Głównie sporadyczna ale może być rodzinna (wtedy wcześniejsze wystąpienie, szybszy przebieg)
Głównie sporadyczna ale może być rodzinna (wtedy wcześniejsze wystąpienie, szybszy przebieg)
Jest amyloidozą z uwagi na gromadzenie białka Aβ w blaszkach starczych (neurytycznych)
Jest też tauopatią z uwagi na NFT
Badania nad „zawartością intelektualną” („idea density”, „linguistic density”) (stopień złożoności, motoryka narracji, płynność wypowiedzi) znamiennym statystycznie czynnikiem predykcyjnym ch.A. w tzw. „nun study”
Badania nad „zawartością intelektualną” („idea density”, „linguistic density”) (stopień złożoności, motoryka narracji, płynność wypowiedzi) znamiennym statystycznie czynnikiem predykcyjnym ch.A. w tzw. „nun study”
David Snowdon Unw. Minnesota-Kentucky (80-te – obecnie): porównanie analizy wypowiedzi pisemnych zakonnic w okresie „nowicjatu” (w wieku ok. 22 r.ż.) z wystąpieniem objawów ch.A w okresie starości
Spośród 14/(93objętych badaniem) zakonnic które zmarły w podeszłym wieku 7/14 wykazało cechy ch.A a jednocześnie „niską zawartość intelektualną tekstu”. Żadna z grupy „wysokiej zawartości intelektualnej” (pozostałe 7/14) nie zapadła na ch.A
Głównie sporadyczna ale może być rodzinna (wcześniejsze wystąpienie, szybszy przebieg)
Głównie sporadyczna ale może być rodzinna (wcześniejsze wystąpienie, szybszy przebieg)
Jest synukleinopatią (gromadzenie w ciałkach Lewiego)
Zanik dopaminergicznych neuronów s.czarnej (pars compacta) powoduje brak działania dopaminy w prążkowiu
Mutacje łączące się z rodzinną PD – geny (niektóre):
Mutacje łączące się z rodzinną PD – geny (niektóre):
Locus PARK1: kodujący -synuclein (autosomalna dominująca early-onset PD)
Locus PARK2: kodujący parkin (=E3 ubiquitin ligase, bierze udział w „ubiquitin-proteasome pathway” UPP; autosom reces, juvenile-onset PD)
Locus PARK5: kodujący UCHL1 (ubiquitin carboxy-terminal hydrolase L1, odpwiedzialna za recycling molekuł ubiquitin w UPP; autosom.dom. z niepełną penetracją)
Gen białka DJ1 (białko DJ1 - locus PARK7 – (autosomalnie recesywna PD)
Obecnie uważane za częste – druga po AD neurodegeneracyjna przyczyna otępienia
Obecnie uważane za częste – druga po AD neurodegeneracyjna przyczyna otępienia
Klinicznie: otępienie (na początku) + parkinsonizm (później)
Jest to także synukleinopatia
Ciałka Lewy’ego w neuronach kory zwykle nie mają charakterystycznego „halo”
W większości przypadków DLBD towarzyszą neuropatologiczne zmiany alzheimerowskie, podczas gdy „czysta” DLBD czyli bez zmian alzheimerowskich jest prawdopodobnie rzadsza.
Kryteria Newcastle dla neuropatologicznego rozpoznania
McKeith IG, Dickson DW, Lowe J, et al (2005) Diagnosis and management of dementia with Lewy bodies: third report of the DLB Consortium. Neurology 65:1863–1872
(tauopatie/ubiquitin a część także związana z TDP-43)
(tauopatie/ubiquitin a część także związana z TDP-43)
A) Otępienie czołowo-skroniowe FTD (i warianty-odmiany)
B) Choroba Picka
C) Otępienie semantyczne
D) Postępująca afazja
A,B – dominują zmiany psychiczne, zachowania, charakteru
Bardzo rzadka; charakterystyczny zanik płata czołowego i skroniowego i zaoszczędzenie tylnych 2/3 zakrętu skroniowego górnego.
Bardzo rzadka; charakterystyczny zanik płata czołowego i skroniowego i zaoszczędzenie tylnych 2/3 zakrętu skroniowego górnego.
Zaburzenia behawioralne, zab. mowy
Patomorfologia:
Zaniki neuronów zwł. III warstwy kory, glejoza, achromatyczne neurony (tzw. komórki Picka) oraz ciała Picka („kule srebrochłonne”)
Ciała Picka są dodatnie dla ubikwityny oraz MAP-tau i chromograniny. Występują w nich „paired-helical-filaments” oraz proste tubule
Białko tau w Ch.Picka ma tylko 3 sekwencje wiążące mikrotubule (microtubule binding repeats) w innych neurodegeneracjach białko tau ma 4 takie sekwencje
Komórki i ciała Picka najliczniejsze w zakręcie zębatym i w korze czołowej. Są też zmiany typu zwyrodnienia ziarnisto-wodniczkowego i niekiedy status spongiosus.
Zanik motoneuronów rdzenia i pnia mózgu (DMN)
Zanik motoneuronów rdzenia i pnia mózgu (DMN)
Zanik neuronów w korze ruchowej (GMN)
Degeneracja dróg korowo-opuszkowo-rdzeniowych
Zanik neurogenny mięśni (z odnerwienia) (z zaoszczędzeniem zwieraczy)