5
1 BOB. «ILMIY-TADQIQOT METODOLOGIYASI» FANI
PREDMETI VA ASOSIY TUSHUNCHALARI
1.1. «Ilmiy-tadqiqot metodologiyasi» fani predmeti va asosiy
tushunchalari
Barchamizga
ma‘lumki bakalavriat bitiruvchilari yо‗nalish
bо‗yicha belgilangan bilim va kо‗nikmalarga ega bо‗lishadi.
Magistratura mutaxassislik sifatida talabalariga biror tor soha bо‗yicha
mutaxassislik taqdim etadi. Buning uchun magistratura talabalaridan
tanlangan sohalari bо‗yicha ilmiy tadqiqot mavzusini tanlash va ushbu
mavzu doirasida ilmiy salohiyat egasi bо‗lgan professor-о‗qituvchi
rahbarligida ilmiy tadqiqot faoliyatini olib borish talab etiladi.
Magistraturaning birinchi bosqichining ilk kunlaridan talabalarga ilmiy-
tadqiqot olib borish usullari bо‗yicha bilim va kо‗nikmalar berish
zarurati tug‗iladi. Shuning uchun magistratura talabalari uchun ―Ilmiy-
tadqiqot metodologiyasi‖ fani kiritilgan bо‗lib, uning doirasida
talabalarga ilmiy tadqiqotni tо‗g‗ri tashkil etish, olib borish, ilmiy
axborotlarni qidirish va ulardan о‗rinli foydalanish, natijalarni
rasmiylashtirish (ilmiy maqola va dissertatsiya kо‗rinishida), natijalarni
bayon etish kabi kо‗nikmalar hosil qilinadi.
Fanni о‗rganishda asosiy predmet sifatida ilmiy bilish usuli
qо‗llanilib, uni muxandislik fan sohasiga yо‗naltirilgan kо‗rinishda
taqdim etiladi. Albatta, qо‗llanilgan usullar asosida olingan natijalar
о‗tkazilgan tajribaviy tadqiqotlar bilan asoslanadi, buning uchun vaqt va
makonga bog‗langan tajribalar grafiklar yoki jadvallar kо‗rinishida
taqqoslanishi kо‗rsatiladi.
Mazkur fanni о‗rganish orqali quyidagilarga ega bо‗ladi:
•
Magistratura talabasi ilmiy faoliyat bilan shug‗ullanishni
boshlaydi;
•
Barchaga ma‘lum muhandis mutahassisliklari ilmiy-tadqiqot
natijalarini joriylashtiruvchi asosiy yо‗nalish hisoblanadi;
•
Ilmiy qarashlar bilan boyitilgan ishlanmalar mukammal bо‗ladi;
•
Tadqiqot mavzusi doirasida ilmiy maqola shakllantira oladi;
•
Umuman olganda nazariy qarashlarni asoslash imkoniyati
yaratiladi;
•
Dissertatsiya mavzusi bо‗yicha tadqiqot elementlari о‗rganiladi!
Kursning asosiy vazifalari quyidagilardan iborat:
6
•
Texnika
yо‗nalishi mutahassisligi bо‗yicha ilmiy bilish
kо‗nikmalarini hosil qilish;
•
Insonning predmet soha bо‗yicha ichki qonuniyatlarni ilmiy
bilishga bо‗lgan intilishlarini shakllantirish;
•
Predmet soha bо‗yicha ilmiy tadqiqot olib borish, tahlillash
kо‗nikmalarini shakllantirish;
•
Ilmiy ish (ilmiy tahlil, maqola va dissertatsiya ishini yoza olish)
olib borish kо‗nikmasini hosil qilish.
Ushbu vazifalarni amalga oshirish orqali magistratura talabalari
quyidagi natijalarga erishadi:
•
Ilmiy tadqiqot olib borishni rejalashtirish;
•
Tadqiqot yо‗nalishi bо‗yicha manbalarni tahlil qila olish;
•
Muammoviy soha bо‗yicha ilmiy maqola yoza olish;
•
Dissertatsiya tarkibini shakllantira olish kо‗nikmalariga ega
bо‗lishadi.
Mazkur о‗quv kursining berilishi asosiy bitta fan tushunchasi,
ilmiy tadqiqot yuritish metodologiyasini о‗zida mujassamlashtirar ekan.
Bu yerda bir nechta savollar paydo bо‗ladi. Fan tushunchasi о‗zida
nimani mujassamlashtiradi, uning asosiy tarkibiy elementlari bо‗yicha
tasavvur hosil qilib olish о‗rinli.
Fan tushunchasi kо‗pqirrali hisoblanadi. Bir tomondan, fan sifatida
bizni о‗rab turuvchi olamni hatti-xarakatlari qonuniyatlari tо‗g‗risidagi
tushunchalar tizimini tushunish mumkin. Boshqa tomondan, fan
tushunchasi о‗zida tabiat, jamiyat va fikrlash bо‗yicha yangi bilimlar
olishga yо‗naltirilgan tadqiqot faoliyati sohasini qamrab oladi. Shu bilan
birga ba‘zida fan sifatida voqeylikning ijtimoiy ongdagi inikosi bо‗lgan
ijtimoiy bilish kо‗rinishidagi insoniyatning tajribalari majmuasini
tushunish mumkin.
Mazkur kо‗rinishdagi faoliyat jamiyatda mehnatning taqsimlanishi
orqali yuzaga kelgan. Jismoniy mehnatdan aqliy mehnatning ajralishi
jamiyatda о‗ziga hos bо‗lgan faoliyat turini bilan shug‗ullanuvchi
insonlar guruhini hosil bо‗lishiga olib keldi.
Insoniyat tarixida rо‗y bergan ilmiy-texnika inqiloblari natijasida
ishlab chiqarishning bosqichma-bosqich mashinalashuvi fanning
jamiyatdagi о‗rnini о‗sishiga olib keldi. Mazkur soha vakillariga
nisbatan
munosabatning
ham
о‗zgacha
kо‗rinishi
jamiyat
munosabatlariga ham о‗zgartirish kiritdi. Ilmiy-texnika revolyusiyasi
sharoitida fanning tubdan qayta qurilish jarayoni yuz bergan. Bu fanning
7
bо‗layotgan о‗zgarishlarni aks ettirish va unga xizmat qilish emas,
balkim uni 100 yilliklar ilgarilab ketishiga olib kelgan. Bu esa fanni
hamisha taraqqiyotning xarakatga keltiruvchi kuchi sifatida qaralishiga
olib kelgan.
Moddiy ishlab chiqarish, iqtisodiyot yoki siyosatda, boshqaruv
sohasida va ta‘lim tizimida rivojlanishga erishish uchun ilmiy
yondashuvning
zarurati
fanni
rivojlantirish
boshqa
sohalarni
rivojlantirishdan ustuvor hisoblangan.
Zamonaviy jamiyatning barcha jabhalarining rivojlanishi bevosita
fan va texnika ta‘siri ostida yuz bergan. Hozirda fan jamiyat kuchining
asosiy belgilovchi mahsuldor kuchi bо‗lib qolmoqda. Fanlarni tasniflash
fanni ilmiy bilimlar tizimi kо‗rinishdagi rivojlanishi tendensiyalari bilan
uzviy bog‗liq hisoblanadi. Fanning zamonaviy rivojlanish tendensiyalari
sifatida quyidagilarni e‘tirof etish о‗rinli:
1.
fanning
diffirensiallashuvidan
uning integratsiyalashuviga
о‗tish;
2.
funksionalligidan qismiy tegishlilikka о‗tish.
О‗rganilayotgan obyektning о‗ziga hos hususiyatlariga asoslanib
fanni tabiiy, gumanitar va ijtimoiy, texnik kо‗rinishlarga ajratish
mumkin.
Tabiiy fanlar moddiy olam obyektlarini о‗rganadi. Gumanitar va
ijtimoiy fanlar insonning ma‘naviy va ijtimoiy sohadagi faoliyatlari
obyektlarini о‗rganadi. Texnika fanlari tabiiy jismlarni о‗zgarish usullari
va texnik obyektlardagi jarayonlar, obyektlarning о‗zi va ularning
faoliyat kо‗rinishlarini о‗rganadi.
Tabiiy fanlarga fizika-matematika, kimyo, yer haqidagi fanlar,
biologiya, meditsina biologiyasi, qishloq hо‗jaligi fanlari kiradi.
Gumanitar va ijtimoiy fanlar о‗ziga tarix fanlari, davlatlar va xalqlarning
rivojlanish nazariyasi, tilshunoslik, madaniyatshunoslik, pedagogika,
sotsiologiya, siyosatshunoslik, iqtisodiyot, huquq, psixologiya va shu
kabi fanlar kiradi.
Barcha aniq fanlar uchun quyidagi о‗ziga hos belgilar ajratiladi:
1.
asosiy qonuniyat, asoslanish, qoidalar mantiqiy zid
bо‗lmasligi;
2.
qonunlar, qoidalar, xulosalar tajribaviy tadqiqot dalillari
bilan asoslanganligi;
3.
asosiy holatlar, teoremalar, asoslashlar, formulalar va
h.k.lar tо‗liq isbotlangan (mantiqiy yoki matematik)
bо‗lishi;
8
4.
boshqa fanlarga zid bо‗lmasligi;
5.
natijalarning amaliy ahamiyatliligi va zaruriyati;
6.
bashoratlanayotgan va tahmin qilinayotgan samaralarning
qayta shakllantirilishi;
7.
munozaraga ochiqlilik, qolib ketgan holatlarni qayta kо‗rib
chiqish mumkinligi. Ahamiyatga ega bо‗lmagan belgi:
ilmiy konseptning ilmiy muhit va uyushma tomonidan tan
olina borilishi.
Psevdofan mazkur tamoyillarni qanoatlantirmasligi hamda jamiyat
uchun zararli bо‗lishi mumkin. Chunki bunday fanlar katta moliyaviy
kо‗mak olib, jamiyatga foyda о‗rniga turli shovinistik g‗oya va yot
fikrlarni singdirish uchun xarakat qilinadi, buni tо‗g‗ri yо‗ldan
chilg‗itish deb tushunish ham mumkin. Bunday fanlar sirasiga kiruvchi
mashhurlari astrologiya, parapsixologiya, arvixshunoslik, ufologiya va
shu kabi fanlarni kiritish mumkin. Biroq ba‘zi fanlar borki, ular о‗z
vaqtida jamiyat uchun ―zararli‖ hisoblangan psevdofan bо‗lgan bо‗lsada,
vaqt о‗tishi bilan ular taraqqiyotning asosiy lokomotivlariga aylangan.
Fan sohasi bо‗yicha ilmiy tadqiqot olib borish ilmiy maqomining
asosiy belgilari sifatida quyidagilarni keltirish mumkin;
1.
sohaviy va obyektliligi. Bu yerda fan biror sohaga tegishli
va albatta, о‗z obyektiga egaligi nazarda tutiladi;
2.
fan qamrovi. Fan sohasi о‗zining qamroviga ega bо‗lishi,
uning belgilangan chegaralarining mavjudligi;
3.
faoliyat vositalarining mavjdligi. Fanning obyekt bilan
ishlashi uchun biror vositasining mavjud bо‗lishi nazarda
tutiladi, masalan, axborot texnologiyalari axborot tashkil
etuvchisi ma‘lumotga ishlov berish, uzatish va qabul qilish
matematik va texnik vositalariga ega;
4.
tadqiqot usullarining mavjudligi. Jarayonni о‗rganish
usullari, obyektga ishlov berishning fizik va matematik
usullari nazarda tutiladi;
5.
ilmiy tadqiqot olib boruvchi subyektning mavjudligi. Bu
yerda tadqiqotchi nazarda tutiladi, uning mavjud
bо‗lmasligi fanning yuritilishiga asosiy tо‗siq hisoblanadi.
Ilmiy tadqiqot olib borish asosiy tamoyillari bilan bir qatorda ilmiy
bilishning о‗zining tuzilmasiga tо‗htalib о‗tish о‗rinli. Bunda tadqiqotchi
dastlab muammo tо‗g‗risida yetarli tasavvurga ega bо‗lishi lozim. Bu
bilim tadqiqotchining muammo obyektini va masalasini tо‗la tasavvur
qilish imkonini beradi. Ushbu muammo va masalalarni yechish uchun
9
tadqiqotchi biror usullar majmuasiga ega bо‗lishi kerak. Bu usullar
mantiqiy, fizik yoki matematik kо‗rinishda bо‗lishi mumkin. Mazkur
element asosida yechimga eltuvchi yо‗l shakllantiriladi. Mazkur
elementlarni ishlata olish uchun tadqiqotchi obyekt yoki sohani bilishi
lozim. Bu bilim va kо‗nikmalar yо‗nalish bо‗yicha bakalavriyatda
umumta‘lim va mahsus fanlar sifatida о‗zlashtiriladi.
Har qanday tushunchalar biror asoslanishga ega bо‗lgani singari
ilmiy bilish ham о‗z asoslanishiga ega. Uni quyidagi bilimlar tuzilmasi
sxemasi kо‗rinishida ifodalash о‗rinli (1.1- rasm):
Dostları ilə paylaş: |