Ə. A.ƏLBƏndov

        

        

    

 

Qalvanokorroziya  praktikada  ən  çox  təsadüf  olunan  hadi-

sədir.  Bu  onunla  bağlıdır  ki,  hətta  xarıci  görünüşünə  görə  bir-

cinsli  görünən  metallar  belə  əksər  hallarda  müxtəlif  kimyəvi 

təbiətli ayrı-ayrı dənəciklərdən təşkil olunurlar.  

Məsələn,  dəmir  və  poladin 

tərkibində qrafit, kömür, semen-

tit  və  s.  kimi  qarışıqlar  vardır. 

Əksər ərintilərdə iki və daha çox 

metalların mikroskopik kristalla-

rı  kontaktda  olurlar.

 

Mikro-qu-

ruluşca  qeyri-bircinsli  olan  belə 

metallar  elektrolitlə  təmasda  ol-

duqda  metalın  səthində  korrozi-

ya cərəyanı əmələ gəlmış olur. 

Bu  zaman  ərintidə  əsas  me-

tala  nisbətən  daha  elekronofil 

olan metal əsas metalın korrozi-

yasına səbəb olur. 

Makroqalvanokorroziya. 

Makroqalvanokorroziyada  qal-

vanik  dövrəni  əmələ  gətirən 

elektrodları  vizual  müşahidə  et-

mək mümkündür. 

Şəkil.10.2.Sinklənmiş

 

dəmirdə

 

sinkin qalaylanmış dəmirdə 

və poladda  dəmirin  

atmosferdə 

qalvanokorroziyası 

 

 

388

Makroqalvanokorroziyada  gedən  proseslərı  praktiki  maraq 

kəsb edən Fe-Zn; Fe-Sn sistemlərində nəmli havada meydana çı-

xan elektrokimyəvi proseslər misalında izah edək: 

1)Zn / Fe c ü t ü n d ə  k o r r o z i y a  p r o s e s i. Zn dəmir-

dən aktiv metal olduğundan qalvanik cütün anodunu təşkil edə-

rək oksidləşməyə məruz qalır: 

 

     Anod (Zn) prosesi:      2Zn -4e → 2Zn

2+

 

 

   Katod (Fe) prosesı:      2H

2

O +O

2

 + 4e → 4OH

-

 

 

                    2Zn

2+

 + 4OH

-

 → 2Zn(OH)

2

 

 

Beləlıklə, Zn / Fe qalvanik cütünün işləməsi sayəsində sink 

oksidləşərək korroziyaya uğrayır, dəmir isə sinkdən dəmirə veri-

lən elektronların hesabına  korroziyadan qorunmuş olur. 

2) Sn / Fe   c ü t ü n d ə  k o r r o z i y a  p r o s e s i: 

Bu  halda  dəmir  misdən  aktiv  metal  olduğundan  qalvanik 

cütun anodu rolunu dəmir, katodu rolunu isə qalay oynayacaq-

dır.  Nəticədə  dəmir  oksidləşərək  korroziyaya  uğrayacaq,  qalay 

isə  dəmirdən  verilən  elektronların  hesabına  korroziyaya  məruz 

qalmayacaqdır: 

 

Anod (Fe) prosesi:    2Fe -2e → 2Fe

2+

 

 

Katod (Sn) prosesi:     2H

2

O + O

 2

 + 4e → 4OH

- 

 

Đkinci  nov  reaksiyalar  göstərdiyimiz  misalda  olduğu  kimi 

Fe(OH)

2

 → Fe(OH)

3 

→ Fe

2

O

3

 .H

2

O sxemi üzrə davam edir.  

Oksigen  udulmaqla  korroziyaya  aid  göstərilən  qalvanokor-

roziyaların sxemi şək. 10.2-də verilmışdir. 

Hidrogen  ayrılmaqla  qalvanokorroziıyaya  misal  olaraq  po-

ladın turş mühitdə elektrokimyəvi korroziyasını misal göstərə bi-

lərik (şək.10.3). Bu zaman anod sahəsində dəmirin  oksidləşməsi,  

katod sahəsində isə hidrogenin ayrılması (reduksiyası) baş verir. 

 

389

 

 

 

 

Şəkil 10.3. Poladın H

2

SO

4

 

məhlulunda H

2

 ayrılmaqla 

qalvanokorroziyası 

 

 

 

              + (Fe)Anod prosesı:            Fe -2e→Fe

2

       

               

            - (qrafit) Katod prosesi:       2H

+

 + 2e →H

2 

                                                    

Elektrokorroziya.

 Bu tip korroziya xarici cərəyan mənbələ-

rindən  azan  cərəyanların  təsiri  altında  baş  verir.  Öz  əsas  yolu-

ndan ayrılan cərəyanlar azan cərəyanlar adlanır. Məsələn, nəmli 

torpaqda boru kəmərlərinin elektrokorroziyası azan cərəyanların  

təsiri nətıcəsində baş verir.  

Azan  cərəyanlara  tramvay,  metro  və  elektrik  qatarlarının 

dəmir yollarından, sabit cərəyanla işləyən müxtəlif elektirik qur-

ğularından  çıxan  cərəyan  qolları  kimi  baxılır.  Azan  cərəyanlar 

yeraltı boru kəmərlərinin, qurğuların və kabellərin elektrokorro-

ziyasına səbəb olur. 

Misal olaraq nəmli torpaqda boru kəmərinin korroziyası ilə 

tanış olaq. Əsas cərəyanın generatora qayıdan yolu relslər  olan  

tramvay  xəttindən    azan

   

cərəyanın  əmələ  gəlmə    sxemi  şək. 

10.4-də

 

verilmişdir.

                 

 

                   

    

 

Relslərin birləşən hissələrində kontaktın  lazımı keyfiyyətdə 

olmaması və onların torpaqdan kifayət qədər təcrid edilməməsi 

nəticəsində  generatora  qayıdan  cərəyanın  bir  hissəsi  ayrılaraq 

(azan cərəyan) nəmli torpağa (ion keçirici mühitə)  keçir. 

 

390

 

 

 

 

Şəkil 10.4. Azan  

cərəyanla 

korroziyanın 

sxemi 

 

 

 

Generatordan  (G)  çıxan  elektronların  əsas  axını  relslərə 

daxil  olur.  Relslərin  bir-birilə  kontaktda  olan  hissəsində  omik 

müqavimət  yüksək  olduğundan  K

1

  zonasında  cərəyanın  müəy-

yən hissəsi öz əsas yolundan budaqlanır. 

Relsın  bu  hissəsi  boru  kəmərinin  yaxın  yerləşən  hıssəsinə 

nəzərən  katod  rolunu  oynayır.  Bu  hissədən  (K

1

  zonası)  ayrılan 

elektronlar  nəmli  torpaqda  olan  O

2

  molekulları  (kifayət  qədər 

turş torpaqlarda H

+

 ionları ilə ) ilə birləşir. Eyni zamanda boru-

nun səthindən nəm torpağa Fe

2+

- kationları daxil olduğundan bu 

hissə də anod rolunu oynayaraq korroziyaya məruz qalır. 

Elektrokimyəvi  korroziyanın  termodinamikası

.  Elektro-

kimyəvi korroziya da Nibbs enerjisinin azalması istiqamətində öz-

özünə gedən elektrokimyəvi oksidləşmə-reduksiya reaksiyasıdır. 

Hibbs enerjisi ilə qalvanik elementin EHQ arasındakı E

e

= -

∆G/nF

 (9.5) asılılığa əsasən korroziyanın mümkünlüyü qalvanik 

elementin EHQ-nin işarəsi ilə müəyyən olunur. Əgər elementin 

EHQ  müsbət  qiymət  daşıyarsa,  yəni  E

e

  >  0  olarsa  korroziya 

müəyyən  şəraitdə  baş  verə  bilər.  Qalvanik  dövrənin  EHQ  ok-

sidləşdirici və reduksiyaedicilərin tarazlıq potensialları arasında-

kı fərqlə ölçülür: E

e 

= E

ok . 

-E

red

.

 olduğundan korroziya o zaman 

mümkün  olur  ki,  oksidləşdiricinin  potensialı  metalın  potensia-

lına nisbətən müsbət qiymət daşısın: 

 

                                  E

ok.

>

M

M

n

E

/

+

 

                                              

10.6 

 

391

298 K-də oksigen elektrodunun potensialı aşağıdakı tənliklə 

ifadə olunu: 

 

pH

p

E

O

OH

O

059

,

0

lg

0147

,

0

23

.

1

2

2

2

/

−

+

=

−

 

 

Hidrogen elektrodunun  potensialı isə aşağıdakı tənliklə he-

sablana bilər: 

 

0295

,

0

059

,

0

2

/

2

−

=

+

pH

E

H

H

lg

2

H

p

 

 

(10.6)  tənliyi  müxtəlif  metalların  korroziyaya  uğraması  müm-

künlüyünü müəyyən edir. Əgər metalın potensialı oksigen elek-

trodunun  potensialına nəzərən müsbət olarsa (şək.10.5, sahə 3) 

korroziya mümkün deyildir. Məsələn, qızılın potensialı mühitdə 

liqand  iştirak  etməzsə  pH-ın  bütün  oblastında  oksigen  elek-

troduna nisbətən yüksək potensiala malik olduğundan korroziya 

oksigenin udulması və hidrogenin ayrılması ilə baş verə bilməz. 

Əgər  metalın  potensialı  hidrogen  elektrodunun  potensialından 

müsbət  olarsa  (şək.10.5,  sahə  2)  oksigenin  ayrılması  ilə  korro-

ziya  mümkün  olduğu  halda,  hidrogen  ayrılması  ilə  korroziya 

mümkün  deyildir.  Bir  çox  metalların  potensialı  2  oblastında 

yerləşir. Nəhayət, əgər metalın potensialı hidrogen elektrodunun 

potensialına  nisbətən  mənfi  olarsa,  həm  oksigenin  udulması,  

həm  də  hidrogenin  ayrılması  ilə  korroziya  baş  verə  bilər  (şək. 

10.5,  sahə  1).  Belə  metallara  qələvi  və  qələvi-torpaq  metalları, 

Fe, Al, Zn və s. daxildir. 

Elektrokimyəvi  korroziyanın  sürəti. 

Metalın və oksidləş-

diricinin  potensiallar  fərqi  korroziyanın  mümkünlüyünü  müəy-

yən edir. Korroziyanın  mühüm xarakteristikalarından birı onun 

sürətidir.  Korroziyanın  sürəti  vahid  zamanda  metalın  itkisi  ilə 

müəyyən olunur və Faradey qanununa görə korroziyanın sürətini 

korroziya  cərəyanının  sıxlığı  (i

k

)  ilə  xarakterizə  etmək  olar. 

Elektrokimyəvi korroziya bir-birilə bağlı bir neçə ardıcıl mərhə-

 

392

lələrdən  keçdiyindən  korroziyanın  sürəti  limitləşdirici  mərhələ 

adlanan  ən  az  sürətlə  gedən  mərhələ  ilə  məyyən  edilir.  Korro-

ziya  törədici  elementlər  qısa  qapanmış  mikroelementlər  oldu-

ğundan  elektronun  metalda  hərəkət  mərhələsi  limitləşdirici 

mərhələ ola bilməz. Mikroelementlər arasında məsafə çox kicik 

olduğundan  ionların  məhlulda  hərəkəti  də  korroziya  prosesini 

limitləşdirmir.  Deməli,  korroziya  prosesinin  limitləşdirici  mər-

hələsi rolunu ya metalın anod oksidləşməsi ya oksidləşdiricinin 

anod  reduksiyası,  ya  da  eyni  zamanda  bu  proseslərin  hər  ikisi  

oynaya bilər. 

 

 

 

                 

Şəkil 10.5. Oksigenin udulması (a) və hidrogenin ayırılması 

 (b) ilə gedən korroziya diaqramları.

 

1) metalın həllolmasının anod əyriləri; 2)  yüksək (2) və az (3) ifrat 

gərginlikdə hidrogenin ayrılmasının katod  əyriləri;  

3) oksigenin 

 

393

Korroziya  prosesinin  sürətinin  (i

k

)

  katod  və  anod  proseslə- 

 rinin  sürətindən  asılılığı  adətən  korroziya  diaqramları  şəklində 

verilir (şək.10.5).  

Əyrilərin  abzis  oxunda  kəsişmə  nöqtələrinin  proeksiyası 

korroziya  cərəyanının  sıxlığını,  ordinat  oxu  üzərindəki  proek-

siyası isə korroziyaya uğrayan metalın və ya ərintinin stasionar 

potensialını müəyyən edir.  

Limitləşdirici mərhələsi katod prosesi olan  elektrokimyəvi 

korroziya ilə tanış olaq. Əksər metalların oksigenlə korroziyası-

nın limitləşdirici mərhələsıni  katod prosesi təşkil edir: 

 

                     O

2

 +2H

2

O + 4e →4OH

-

 

və  ya 

                     O

2

 + 4H

+

 + 4e→ 2H

2

O 

 

25

0

S  və 

2

O

p

=  21  kPa-da  (atmosferdə  oksigenin  parsial 

təzyiqi) oksigenin suda həllolma qabiliyyəti 2,6.10

-4

mol/l təşkil 

edir. Odur ki, oksigenin katod reduksiyası adətən oksigenin dif-

fuziyası ilə limitləşir və reaksiya qatılıq polyarlaşması ilə davam 

edir (bax.9.6.Qatılıq polyarlaşması)). 

Oksigenin  reduksiyasının  və  korroziyanın  maksimal  sürəti 

oksigenin reduksiyasının hədd cərəyanı sıxlığı (i

h

) ilə müəyyən 

olunur: 

 

                          

1

2

2

4

−

=

δ

O

O

h

c

FD

i

                                10.7 

 

Burada 

2

O

D

-oksigenin  diffuziya  əmsalı, 

2

O

c

-oksigenin 

məhlulda qatılığı, 

δ

-isə diffuziya təbəqəsinin qalınlığıdır (10

-3

-

10

-4

m). 

Tənlikdən göründüyı kimi korroziyanın sürəti oksigenin dif-

fuziya  əmsalı  və  oksigenin  qatılığı  ilə  düz  mütənasibdir.  Odur 

ki, korroziya ilə mübarizədə oksigenin elektrokimyəvi  reduksi-

yasını tənzimləmək üçün oksigenin qatılığını azaltmaq lazımdır. 

 

394

Bunu məhlula müvafiq reduksiyaedici daxil etmək və ya məhlul 

üzərində oksigenin təzyiqini azaltmaqla əldə etmək olar. 

Əgər metal hidrogenə nisbətən mənfi potensiala malik olar-

sa korroziya oksigenin udulması və hidrogenin ayrılması ilə baş 

verir. Sistemdə oksigen olmazsa və ya oksigen tezliklə sərf olu-

narsa (sistem qapalı olduqda) korroziya ancaq hidrogenin ayrıl-

ması ilə baş verəcəkdir. Oksigen iştirak etdikdə bir sıra hallarda, 

məsələn, turşu məhlulunda sink, dəmir, manqan kimi metalların  

səthində hidrogenin ayrılma sürəti ilə müqayisədə oksigenin re-

duksiya sürəti zəif olur. Odur ki, belə hallarda metalın korrozi-

yasında oksigenin reduksiyasını nəzərə almamaq olar. H

+

-ionları 

yüksək hərəkiliyə malık olduqlarından korroziyanın sürətı hidro-

gen ionlarının reduksiya sürəti ilə müəyyən olunur: 

                                    

H

+

+ e → H

ads.

 

 

Hidrogenin  katodda  ayrılma  sürəti  temperatur  və  hidrogen 

ionlarının  qatılığı  ilə  düz  mütənasibdir.  Bir  sıra  metallar,  mə-

sələn, Pt, Pd, Co, Ni və s  hidrogenin ayrılmasını katalitikləşdirir 

və katod prosesi bu metalların səthində yüksək sürətlə baş verir. 

Odur ki, metalın və ya ərintinin tərkibində belə metal qarışıqları 

olduqda  hidrogen  ionlarının  katod  reduksiyası  sürətlənmiş  olur 

(şək.10.5 a, əy.3). Digər metallar, məsələn, Hg, Pb, Cd, Zn katod 

prosesinə katalitik təsir göstərmir və ya zəif katalitik təsirə malik 

olurlar və odur ki, katod prosesi zəif gedir (şək.10.5.a, əy.3). 

Beləliklə, hidrogen ayrılması ilə gedən korroziyanı ləngitmək 

üçün temperaturu və hidrogen ionlarının qatılığını azaltmaq, metalı 

hidrogenin  ayrılmasını  katalitikləşdirən  qarışıqlardan  təmizləmək 

və ya metalın səthini mühitdən izoləetmək lazımdır. 

Bəzən korroziyanın əsasında anod proseslərı durur. Adətən 

bu hala passivləmə xassəsinə malik metallarda, məsələn, Al, Cr, 

Ti,  Zr,  Ni,  Ta  və  s.  müşahidə  olunur.  Metalın  anod  prosesinin 

tormozlaşması  hesabına  korroziyaya  qarşı  yüksək  davamlı  halı 

passivlik adlanır. 

 

395

Passiv metalların korroziyası termodinamik baxımdan müm-

kün  (∆G

k

<  O)  olmasına  baxmayaraq,  onların  anod  həll  olması 

olduqca  ləng  gedir  və  metal  praktiki  korroziyaya  uğramır. 

Passivləşmə  metalın  səthinə  oksid  və  digər  tərkibli  örtüklərin 

əmələ gəlməsi ilə bağlıdır.

 

Məsələn, alüminiumda Al

2

O

3

, xrom-

da Cr

2

O

3

, titanda TiO

2

, tantalda Ta

2

O

5

 və s. buna misal ola bilər.  

Korroziya diaqramından (şək.10.6)) göründüyü kimi metalın 

anod  həll  olması  bir  neçə  sahələri  əhatə  edir.  Birinci  sahədə 

(AB)  metalın aktiv həll olması baş verir.

     

 

 

 

 

 

Şəril 10.6. Passivləşən metalın korroziya  diaqramı 

1-metalın həll olmasının anod əyrisi; 2-oksigenin 

reduksiyasının katod  əyrisi 

 

 

396

Passiv müdafiə örtüyünün əmələ gəlmə potensialına çatdıq-

da metal müvafiq tərkibli passiv pərdə ilə örtülür və onun həll 

olma  prosesi  passivləşmə  potensialına  qədər  kəskin  azalır  (BC 

sahəsi)  və  buna  uyğun  olaraq  korroziya  prosesinin  sürəti  də 

(i

k=

i

pas.

) kəskin azalır (CD sahəsi).  

Müəyyən potensialda (ifratpassivləşmə potensialı, D nöqtə-

si) metalın anod həll oması başqa mexanizm üzrə gedə bilər və 

korroziyanın sürəti yenidən artar (DE sahəsi). 

Beləliklə,  elektrokimyəvi  korroziya  metalın  anod  həll  ol-

ması və oksidləşdiricinin katod reduksiyasından ibarət qoşulmuş 

proseslər  sistemindən  keçir.  Korroziya  zamanı  bu  və  ya  digər 

katod  prosesinin  mümkünlüyü  anod  və  katod  proseslərinin  po-

tensialları  arasındakı  fərqdən  asılıdır.  Oksigenin  udulması  ilə 

gedən  korroziya  oksigenin  diffuziyası  ilə  limitləşir,  onun  qatı-

lığının artması ilə artır və temperaturdan asılıdır.  

Hidrogenin  ayrılması  ilə  gedən  korroziya  metalın  tərkibin-

dəki qarışıqlardan asılıdır və temperatur artdıqca artır. 

  

 

10.3.  METALLARIN KORROZĐYADAN QORUNMASI. 

   

Metalları  korroziyadan  qorumaq  üçün  onların  potensialını 

dəyişmək, passivləşdirmək, oksidləşdiricinin qatılığını azaltmaq, 

metalın  səthini  oksidləşdiricidən  izolə  etmək,  metalın  tərkibini 

dəyişmək və s. kimi metodlardan istifadə olunur. 

Bu və ya digər üsulun seçilməsi onun effektivliyi və iqtisadi 

səmərəsi ilə bağlıdır. Korroziyadan qorunmanın bütün üsullarını 

şərti olaraq  aşağıdakı qruplara ayırmaq olar: 1) metalların lehir-

lənməsi;  2)  metal  və  qeyri-metal  örtüklərdən  istifadə;  3)  elek-

trokimyəvi müdafiə; 4) korroziya mühitinin dəyişdirilməsi. 

Metalların  lehirlənməsi. 

Lehirlənmə  metalların  korrozi-

yadan  qorunmasının  effektiv  üsullarından  biridir.  Lehirlənmə 

zamanı  ərintinin  tərkibinə  metalı  passivləşdirən  komponentlər, 

məsələn, xrom, nikel, volfram və s. əlavə edilir. 

 

397

Qaz  korroziyasında  lehirləmədən  geniş  istifadə  olunur.  

Məsələn, poladların tərkibinə Ti, Cu, Cr və Ni daxil etdikdə me-

talın səthində korroziya məhsullarından ibarət sıx örtük pərdəsi 

əmələ gəlir ki, bu da metalı sonrakı korroziyadan qorumuş olur. 

Bu məqsədlə istiliyə davamlı ərintilərdən istifadə olunur. Metal-

ların  və  ərintilərin  istiliyə  dvamlılığını  əldə  etmək  üçün  də  le-

hirləyici maddələrdən, məsələn, poladın lehirlənməsində Cr, Al 

və  Si-dan  istifadə  olunur.  Yüksək  temperaturda  bu  elementlər 

dəmirə  nisbətən  aktiv  oksidləşərək  Cr

2

O

3

,  Al

2

O

2

,  SiO

2

-dən  

ibarət  poladın  səthində  onu  korroziyadan  qoruyan  oksidlərdən 

ibarət sıx müdafiə örtüyü əmələ gəlir. Tərkibində 9-1% Cr olan 

poladlar qaz turbinlərinin pərlərinin, reaktiv mühərriklərin hissə-

lərinin  hazırlanmasında,  daxili  yanacaq  mühərriklərinin  isteh-

salında və s. tətbiq olunur. 

Cr-Al-Fe  ərintiləri  olduqca  yüksək  dərəcədə  istiliyə  da-

vamlılığı  ilə  xarakterizə  olunur.  Məsələn,  tərkibində  30%  Cr, 

5% Al, 0,5 % Si  olan ərinti havada 1300

0

S-yə qədər davamlıdır. 

Bu  ərintilərdən  müqavimət  sobalarının  spirallarının  və  digər 

qızdırıcı hissələrinin hazırlanmasında istifadə olunur. 

Tərkibində  20%  Cr,  80%  Ni  olan  ərinti  havada  1150

0

S-ə 

qədər  davamlıdır.  Bu  ərinti  odadavamlı  ərintilər  içərisində  ən 

yaxşılarından biri hesab edilir. 

Lehirlənmədən  həmçinin  elektrokimyəvi  korroziyanın  sü-

rətinin azaldilmasında, xüsusən də hidrogenin ayrılması ilə kor-

roziyada  istifadə  olunur.  Korroziyaya  davamlı  ərintilərə  tərki-

bində lehirləyici element  kimi Cr, Ni və digər elementlər olan 

paslanmayan poladları  misal göstərmək olar.    

Müdafiə  örtükləri. 

Metalı  korroziyadan  qorumaq  üçün 

onun səthində süni yaradılmış örtüklər müdafiə örtükləri adlanır. 

Örtüyün seçilməsi metalın işlədiyi şəraiti nəzərə almaqla müəy-

yən edilir. 

Əgər  örtük  metalı  qorumaqla  yanaşı  ona  xarici  gözəllik  də 

verirsə, belə ortüklər müdafiə-dekorativ örtüklər adlanır. 

 

398

 Metal  örtüklər. 

Metal  örtüklərin  hazırlanmasında  təmiz 

metallardan (Al, Zn, Cd, Ni, Cu, Cr, Ag və s.) və həmçinin onla-

rın ərintilərindən (tunc, latun və s.) istifadə olunur. Metal örtük-

ləri  katod  və  anod  örtüklərinə  təsnif  edirlər.  Katod  örtüklərinə 

verilmiş  mühitdə  potensialı  əsas  metalın  potensialına  nisbətən 

daha müsbət olan metal örtüklər daxildir. Katod örtüklərinə mi-

sal  olaraq  poladın  səthinin  mislənməsini,  nikellənməsini,  gü-

müşlənməsini misal göstərə bilərik. Örtüyün tamlığı pozulduqda 

korrozia  qalvanik  elementi  əmələ  gəlir.  Bu  zaman  əsas  metal 

anod rolunu oynayaraq həll olmaya (oksidləşməyə) məruz qalır, 

katod rolunu oynayan örtükdə isə oksigen udulur və ya hidrogen 

ayrılır (şək.10.6 a). 

Anod  örtüklərində  örtük  metalı  əsas  metala  nisbətən  daha 

mənfi potensiala malik olur. Belə örtüklərə misal olaraq poladın  

səthinə  çəkilmiş sink  örtüyünü  göstərə  bilərik. Bu  zaman əsas 

metal katod rolunu oynadığından korroziyaya uğramır (şək. 10.6 

b

). Metalların potensialları məhlulun tərkibindən asılı olduğun-

dan,  məhlulun  tərkibi  dəyişdikdə  örtüyün  xarakteri  də  dəyişə 

bilər.