C E N G I Z P A Ş A O Ğ L U - Y I L M A Z V U R A L
300
veri niteliğindeki bilgileri, öteden beri toplamaktadırlar [21]. Bu du-
rum, bazen kanunlardan kaynaklanmakta bazen kişilerin rızasına
veya bir sözleşmeye dayanmakta bazen de yapılan işlemin niteliği-
ne bağlı olarak ortaya çıkmaktadır.
Sosyal ve ekonomik hayatın düzen içinde sürdürülmesi, kamu hiz-
metlerinin etkin biçimde sunumu, mal ve hizmetlerin ekonomi ha-
yatının gereklerine uygun biçimde geliştirilmesi, dağıtımı ve pazar-
lanması için kişisel verilerin toplanması kaçınılmazdır. Bu bilgilerin
sadece ilgili ve yetkili kişi veya kurumlarca muhafazası ile amaca
uygun kullanımı da mutlak bir sosyal ihtiyaçtır.
Avrupa’da birçok devletin mevzuatında kişisel verilerin korunması
ile ilgili kanunlar kırk yıldan fazladır yer almaktadır. Çağdaş dev-
letlerin neredeyse tamamı, bu konuda temel kanunlar çıkarmıştır.
Henüz bu konuda bir düzenleme yapmamış devletlerin üzerinde
ise bazı sebeplerle kişisel verilerin ulusal mevzuatta yer alan temel
kanunlarla korunması yönünde artan bir baskı olduğu söylenebilir.
Bu yöndeki eğilimin ilk sebebi, daha önce otoriter rejimlerin bulun-
duğu ülkelerde tekrar bu deneyimlerin yaşanmaması için bireysel
temel hak ve özgürlüklerin korunmasına önem verilmesidir. Bir di-
ğer sebep, elektronik ticaret başta olmak üzere teknolojiyle gelişen
ticaretin önündeki engelleri kaldırma isteğidir. Üçüncü sebep ise,
yürürlükten kalkan AB Veri Koruma Direktifi’nin ve günümüzde
de GDPR’ın kişisel verilerin yeterli
koruma sağlamayan ülkelere
transferini yasaklaması sebebiyle Avrupa ülkeleriyle ticaret yapmak
isteyen ülkelerin mevzuatlarında gerekli değişiklikleri yapmasıdır
[6,11].
Dostları ilə paylaş: 
