|
www.vivo-book.com
116
Di Di öz Mersedesini dəbdəbəli bir restoranın
qarĢısında saxladı. Orada stullar və masalar qoyulmuĢ
günəĢli bir terras vardı. Ġnsanlar burada oturub yemək yeyir
və qəhvə içə-içə bir-biri ilə söhbət edirdilər. Biz ayağına
çəkmə, əyninə cins geyinmiĢ və boynuna ağır gümüĢ zəncir
sarınmıĢ bir zəncinin yanından keçdik. Onun motosikl
dəbilqəsi, gözlükləri və əlcəkləri masanın üstündə idi.
Yanında əyninə yaĢıl rəngli kombinezon geyinmiĢ və öz
balaca barmağını soran arıq, sarıĢın bir qız vardı. Bu yer
müĢtəri ilə dolu idi. Burdakılar hamısı cavan, səliqəli və
nəzakətli görünürdülər. Heç kim gözünü bərəldib bizə
baxmırdı. Hamı asta səslə söhbət edirdi.
Biz içəri girdik və əyninə dar gümüĢü rəngli Ģalvar və
parıldayan qızılı rəngli köynək geyinmiĢ, belinə 8 düylük
qadaqlı remen taxmıĢ, dar sağrılı, solğun bənizli arıq bir
oğlan bizə masamızı göstərdi. Onun qulaqları deĢilmiĢdi və
qulaqlarından balaca mavi sırğalar asılmıĢdı. Qələmlə
çəkilmiĢ kimi nazik bığları bənövĢəyi rəngə çalırdı.
– Di Di, – o dedi, – nə baĢ verir?
– Qəlyanaltı, Donni.
| 
