Əkrəm Əylisli Daş yuxular (roman-rekviyem)

Xəstəxana binasından çıxanda Nüvariş Qarabağlının beyninə yeləşən birinci bu oldu ki, gedib Parapet bağının yanındakı fontanlı hovuza baxsın.

Görsün, o qoca erməninin ölüsünü o hovuzdan çıxarıblar, yoxsa o ölü o soyuq suyun içində hələ də qalır?

O ölünün o suda qalıb-qalmamağının onu nəyə görə maraqlandırdığını, söz yox ki, Nüvariş Qarabağlının heç özü də bilmirdi. Ancaq o suyun soyuqluğunu artist sanki öz canında hiss eləyirdi. Və nə qədər qəribə olsa da, artistə elə gəlird ki, əgər o qoca erməninin meyidi bu gecəni o soyuq suda qalsa, bu dünyanın onsuz da pozulmuş nizamı bu hesaba bir az da artıq dərəcədə pozula bilər.

O hovuza yaxın düşməyə Nüvariş Qarabağlının cəsarəti çatmadı. Hələ gedib, Parapet bağına yetişməmiş bir qəribə köməksizlik və çarəsizlik, bir qara zülmət kimi, onun içinə doldu.