Məcranın əsas morfoloji elementləri bunlardır: döngələr (
meandrlar
),
calğamlar
(yerlərini dəyişə bilən adacıqlar), və ya adalar,
quytullar
(dərin hissə),
növbəli dayazlıq
(dayaz hissə) və
dib qırçınları.
Çay məcrasında gəmiçilik üçün əlverişli dərinlikləri əhatə edən zolaq
farvater
adlanır. Bəzən planda farvaterdən başqa ən böyük dərinliklər xətti də göstərilir.
Məcrada dərinlikləri eyni olan nöqtələri birləşdirən xətt
izobat
adlanır.
Çay məcrasının əsas morfometrik xarakteristikaları (şəkil 5.3b):
onun en kəsik
sahəsi
F
, eni,
B,
maksimal dərinliyi,
H
mak
və orta dərinliyidir, h
or
. Orta dərinlik
aşağıdakı düstura görə təyin edilir:
h
or
=
. (5.9)
Əksər çay məcraları üçün
h
or
≈2/3
h
mak
nisbəti ödənilir. Əyrilikli məcralarda
maksimal dərinlik adətən batıq sahilə yaxın yerdə müşahidə olunur.
Hidravlik hesablamalarda məcranın daha iki xarakteristikasından geniş istifadə
edilir: yaş (islanmış) perimetrin uzunluğu,
p
,
(şəkil 5.3b) və
hidravlik radius
,
R
:
R
=
(5.10)
Yaş (islanmış) perimetr
, məcranın en kəsiyinin su altında qalan hissəsinin
uzunluğudur. Enli və nisbətən dayaz məcralar üçün hidravlik radius praktik olaraq
orta dərinliyə bərabərdir, çünki belə hallarda
p=B.
Məcranın maksimal eni bir neçə kilometrə (Amazon çayı), maksimal dərinliyi
100-110 metrə (Yenisey çayının mənsəbə yaxın hissəsində) çata bilər.
Dostları ilə paylaş: