|
www.vivo-book.com
119
Səhər yeməyi əla idi. Müxtəlif meyvə xuruĢları ilə
yumurta... ananas, Ģaftalı, armud... bir azca üyüdülmüĢ qoz,
ədviyyat. Həqiqətən, qəlyanaltımız əla alınmıĢdı. Biz
yeməyimizi bitirdik və Di DĠ mənim üçün daha bir içki
sifariĢ elədi. Mən, hələ də içimdən çıxara bilmədiyim Lidiya
haqqında düĢündüm, amma Di Di də qəĢəng qadın idi. Onun
söhbətləri qəti və əyləndirici idi. O məni gülməyə məcbur
edə bilirdi. Əslində, mənə də elə bu lazım idi. Mənim
gülüĢüm bütünlüklə içimdə həbs olunmuĢdu və qəhqəhə ilə
bayıra çıxacağı anı gözləyirdi: HAHAHAHAHA, ah, aman
allahım, aman, HAHAHAHAHA. Bu baĢ verəndə mən
özümü elə yaxĢı hiss elədim ki. Di Di həyat haqqında bəzi
Ģeyləri çox gözəl bilirdi. Di Di bilirdi ki, birimizin baĢına
gələn Ģey bizim əksəriyyətimizin baĢına gəlib. Sürdüyümüz
həyat tərzləri bir-birindən elə də fərqlənmirdi – bunun belə
olmadığını
düĢünməyi,
belə
olmadığına
özümüzü
inandırmağa çalıĢmağı xoĢlasaq belə.
Ağrı çox qəribə bir hissdir. QuĢu öldürən piĢik,
avtomobil qəzası, yanğın… Ağrı qəfildən gəlir, TARAP və
budur o artıq sizin içinizdə oturub. O realdır. Və sizi
| 
