|
www.vivo-book.com
628
O, otağın o biri baĢındakı kresloda mənimlə üzbəüz
oturmuĢdu. Həyatımda inanılmaz möcüzələr baĢ verməyə
davam edirdi. Bunun səbəbini özüm də baĢa düĢə bilmirdim.
Sikim daĢ kimi bərkimiĢdi, Ģalvarımın qabağına
dirənərək sərçə ürəyi kimi döyünürdü.
– KiĢilərin xoĢuna ən çox nə gəldiyini bilirsən, – mən
Ayrisə dedim.
Ġçkilərimizi bitirdik. Sonra onun əlindən tutub yataq
otağına apardım. Onu itələyib çarpayıya yıxdım. Donunun
ətəyini yuxarı qardırdım və trusiyindən yapıĢdım. Bu çox
çətin iĢ imiĢ. Trusiyi ayaqqabısına iliĢdi, kabluka keçmiĢdi,
nəhayət ki, onu çıxara bildim. Ayrisin donu hələ də onun
budlarını örtürdü. Onun sağrılarından tutub qaldırdım və
donun ətəklərini onun arxasından kürəyinə tərəf yuxarı
itələdim. O artıq islanmıĢdı. Bunu barmaqlarımla yoxladım.
Ayris, demək olar ki, həmiĢə islaq, həmiĢə hazır olurdu.
Onunla olmaq tam bir sevinc idi. Onun qıçlarında qırmızı
gül ilə bəzədilmiĢ mavi dizbağılı uzun boğazlı neylon
corablar vardı. Onları düz onun nəmiĢliyinə soxdum. Onun
qıçları yuxarı, hava qalxmıĢdı və mən ona nəvaziĢ
| 
