158
Endi ko‘ring Aynoqni,
Masxaraboz Jaynoqni,
Qo‘shinning
oldin oladi,
Yetganini soladi,
Kimga yetsa shu kallar,
Yetganda ikki bo‘ladi...
Hasan ishin ishladi,
Pastki labin tishladi.
Yig‘ilib kelgan qo‘shinning
Ko‘pini qirib tashladi.
Ozi qoldi, ko‘prog‘i
Qo‘rqib qocha boshladi.
Daladagi zo‘r kallar:
«Turavor!» – deb ushladi.
Yig‘lab, qo‘rqib elansa,
O‘xshatib uch-to‘rt mushtladi.
Hasan vaqtin xushladi,
Ishni yaxshi ishladi.
Ostidagi G‘irko‘kni
Mard Hasan kishkishladi.
Og‘zin ochib G‘irko‘k ot
Nechovini tishladi.
«O‘zi qirgani ozmidi,
Oti
ham urush boshladi,
Necha odamning kallasini
Oti uzib tashladi».
Bu so‘zni aytib turgan yov
Tura qocha boshladi...
Endi ko‘ring, Qoraxon
Bo‘lib qoldi sargardon...
Podshoga
vahm tushdi,
Endi yuragi shishdi.
159
Otin minib Qoraxon
Qo‘shindan chiqa qochdi.
Qoraxon shoh uzamay
1
Hasanxon ko‘zi tushdi.
G‘irko‘kka qamchi qo‘shdi,
Quvib keynidan tushdi,
Og‘zin ochib G‘irko‘k ot
Qoraxonga yetishdi.
Endi
Hasanxon polvon,
G‘irko‘k otin yeldirdi,
Zo‘rligini bildirdi,
Quvib yetib ortidan,
Oq nayzaga ildirdi...
Egnidan
sop nayzasin,
O‘pkasidan o‘tkazib,
Qoraxonni o‘ldirdi...
Ana endi Hasanxon polvon Shirvon odamlaridan omon-
lik ti laganlariga omon berib, qo‘shinning u yoq-bu yoqqa
qochganlari yig‘ilib, hammasi bir yerga uyilib, qilich, sa-
doqlarini bo‘ynilariga solib kelib, Hasanxon polvonga ela-
nib, yolvorib itoat qildi. El-yurt omon-omon bo‘ldi...
Shirvon kattalari, maslahatdor kayvonilar –
kengash-
boshilar Zul xumorni, Ravshanbekni, Hasan polvonni,
to‘rtta jo‘rasi: Aynoq, Jaynoq, Ersak, Tersak kallarni izzat-
ikromlar bilan shaharga olib jo‘nadi.
Endi Shirvon mamlakatiga... shodiyona qo‘ydirib, Qora-
xon podshoning xazina-dafi nalarini bo‘shatib, elni yig‘dirib,
ochni to‘ydirib, yalang‘ochni kiydirib, balabon, g‘ijjak, kar-
nay, surnay qo‘ydirib, qirq kun to‘y qilib, Zulxumoroyni
Ravshanxonga nikoh qilib berdi. To‘y tarqadi.
Hasanxon
polvon Shirvonning katta-kichigini yig‘ib, shu Shirvonni
kallarga topshirdi. Aynoq jo‘rasini Shirvon shahriga podsho
1
Uzamay
– uzоqlashmasdan.
160
qildi, ukalarini vazir, mahram qildi. Zul xumoroyimni... olib,
Ravshan xon polvon yo‘lga tushdi... Hasanxon boshliq necha
kun yo‘l yurib, qancha suvsiz cho‘l yurib, ozgina emas, mo‘l
yurib, axiri Chambilga yetdilar.
Otasi Go‘ro‘g‘libek, enasi Yunus, Misqol parilar, yori
xon Dalli, qirq yigit jo‘rasi
bari oldiga chiqib, Hasanxon
bilan, Ravshanbek bilan ko‘rishib, hol-ahvol so‘rashib, Zul-
xumoroyim bilan, necha kaniz qizlari bilan tanishib, izzat-
ikromlar bilan Chambilga olib bordilar.
Go‘ro‘g‘libek elga odam qo‘yib, Zulxumoroyimga to‘y
boshlab, qirq kun to‘y qilib, qancha o‘yin qilib, to‘yni tar-
qatdi, ko‘p in’om-ehsonlar bilan to‘yni tamom qilib, mu-
rod-maqsadlariga yetdi.
Dostları ilə paylaş: