Tərcümə nəzəriyyəsinin predmeti və məqsədi
c
Tərcümə ünsiyyət vasitəsi kimi müxtəlif dillərdə danışan
insanların bir araya gəldiyi vaxtdan meydana çıxmışdır. İlk yazılı
tərcümə nümunələrinə qədim Misirdə rast gəlinmişdir. Qədim
Şumer eposu Gilqamışdan bəzi parçaların bir neçə asiya dillərinə
tərcümələri tapılmışdır. Tərcümə, o cümlədən şifahi tərcümə,
müxtəlif dillərdə danışan insanların ünsiyyət qurmaq
ehtiyacından yaranmış və inkişaf etmişdir. Şifahi tərcümənin
tarixi yəqin ki, yazılı tərcüməninkindən daha qədimdir.
Tərcümə nəzəriyyəsi tərcümə prosesində qarşıya çıxan
problemlərin çözülməsi zamanı meydana gəlir və formalaşır.
Bütün elmlərdə belədir, problem yoxsa, onun həlli istiqamətində
də heç bir təşəbbüs göstərilmir.
Tərcümə müəyyən bir prosesin nəticəsidir, onu bir fakt kimi
qəbul edirik. Əgər BUy Şekspirin Azerbaycan dilinə son
tərcüməsidir və yaxud Sabir Rüstəmxanlımn “Ömür kitabı** bu
günlərdə ingilis dilində çapdan çıxıb kimi cümlələrə fikir versək,
onda hər iki halda tərcümə əsərlərinin mətni nəzərdə tutulur, bu
zaman biz tərcümə faktından bəhs edirik.
Tərcümə həm də prosesdir, bu prosesin nəticəsində bir dildə
yazılmış mətnin əsasında ikinci bir dildə formaca yeni,
məzmunca birinci mətnə yaxın bir mətn meydana gəlir, yəni bu
proses özü də bir fəaliyyət kimi tərcümədir.
Proses sözünü tərcüməyə şamil etdikdə onu sırf linqvistik
mənada, yəni dillərarası (interlinguistic) transformasiya (bir
dildəki mətni digər dilə çevirmək) mənasında başa düşmək
lazımdır. Bu zaman yenə də transformasiya, yaxud bir mətn
əsasında ikinci bir mətnin yaradılması hərfən başa
düşülməməlidir, çünki orijinal mətn öz-özünə çevrilmir, ikinci
mətn öz-özünə yaranmır.
Məlumdur ki, orijinal mətn dəyişməz qalır, ancaq onun əsasında
ikinci bir dildə yeni bir mətn yaradılır, yəni tərcü
1)
mə faktı meydana gəlir. Başqa sözlə, burda transformasiya
termini ancaq iki dilin sinxron təsvirinə tətbiq edildikdə bu
mənada işlədilə bilər, bu zaman biz iki dil arasında müəyyən
əlaqələrlə üzləşirik, bu iki dildən biri məxəz (source)y digəri isə
tərcümə (target) dili, yaxud hədəf dil adlanır, birincisi orijinalın,
ikincisi isə tərcümənin dilidir. Bu dillərin ikisi birlikdə işçi dillər
(working languages) adlanır, məxəz dil passiv (passive)y tərcümə
dili isə aktiv (active) dil adlanır. Müvafiq olaraq məxəz mətn
(source text), tərcümə mətni, hədəf mətn (target text) terminləri
meydana gəlir. Məxəz mətn məxəz dildə yazılmış olur, mütərcim
müəyyən tərcümə transformasiyalarından istifadə etməklə hədəf
dildə yazılmış bir mətn yaradır. Bütün bu linqvistik və
interlinqvistik əməliyyatların cəmi linqvistik anlamda tərcümə
prosesini təşkil edir. Beləliklə, tərcümə transformasiyanın bir
növü,
daha
dəqiq
desək,
dillərarası
(interlinguistic)
transformasiya kimi səciyyələndirilə bilər.
Deyilənləri ümumiləşdirirərək demək olar ki, tərcümə
nəzəriyyəsinin predmeti dillərarası transformasiya prosesininin
elmi təsviridir, daha doğrusu məxəz dildəki mətnin hədəf dildəki
ekvivalent mətnə çevrilməsi prosesinin elmi təsviridir. Linqvistik
tərcümə nəzəriyyəsinin məqsədi yuxarıda deyilən mənada
tərcümə prosesini modelləşdirməkdir.
‘ Tərcümənin mahiyyəti. Tərcümədə həmişə iki mətn olur.
Birinci orijinal (məxəz-source) mətndir ki, o, ikinci mətndən
(tərcümə, hədəf-target) asılı olmadan mövcuddur. İkinci mətn
{target
text)
müəyyən
əməliyyatların
{dillərarası
transformasiyaların) köməyi ilə birinci (source) mətnin əsasında
yaradılır. Birinci mətnin dili məxəz (source), ikinci mətnin dili
hədəf (target) dil adlanır.
Nəyə görə, hansı əsaslarla hədəf mətni məxəz mətnin
ekvivalenti adlandıra bilərik? Nə üçün My sister is married
cümləsi Bacım ərdədir cümləsinin ekvivalentidir, ancaq həmin
cümlə Bacım Moskvada yaşayır cümləsinin ekvivalenti deyil? Bu
cümlələri tutuşdurduqda məlum olur ki, dillərara-
8
|