Ekolojik turiZMİn süRDÜRÜlebiLİRLİĞİ
Yüklə 0,53 Mb. Pdf görüntüsü
|
|
Yerel kültürlerin sürdürülebilirliği ilkesi ise, ekoturizm faaliyetinin yapıldığı
bölgenin yerel halkının bu turizm faaliyetlerinden yarar sağlaması, maddi bir pay almasını ifade der. Bunu sağlamak için; uluslararası büyük tur operatörlerinden ziyade, ülke ve bölge çapındaki daha küçük acentaların ekoturizm faaliyetinde yer alması gerekir. Burada uzman acentacılık ön plana çıkmaktadır. Ekoturizm, doğal ve yabanıl hayat gibi belli alan ve konularda uzmanlaşmış bu tür acentaların, tur programlarını yaparken, tur gereksinimlerini bölgeden sağlamaları, bölgeye maddi yarar sağlanmasının önkoşulu olmalıdır. Bir bölgeye turizm aracılığıyla katkı sağlarken, maddi ve manevi kültür unsurlarının bozulmamasına da dikkat edilmelidir. Otantik kültürlerin, ahlaki değerlerin bozulmadan yaşadığı bölgelerde, turist gruplarının bu değerlere saygılı davranması beklenmektedir. Kılık-kıyafet konusuna özen göstermek, dini ve ananevi değerlere saygılı davranmak, yerel yeme-içme-eğlenme vb. gelenek ve göreneklere uyumlu davranmak ve mümkün olduğunca katılmak önemlidir (Arslan, 2005). Ayrıca, maddi kültür eserlerine saygılı ve korumacı davranmak, gerek turizm profesyoneli, gerekse tüketici olarak, yerel dokuyla uyuşmayan modern mimari ürünler yerine; koruma altına alınmış otantik yapılarda hizmet veren konaklama tesislerini tercih etmek de gerekir. Ulusal, bölgesel ve yerel düzeylerde ekoturizm politikaları ve geliştirme stratejileri oluştururken, ekoturizm aktivitelerinden etkilenen ve etkilenmesi beklenen tüm tarafları kapsayan geniş bir danışma süreci belirlemek; doğanın, yerel, bölgesel halklara ait kültürlerin, geleneklerin, genetik kaynakların, toprak ve mülkiyet haklarının, temiz kullanma ve içme suyu hakkının korunmasının bölgesel ve yerel haklar, özel sektör, sivil toplum örgütleri ve ekoturizmin tüm taraflarının katılımları ile garantilemek; ekoturizm ile ilgili kamu kuruluşları arasında gerekli eşgüdümü sağlamak, denetim sonuçlarını halka açıklamak; sürdürülebilir ulaştırma ilkelerini, hedefe erişim ve ulaşım sistemlerinde uygulayarak tur operatörlerini ve seyahatçileri, çevreye karşı duyarlı seçenekleri tercih etmek konusunda teşvik etmek bu doğal ve kültürel sürdürülebilirliği sağlayabilir. Böylece bir anlamda, çevresel etki kontrolü yapılmaktadır. Artık, tüm dünyada bu çevreci tutumu benimseyen acentalar ve onların turları destek görmekte ve tercih edilmektedir. Hatta bu anlayışla faaliyet gösteren acentalara özel ödüller, belgeler verilmektedir. Gerçekten de, insanların tüm yeryüzünde birbiriyle buluşması, kaynaşması ve barış içinde birarada bulunmasını sağlayan turizm hareketleri, ancak böylesi bir anlayışla, var olan değerlere zarar vermeden sürdürülebilecektir (TÜRSAB, 2002:22). Ekoturizmde de kuşkusuz genel turizm ilkeleri, yönetmelikleri ve planları geçerlidir. Ancak, kitle turizmindeki hataların tekrarlanmaması amacıyla, bir takım hedeflerin ortaya konması kaçınılmazdır. Doğal ve kültürel mirasın korunması, kırsal alanlarda ve korunmuş alanlarda yerli halkın yaşam düzeyinin yükseltilmesi ve ekoturizmin özendirilmesi, doğal, kültürel ve yerel 104 Alanya İşletme Fakültesi Dergisi 2/2 (2010)93-114 özellikleri tanımak, tanıtmak, korumak, uzun vadede sürdürülebilirliği garanti etmek amacının benimsenmesi, bunun için yöntem ve tekniklerin yaygınlaştırılması, ekoturizm ürününün güvenirliliğinin ve rekabet gücünün ortaya çıkması için kalite sistemlerinin belgelendirilmesi önem taşımaktadır. Ayrıca, toplumun, politikacıların, turizm ile ilgili kişi, kurum ve kuruluşların ekoturizm konusunda bilgilendirilmesi, turizmin sürdürülebilirliğin sağlanması açısından oldukça yararlı olacaktır. Ekoturizmde doğal alanların korunması, geliştirilmesi, çevresiyle birlikte toplumun sürdürülebilir kalkınmasına katkıda bulunması önkoşul özelliği taşımaktadır. Ekoturizmin geliştirileceği ülke, bölge ya da yerel alanda mutlaka özel politika ve stratejilerin belirlenmesi ve uygulanabilirliğinin tartışılması gerekir. Herhangi bir etkinliğin ekoturizm etkinliği sayılması için gerekli nitelikler, çevre ahlakının geliştirilmesi, turistik amaçlı alanları koruma-kullanma dengesi içinde turizme açmak, tüketici erozyonunu önlemek için taşıma kapasitesini dikkate almak, doğal kaynakların kültürle birlikte kullanımını sağlamak temel hedeflerdir. Çünkü ekoturizme katılan insanlar doğa ve çevre ile ilgilidir, kendi çıkarları için doğanın tahrip edilmesini istemez, onu olduğu gibi kabul eder. Doğal çevre, ekolojik ve kültürel sürdürülebilirlik, eğitim, yerel düzeyde ekonomik fayda sağlamak ekoturizmin temel taşlarıdır. Ulusal parklar ve korunan alanlar ekoturizmin temel kaynağını oluşturmaktadır. Ekoturizm, sürdürülebilir turizmin etkin yönetim anlayışı ve tanıtımla kırsal kalkınmada önemli sonuçlar doğurabilir. Ekoturizm alanlarında konaklama- yeme-içme tesislerinin doğaya uygun, abartısız yapılması iletişim ve ulaşım araçlarının çevreyi en az kirletecek şekilde geliştirilmesi, gürültü ve kirlilik yaratan araçlardan ve sportif etkinliklerden kaçınılması ilke edinilmelidir. İnşaat malzemesi, mobilya ve dekorasyon yerel dokuya uygun olmalı, düşük kirlenme yaratabilecek enerji türlerinden yararlanılmalıdır. Düzenlenecek tur güzergâhları, yürüyüş, bisiklet yolları doğanın bir parçası olarak teknolojiden biraz uzak durarak planlamalıdır. Ekoturizmin sürdürülebilir iş olanağı yaratacağı yerli halka anlatılmalı ve elde edilen gelirin büyük bir kısmının yerli halkta kalması ve koruma amaçlı kullanımının teşvik edilmesi gerekmektedir. Yerel toplumun ekoturizm etkinliklerinin her aşamasına katılması, planlama, yönetim ve denetim çalışmalarını izlemesi sağlanmalıdır (Arslan, 2005). Bu alanların ekoturizm ilkeleri doğrultusunda yönetilmesi, ülkemizdeki sürdürülebilir ekoturizm açısından da geçerlidir. Yüklə 0,53 Mb. Dostları ilə paylaş:
|