Ekonometrikada ehtimollar nazariyasining va matematik statistikaning asosiy tushunchalari

2. EKONOMETRIKADA EHTIMOLLAR NAZARIYASINING VA MATEMATIK STATISTIKANING ASOSIY TUSHUNCHALARI


2.1. Ehtimollar nazariyasi va matematik statistikaning
asosiy tushunchalari
Statistik tahlilning asosiy maqsadi - empirik maʼlumotlarga ishlov berish, ularni tartiblash, grafik va jadval shaklida taqdim etish, shu jumladan, ularni asosiy statistik ko‘rsatkichlar orqali miqdoriy tahlil qilish.
Asosiy statistik ko‘rsatkichlar 2 guruhga bo‘linadi: o‘rtacha darajasini o‘lchaydigan va dispersiyani o‘lchaydigan.
O‘rtacha darajali ko‘rsatkichlar obyektlar tanlanmasini o‘rtacha xarakteristikasini maʼlum bir belgisi bo‘yicha beradi:O‘rtacha qiymat; Standart hatosi; Standart chetlanish; Ekssess; Assimetriya; Interval; Minimum; Maksimum; Schet; Mediana; Moda; Kvantil; Ishonchlik intervali.
Dispersiyani o‘lchaydingan ko‘rsatkichlar: Tasodifiy miqdorning dispersiyasi; O‘rtacha kvadratik chetlanish; Variatsiya qulochi va shu kabi statistik ko‘rsatkichlar.
Modellar vazifasidan amalda rejali-iqtisodiy foydalanish tushunchasi kompleks tushunchaga ega. U o‘zida model tuzishning funktsional maqsadini, model mo‘ljallangan korxonaning ma’muriy-xo‘jalik saviyasini, undan foydalanishdagi vaqt oralig‘ini o‘zida mujassamlashtirgan bo‘lishi lozim. Yuqoridagi tushuncha asosida model vazifasidan foydalanish modeldan aniq talablar xarakteristikasini talab etadi. Bunday xarakteristikalar sifatida quyidagilarni ko‘rsatish mumkin:
a) modellashtirish uchun mo‘ljallangan ko‘rsatkichlar to‘plami;
b) modellashtirish uchun tadqiqotlar ko‘lami va obyekt rivojlanish darajasi;
c) iqtisodiy jarayonlar dinamikasining hisobot darajasi;
d) o‘zgaruvchan modellarning xarakteri va to‘plami;
e) modelning umumiylik darajasi.
Modellashtirilayotgan iqtisodiy ko‘rsatkichlar turi bo‘yicha resurslarni mahsulotga (ishlab chiqarish hajmi) aylantiruvchi intensiv oqimlari ko‘rsatkichi modeli bilan turli umumiylik darajasi (materiallar harajatining salmog‘i, tannarx, rentabellik, mehnat xarajatlari va boshqalar) o‘zgartiruvchi samaradorlik darajasi ko‘rsatkichlari modeli o‘rtasidagi farqni ajrata bilish kerak.
Birinchi xildagi ko‘rsatkichlarni hohlagan darajadagi sanoat obyektlari uchun modellashtirish mumkin. Ishlab chiqarish samaradorligi ko‘rsatkichidan esa odatda, quyi darajadagi sanoat ishlab chiqarish tizimi uchun shaxsiy ko‘rsatkichlar modellashtiriladi. Mana shu tasnif qilingan alomatlarga ko‘ra, bir ko‘rsatkich modelidan ko‘rsatkichlar vektori shakllanish jarayonini tavsiflanayotgan modelni farq qilish lozim.
Tadqiqotlar ko‘lamiga ko‘ra, ikki xildagi modellarni ko‘rsatib o‘tish mumkin:

1. 
   korxona ichidagi;
   
2. 
   korxonalararo tahlil va rejalashtirish modellari.
   

Birinchi turdagi modellar ayrim korxonalar doirasida foydalanish uchun mo‘ljallangan. Ikkinchi turdagi modellar esa, bir guruhdagi sanoat obyektlari bo‘yicha tahlil va qarorlar qabul qilish uchun mo‘ljallangan. Bunday taqsimlanish qisman obyekt darajasini modellashtirish bilan mos keladi.
Iqtisodiy jarayonlar dinamikasini aks ettirish mohiyatiga ko‘ra, statik va dinamik modellar mavjud.
Statik modellar o‘zida vaqtning ayrim, qayd qilingan oralig‘ini qamrab oladi. Dinamik model vaqtning izchil oraliq tizimi holatini aks ettiradi. O‘zgaruvchan xarakterga ko‘ra, boshlang‘ich iqtisodiy ishlab chiqarish omillari yoki aralash omillarni o‘z ichiga olgan modellarni ko‘rsatish mumkin.
Ishlab chiqarishning boshlang‘ich omillari deganda, keyinchalik taqsimlab bo‘lmaydigan oddiy omillar, masalan, resurslar harajati - jonli mehnat, vosita, mehnat qurollari tushuniladi. Modelning tuzilishiga qarab, ularni modelga turli o‘lchov birligi (natural, qiymat) va turli aniqlik darajasi bilan kiritish mumkin. Bunday holda ularning boshlang‘ich xarakteri saqlanadi.
Quyidagi modellar turi boshlang‘ich va ishlab chiqarish omillarining turli kombinatsiyalarini beradi:
a) ishlab chiqarish natijalarining boshlang‘ich resurslar xarajati darajasi va tarkibiga hamda ishlab chiqarish ehtiyojlari sharoitiga bog‘liqligini xarakterlaydigan to‘liq modellar;
b) ishlab chiqarish ehtiyojlari sharoiti obyektlari guruhi yoki vaqt bo‘yicha barqaror hisoblangan paytlarda qo‘llaniladigan «vazifalar - mahsulot ishlab chiqarish» modeli;
c) ishlab chiqarish texnik-iqtisodiy ko‘rsatkichlar o‘rtasidagi o‘zaro va boshlang‘ich ishlab chiqarish omillari bilan aloqalarini xarakterlovchi turli xil modellar.
Modellar o‘zgaruvchanligiga ko‘ra, umumiy va xususiy modellarga bo‘linadi. Umumiy model o‘lchanadigan alomatlarning barchasini hamda o‘rganilayotgan ishlab chiqarish jarayonining bir tomonini, masalan, tabiiy sharoit belgilarini qisman o‘z ichiga oladi. Alomatlarning barchasini o‘z ichiga olgan model bilan xususiy (masalan, faqat tabiiy sharoit omillari) modelni taqqoslab, ishlab chiqarish tabiiy iqlim omillarining ta’siri qaysi vaqtda ko‘proq, qaysi vaqtda kamroq bo‘lishini aniqlash mumkin.
Umumiylik darajasi bo‘yicha iqtisodiy ko‘rsatkichlar avtonom tizimidagi farqlarni ajrata bilish lozim. Birinchi xil modellar mustaqil foydalanish, ikkinchi xil modellar esa qandaydir tizimdagi modellarning organik tarkibiy qismi hisoblanadi. va ularni qo‘llash xarakterini aniqlaydi.
Tasniflashning mana shu turiga modellarning bir sathli, pog‘onali va ko‘p sathli bo‘linishi ham kiradi. Ayrim hollarda ishlab chiqarish boshlang‘ich omillarining katta sonlarni hisobga olish va xususiy texnik-iqtisodiy ko‘rsatkichlar orqali ularni samaradorlikning umumiy sintetik ko‘rsatkichlariga ta’sirini tekshirish xususiyati bilan ikkinchi sxema ustun turadi.
Pog‘onali, ko‘p sathli modellar faqat turli darajadagi iqtisodiy aloqalarni aks ettirish uchun tuzilmay, balki turli davrlarga mansub bo‘lgan iqtisodiy ko‘rsatkichlarni modellashtirish yo‘li bilan aniqlash uchun ham tuziladi.
Modellarni tuzilishi bo‘yicha tasniflash jarayonini modellar yordamida ifodalash va boshlang‘ich axborotdan foydalanish xarakteri alomati bo‘yicha tasniflashdan iborat. Birinchi xil alomat (belgi) bo‘yicha ikki xil statistik modellarni ko‘rsatish mumkin. Ular prognozlarni tavsiflash va tushuntirish modellaridir.
Tavsiflash modellari - o‘zgaruvchan o‘zaro aloqalarni eng yaxshi tarzda tavsiflaydigan regressiyalarni tenglashtirish modeli hisoblanadi. Bunday hollarda modellar parametri mazmundor ma’noga ega bo‘lmaydi. Mazkur parametrlar qiymatini belgilashda approksimatsiya, ya’ni tavsiflanayotgan o‘zgaruvchan kirish bilan tavsiflanayotgan chiqish o‘rtasidagi statistik muvofiqlik barqarorlik vazifalari hal etiladi.
Tavsiflash modellarini tuzish paytida ko‘pincha belgilangan muddatdagi iqtisodiy ko‘rsatkichlarning aralashma faktlaridan foydalaniladi. Bunday hollarda ko‘rsatkichlar harakatidagi ketma-ketlik va aloqalar mavjudligi to‘g‘risidagi statistik ma’lumotlar tadqiqotchilarni qiziqtiradi.
Ko‘pincha tavsiflash modellarini tuzish vaqtida iqtisodiy ko‘rsatkichlarning aralash faktlaridan foydalaniladi. Bunday hollarda tadqiqotchilarni dalil sifatida tanlab olingan ko‘rsatkichlar funksiyalarning o‘zgarishiga sabab bo‘lgan yoki bo‘lmaganligi haqidagi statistik dalil qiziqtiradi. Tushuntirish - prognozlash modelining nomi, uning milliy iqtisodiyotda qanday rol tutishini aniq tushuntiradi. Ular belgilangan faktlar majmui, gipotezalar o‘rtasidagi muvofiqlikni aniqlaydi. Bunday omillar - dalillarni taqqoslash asosida prognozlashtirilayotgan ko‘rsatkich shakllanish mexanizmini o‘rganish, ya’ni sanoat obyekti rivojlanishining harakatlantiruvchi kuchlarini aniqlash masalasi turadi.
Tushuntirish - prognozlash modeli parametrlarini baholashda aynan tenglashtirish masalasi hal qilinadi. Masalaning mohiyati qandaydir to‘g‘ri keladigan statistik usullar yordamida chuqur ma’noli farazlar asosida tuzilgan tenglamalarning noma’lum parametrlarini qidirib topishdan iborat. Binobarin, identifikatsiya masalalarining approksimatsiya masalalaridan farqi shundaki, unda oldindan o‘zgaruvchan bog‘lanish tarkibi berilgan bo‘ladi.