|
www.vivo-book.com
622
elədim və ona köhnə dəbli at sikiĢinin nə olduğunu
göstərdim. Çarpayı cırıldayır, Ayris isə ağız-burnunu əyirdi.
Sonra asta iniltilərin zamanı gəldi. Bir balaca sürətimi
azaltdım. Az, sonra isə yenidən sürətləndim və Ģeyimi dibinə
qədər itələyərək yükümü onun içinə tökdüm. Deyəsən, o da
mənimlə birlikdə qurtarmıĢdı. Əlbəttə, kiĢilər heç vaxt bunu
dəqiq bilmirlər. Onun üstündən düĢdüm. Hər zaman Kanada
bekonundan xoĢum gəlib.
Ertəsi gün Valeri gəldi və Ayris ilə birlikdə
“Frederikin” dükanına getdilər. Onlar gedəndən təxminən
bir saat sonra poçt gəldi. Onların arasında Tanyanın yazdığı
məktub da vardı:
Henri, əzizim...
Bu gün küçə ilə gedərkən kənarda dayanmıĢ oğlanlar
arxamca fit çaldılar. Buna heç bir reaksiya vermədən onların
yanından ötüb keçdim. Ən zəhləm gedənləri isə maĢın
yuyan oğlanlardır. Onlar nalayiq sözlər qıĢqırır və dillərini
çölə çıxarırlar, sanki onunla həqiqətən nəsə eləmək
iqtidarındadırlar, amma bilirəm ki, onların arasında bunu
etməyə qadir olan əsl kiĢilər yoxdur. Özün də bilirsən ki,
| 
