boʻlish;

7.Nutqdagi nuqsonlarni bartaraf etishga yordam beradigan mashqlardan muttasil foydalanib borish.

Muloqotning ta’sirchanligini ta’minlash nafaqat lingvistik, balki ekstralingvistik omillarni ham oʽz ichiga oladi. Ekstralingvistik omillarga tilga bogʻliq boʻlmagan shart-sharoitlar kiradi. Bamisoli ummon boʻlgan tilimizdan bir fikrni bir qancha shaklu shamoyillarda ifodalash imkoniyatlari mavjud, ya’ni tilimizda har qanday voqea-hodisalarni ifodalash uchun soʽz va iboralar topiladi, lekin muloqot vaziyati uchun eng uygʻun ifodani topa bilish oʻqituvchining bilimi, ma’rifatu madaniyati, mahoratu malakasiga bogʻliq. Muloqotdagi ohangning tezligi, yuqori-pastligi ham ta’sirchanlikni oshiruvchi omillardir. Bunday nutqlar, odatda, muhim qarorlar, axborotlar, farmoyishlar o‘qilganda ishlatiladi.
Mashhur qadimgi yunon notigʻi Demosfenning dastlab ovo­zi past, talaffuzi yomon, nafasi qisqa boʻlganligidan chi­royli va ta’sirli nutq ayta olmaganligi haqida tarixchilar yozganlar. Bu sohani chuqur o`rgangan olim S.Inomxo‘jayev ta’kidlaganidek, keyinroq Demosfen muloqot texnikasi asoslarini egallashga juda jiddiy kirishgan. U bir yertoʻla qazib, shu yertoʻlada ovozini rivojlantirish, diksiya, deklamatsiya boʻyicha oylab mashqlar qiladi. Talaffuzidagi nuqsonlar, "r" tovushini aytolmaslik, ba’zi tovushlarni noaniq ay­tish kabilarni bartaraf etish maqsadida ogʻziga mayda toshlarni solib, she’rlar, turli matnlarni o‘qish bilan shugʻullanadi.Ovozini rivojlantirish, ovoz apparatlarini chiniqtirish uchun esa tepaliklarga yugurib chiqib, yugurib tushib, nafasini ushlab turgan holda she’rlarni deklamatsiya qiladi. Demosfen gapirayotganda bir yelkasini hadeb ko‘taraverish odatidan qutulish uchun yerto`lasining shiftiga uchi o‘tkir xanjarni osib qoʻyib, yelkasini xanjarning ayni uchiga to‘gʻrilab turib, mashqlarini davom ettiradi. Ana shun­day mashaqqatli va muntazam mashqlar tufayli Demosfen notiqlikning eng cho‘qqisini zabt etgan.
Muloqot jarayonida kuzatiladigan kamchiliklardan yana biri fonatsiya jarayonida, ya’ni nutq hosil bo`lish paytida nafas olishdagi tartibsizliklar bilan bogʻliq. Fonatsiya jarayo­nida nafas olish va nafas chiqarish fazalari shunday yoʻlga qoʻyilishi kerakki, nafas olish zo‘riqishsiz, bir qadar jadalroq, nafas chiqarish esa tekis, bir me’yorda va davomliroq kechishi lozim. Nafas chiqarish qanchalik davomli, uzun boʻlsa, shunchalik yaxshi. Zotan, tovush, nutq ayni shu nafas chiqarish jarayonida hosil boʻladi. Fonatsiyada nafas olish va nafas chiqarish fazalarining ketma-ketligi, almashinish tartibini to‘gʻri tasavvur etmoq kerak. Bu fazalar bilan nutqning hajmiy va albatta, mazmuniy-estetik qurilishi oʻrtasidagi mutanosiblikni to‘gʻri belgilamaslik oqibatida nafasning yetmay qolishi, shunga koʻra bir nafas bilan yaxlit aytilishi lozim boʻlgan nutq parchasining boʻlinib ketishi, mantiqiy mazmunni buzadigan nooʻrin pauzaning paydo boʻlishi kabi nuqsonlar oʻrtaga chiqadi. Masalan, qadimiy va boy tilimizning sofligini saqlash har birimizning burchimizdir jumlasi aytilarkan, masalan, har soʽzidan keyin nafas tugab qolsa, ilojsiz, na­fas olish uchun toʻxtalish majburiyati paydo boʻladi, bu esa jumlaning noto‘gʻri boʻlinishiga olib keladi. Yoki ba’zan noto‘gʻri taqsimlangan nafas jumlaning oxiriga borib yet­may qolsa, jumladagi so‘nggi soʽz "yamlanib" talaffuz qilinadi, soʽzlovchi xuddi bo‘gʻilib qolganday, juda qiynalganday tuyuladi, bu tinglovchi uchun ham sezilarli darajada qiyinchilik tugʻdiradi.
Yana bir misol. Odam o‘ta hayajonlanganida, qattiq qo‘rqqanida yoki ogʻir musibat ichida boʻlganida, umuman, turli hissiy holatlarga tushganida soʽzlarkan, nafas olish va nafas chiqarish fazalarini nazorat qila olmay qoladi. Buning natijasida normal fonatsiya uchun nafasi to‘gʻri taqsimlanmaydi, koʻpincha oddiy bir soʽz uchun ham nafasi yetmay qoladi. Muloqot texnikasini egallashda umumiy tarzda boʻlsa-da, fonetik bilimlardan boxabarlik zarur. Ayrim kishilar koʻpincha muloqot jarayonida boshqa joylardagiga qaraganda anchayin baland ovozda gapiradilar. Yana ba’zilar borki, ular muloqot jarayonida deyarli past ovozda soʽzlaydilar. Bunda ularning oʽzlari qiynaladilar, sezilarli samaraga erishilmaydi, faqat bunday ovoz bo‘gʻiq, tussiz eshitiladi. Muloqot texnikasi bilan bogʻliq nuqsonlardan yana biri nutq tempi, tezligini to‘gʻri belgilamaslik yoki tezlik-sekinlikning maqsadga koʻra mo‘’tadilligini saqlay olmaslikdan iborat. Muloqotning tempi, albatta, bayon qilinayotgan materialning mohiyatiga, ifodalanayotgan fikr strukturasiga uygʻun boʻlishi maqsadga muvofiq. Tinglovchining ruhiyati, charchagan yoki charchamaganligi, materialni qanday qabul qilayotganligidan kelib chikqan holda nutq tempini tanlasa, uni o‘rni bilan oʽzgartirib tursa, ham pedagogiq ham psixologik jihatdan to‘gʻri boʻladi.
Muloqot jarayonida diksiya masalasi ham alohida oʻrin tu­tadi. Har bir tovush, soʽzning to‘gʻri va aniq talaffuz qilinishi, nutq oqimida soʽz shakllari va gaplarning "chaynalmasligi", muloqot uchun jiddiy talablardandir. Masalan, ba’zan "z" tovushini jarangsiz "s" tovushiga moyil tarzda talaffuz qilish uchraydi: siz — sis, eshitdingiz — eshit-dingiz kabi. Bu singari nuqsonlar nutq tovushlarining hosil boʻlish oʻrinlarini yaxshi bilmaslik va artikulyatsion apparat (tovush hosil qilishda ishtirok etadigai nutq a’zolari)ning yyetarli darajada faol emasligi natijasida paydo boʻladi. Noto‘gʻri yoki noaniq talaffuz qilinadigan tovushning hosil boʻlishida ishtirok etadigan nutq a’zolarining faolligini oshirish yoʻli bilan kishi nutqidagi ana shunday diktsion xatolarni tuzatish mumkin. Buning uchun xilma-xil mashqlar yaxshi yordam beradi. Masalan, turli tez aytishlar, maqol va matallar, turli mazmundagi matnlarni muntazam ovoz chiqarib takrorlash ana shunday mashqlarning bir koʻrinishidir. Umuman, muloqot texnikasini takomillashtirish borasida doimiy qaygʻurish, fonetika, fonologiyaga oid bilimlardan umumiy tarzda boʻlsa-da, xabardor boʻlish, kerak boʻlganda, oʽz nutqidagi nuqsonlarni bartaraf etishga yordam beradigan mashqlardan muttasil foydalanib borish maqsadga muvofiqdir. Chunki muloqot texnikasisiz soʽzlovchining ogʻzaki nutq madaniyatini aslo shakllangan deb boʻlmaydi.