|
www.vivo-book.com
139
Di Di yaxınlaĢıb balaca tutquĢlarına baxdı, onlarla
danıĢdı. O yaxĢı qadın idi. Ondan xoĢum gəlirdi. Həqiqətən,
mənə görə narahat olur, mənə ancaq yaxĢılıq arzulayırdı. O
mənim yaxĢı yazmağımı, yaxĢı sikiĢməyimi və yaxĢı
görünməyimi istəyirdi. Mən bunu hiss edə bilirdim. Bunu
hiss etmək əla idi. Bəlkə də bir gün biz birlikdə Havay
adalarına uçarıq. Mən arxadan ona yaxınlaĢdım və onun sağ
qulağını öpdüm, lap qulağının məməsindən.
– Ah, Henk, – o dedi.
Katalinada bir həftəlik istirahətdən sonra Los-Ancelesə
geri qayıtmıĢdıq və nə qədər qeyri-adi olsa da bir axĢam
mənim evimdə oturmuĢduq. Gecədən bir xeyli keçmiĢdi.
Yan otaqda telefonun zəng səsi eĢidiləndə, biz mənim
çarpayımda lüt uzanmıĢdıq.
Zəng edən yenə Lidiya idi.
– Henk?
– Buyurun?
– Sən hardaydın?
– Katalinada.
– Onunla birlikdə?
| 
