Çocuk Kalbi

FRANTI’NİN ANNESİ
28 Cumartesi
Ama, Votini yola gelmez bir çocuk. Dün, bir ders yaparken müdür de geldi.
Öğretmen  Derossi’ye  “her  nereye  baksam,  Tanrım  yalnız  seni  görüyorum”
diye  başlayan  şiiri  bilip  bilmediğini  sordu.  Derossi  bilmediğini  söyledi,
Votini hemen gülümseyerek, Derossi’yi incitmek ister gibi:
– “Ben biliyorum!” dedi.
Ama,  asıl  kendisi  incindi,  çünkü  tam  şiiri  okumaya  başlayacağı  sırada
Franti’nin  annesi  telaşla  sınıftan  içeri  girdi.  Soluk  soluğa,  üzgün,  kır  saçları
darma  dağınık,  yağan  kardan  sırılsıklam,  sekiz  günlüğüne  okuldan  kovulan
oğlunu  önünde  iteliyordu.  Ne  üzüntü  verici  bir  sahneydi  bu!  Zavallı
kadıncağız müdürün önünde diz çöktü, ellerini kavuşturdu ve ona yalvardı:
– “Ah! Müdür Bey, oğlumun tekrar okula dönmesine izin verin! Üç gündür
evde, kimse görmesin diye onu bucak bucak saklıyorum ama, Allah korusun,
bir de babası onu evde görecek olursa, Franti’yi öldürür. Halimize acıyın, ne
yapacağımı bilemiyorum! Bütün kalbimle size yalvarıyorum!”

---

Müdür Franti’nin annesini dışarı çıkarmaya çalıştı ama, o direndi durmadan
yalvarıp ağlıyordu.
– “Bu çocuğun bana neler çektirdiğini bilseydiniz, bana acırdınız! Çok rica
ediyorum,  beni  geri  çevirmeyin!  Öyle  sanıyorum  ki  artık  bu  tutumunu
değiştirecek. Zaten pek fazla yaşayacağımı sanmıyorum, müdür bey, yakında
öleceğim  ama,  ölmeden  önce  oğlumun  değişip,  iyi  bir  çocuk  olduğunu
görmek  istiyorum...”  dedi  ve  hıçkırıklara  boğuldu.  “O  benim  çocuğum,  onu
çok  seviyorum,  üzüntüden  öleceğim.  Ne  olur,  onu  bir  kez  daha  okula  alın,
müdür bey, yoksa evde bir felakete sebep olacaksınız, zavallı bir kadıncağıza
acıyın da onu okula alın!”
Hıçkırarak,  elleriyle  yüzünü  kapadı.  Franti  başını  önüne  eğmiş,  hiç
kımıldamadan duruyordu müdür ona baktı, biraz düşündü, sonra:
– “Franti, yerine git, otur” dedi.
Bunları  duyan  kadıncağız  ellerini  yüzünden  çekti,  bütünüyle  teselli
olmuştu,  müdüre  aralıksız  teşekkür  kelimeleri  sıralıyordu,  öyle  ki  müdür
ağzını açıp da bir kelime söyleyemedi. Gözlerini kurulayarak sınıfın kapısına
doğru ilerlerken, aceleyle oğluna:
–  “Evlatçığım,  sana  güveniyorum.  Hepsi  çok  iyi  kalpli  insanlar.  Çok
teşekkür ederim müdür bey, büyük bir hayır işi yaptınız. Artık iyi bir çocuk
ol, Franti’ciğim. İyi günler, çocuklar. Teşekkür ederim, Allahaısmarladık, bay
öğretmen. Bu zavallı anneyi bağışlayın.”
Kapıya  geldiğinde  son  bir  defa  daha  döndü  ve  oğluna  yalvaran  gözlerle
baktı, sırtından kaymış olan atkısını düzeltti, solgun, sırtı kamburlaşmış, başı
titreyerek  sınıftan  çıktı.  Onun  merdivenlerde  öksürdüğünü  duyduk.  Sınıftaki
sessizliğin  ortasında  müdür  gözlerini  kırpmadan  Franti’ye  baktı  ve  insanı
titreten bir sesle:
– “Franti sen anneni öldürüyorsun!” dedi.
Herkes döndü Franti’ye baktı. O alçak gülümsüyordu.

---

ÜMİT
29 Pazar
Okuldan  döndükten  sonra  koşup  annenin  boynuna  sarılman  çok  güzel  bir
hareketti.  Evet,  öğretmen  size  oldukça  yararlı,  güzel  sözler  söylemiş.  Tanrı
bizi birbirimizin kollarına attı, hiçbir zaman da bizi ayırmayacak. Ben ölünce,
baban ölünce bu acıklı, ümitsiz sözleri söylemeyeceğiz: Enrico, annen, baban
artık  seni  göremeyecek!  Başka  bir  dünyada  tekrar  birbirimizi  göreceğiz.  Bu
dünyada acı çekmiş olanlar orada Tanrı tarafından mükafatlandırılacaklar. Bu
dünyada  çok  sevmiş  olanlar  orada  sevdikleri  ruhlara  tekrar  kavuşacaklar.  O
dünyada  günah,  gözyaşı,  ölüm  diye  bir  şey  yok.  Ama,  hepimiz  bu  dünyaya
layık  olmaya  çalışmalıyız.  Dinle  oğlum:  Yaptığın  her  iyi  hareket,  seni
sevenlere  karşı  gösterdiğin  sevgi,  arkadaşlarına  karşı  gösterdiğin  terbiye,  iyi
kalplilik,  her  iyi  niyetli  düşünce  seni  o  dünyaya  doğru  yükselten  birer
basamaktır. O dünyaya doğru dertlerini, sıkıntılarını da yükseltmelisin, çünkü
her  ızdırap  bir  günahın  bağışlanması,  her  gözyaşı  bir  lekenin  silinmesidir.
Her  gün  bir  gün  öncekinden  daha  iyi  kalpli,  daha  merhametli  olmaya  çalış.
Her  sabah  kendi  kendine:  Bugün  vicdanımı  rahatlatacak,  babamı  memnun
edecek  bir  şey  yapacağım;  beni  arkadaşlarıma,  öğretmenime,  kardeşime  ve
diğerlerine  sevdirecek  bir  şeyler  yapmaya  çalışacağım.”  de.  Bütün  bunları
yerine getirip, gerçekleştirebilmek için de Tanrının sana yardım etmesini dile.
Tanrım,  iyi,  terbiyeli,  yürekli,  iyi  kalpli,  açık  yürekli  olmak  istiyorum,  bana
yardım et. Her akşam uyumadan önce annen seni son bir kez öperken ona: Bu
akşam  dün  gecekinden  daha  iyi  kalpli  daha  terbiyeli  bir  çocuğu  öpüyorsun,
diyebileyim.  Öbür  dünyada  vicdan  azabı  çekmeyen,  mutlu  olabilecek
Enrico’yu  hiçbir  zaman  aklından  çıkarma.  Ve  dua  et.  Çocuğunu,  ellerini
açmış  dua  ederken  gören  bir  annenin  ne  kadar  mutlu  olabileceğini
düşünemezsin.  Seni  dua  ederken  gördüğüm  zaman  bunun  içinden  geldiğine
bütün kalbimle inanıyorum. Senin gerçekten iyi kalpli, açık yürekli olduğuna
inanıyorum  ve  seni  daha  çok  seviyorum,  daha  büyük  bir  güçle  çalışıyorum,
ızdıraplarım teselli buluyor, seni bütün yüreğimle bağışlıyorum ve ölümü hiç
korkmadan  düşünüyorum.  Tanrı  ulu  ve  bağışlayıcıdır!  Öldükten  sonra

---

annemin  sesini  duymak,  çocuklarıma  kavuşmak,  Enrico’cuğumu  tekrar
görebilmek,  ölümsüz  ve  kutsallaşmış  Enrico’cuğumu,  onu  gene  kollarımın
arasında bağrıma basıp öpebilmek ve artık ondan hiç ayrılmamak! Ah, dua et,
dua  edelim,  birbirimizi  sevelim,  iyi  yürekli  olalım,  bu  tanrısal  ümidi
ruhumuzda taşıyalım, benim sevgili evladım.
ANNEN

---