— turmushning yuqori sifat darajasini ta’minlash; — uning mazkur firmada ishlash jarayonining maroqli qilish darajasini ta’minlash. Tashkilotda ishning samaradorligi vertikal mehnat taqsimotining darajasi va bosqichlaribilanbelgilanadi. Boshqarish mehnati ijtimoiy mehnatning alohida toifasi sifatida ajralib chiqdi,chunki boshqarish faoliyat sifatida barcha birgalikda amalga oshiradigan mehnatga xosdir. Keng tushunchada boshqarish — bu tashkilotni maqsadga erishish va shakllantirish uchun zarur bo‘lgan rejalashtirish, tashkil qilish, motivlashtirish va nazorat jarayonidir. Ya’ni boshqarish mehnati — bu asosiy vazifasi butun mehnat jamoasi va birgalikda mehnat jarayonining alohida qatnashchilari faoliyatining maqsadli yo‘nalishi, moslashishini ta’minlashga yo‘naltirilgan ijtimoiy mehnat turidir. AQSH da shakllangan personalni boshqarish tamoyillari amerikaliklarning o‘z davlatlarini “katta imkoniyatlar mamlakati” deb hisoblanadigan tamoyili negizida asoslangan. Ya’ni, Amerika Qo‘shma Shtatlarida har bir xodimga agar u kuch-g‘ayratini ayamasa, o‘zining kasbiy mahorati va bilimini oshirib borsa, albatta muvaffaqiyatga erishadi, degan qat’iy ishonch singdirilgan. Bunday sharoitda faqat o‘z kuchiga ishonadigan, kichikroq bo‘lsa-da o‘z shaxsiy korxonasiga ega, ishchan va malakali xodim tadbirkorlikning “eng maqbul modeli” hisoblanadi. Yevropa Ittifoqiga a’zo mamlakatlar uchun esa personalni boshqarishga davlatning qonunchilik yordamida aralashuvi nisbatan kengroqdir. Xususan, personalni yollash, xodimlarni ishdan bo‘shatish, ishchilar va ish beruvchilar o‘rtasidagi munosabatlar qonun orqali muvofiqlashtirib boriladi. Bu mamlakatlarda ish haqi to‘lash, xodimlarning salomatligi, mehnat xavfsizligi, ish vaqti miqdoriga amaldagi qonunchilik tomonidan juda qat’iy talablar qo‘yilgan. Xususan Yevropa Ittifoqi Iqtisodiy Rivojlanish tashkiloti tomonidan qabul qilingan “Ijtimoiy harakat” dasturi orqali qit’a mamlakatlarida personalni boshqarishga o‘z qonunchilik ta’sirini kuchaytirib bormoqda.Personalni boshqarishga davlatning aralashuvi Yevropada faqat qonunchilik bilan chegaralanib qolmaydi. Bu mamlakatlarda tashqi bozor uchun yuqori malakali xodimlarni tayyorlash sarf-xarajatlari davlat tomonidan qoplanadi. Shu sababli Iqtisodiy Rivojlanish tashkiloti ma’lumotlariga ko‘ra Yevropada malakali ishchi kuchi dasturlari uchun davlat sarf-xarajatlari AQSHga nisbatan sezilarli darajada ko‘pdir. Yevropada Shimoliy Amerikaga qaraganda mulkchilik shakllarida ham sezilarli farq mavjudligini ko‘rsatish darkor. So‘nggi yillarda G‘arbiy Yevropa iqtisodiyotining jamoa sektori ancha qisqarganiga qaramasdan uning ulushi AQSHga nisbatan yuqoridir. Masalan, Shvetsiyada aholining yarmidan ko‘prog‘i iqtisodiyotning jamoa sektorida banddir. Buyuk Britaniyada so‘nggi vaqtda xususiylashtirish jarayoni faollashganiga qaramasdan aholining to‘rtdan bir qismi iqtisodiyotning jamoa sektoriga jalb etilgan. “Yevropa modeli”ning o‘ziga xos xususiyatlari personalni boshqarishda ishlab chiqarishni o‘rab turgan muhitni (masalan, qonunchilikni) e’tiborga olish, shuningdek, personalni boshqarishga ikki taraflama (ham tashkiliy jihatdan, ham ijtimoiy masalalar jihatidan) yondashishini talab etishini namoyon etadi. Kompaniya va firmalar boshqaruv xizmatidan bozor iqtisodiyotining murakkab va doim o‘zgarib turadigan vaziyatlarida xodimlar faoliyatini muvofiqlashtirish juda katta malaka va mahoratni talab etadi. Iqtisodchi olimlar fikricha, “Yevropa modeli”da personalni boshqarishdagi bu xususiyat hisobga olingan. Yaponiyada esa personalni boshqarishni davlat korporatsiyalarida xodimlar bir umrga ishga yollanishi hamda ish haqiga, mehnat stajiga qarab ustamalar to‘lash tizimi mavjudligi xususiyatlarini hisobga olmasdan tasavvur etib bo‘lmaydi.