Mən deyərəm ki: Bu rəvayət Şiə kanallarından da nəql edilmişdir. [3] Açıqca aydın olacağı üzrə bu rəvayətdə, ayədə keçən "yaxşı işlər", ayədə sayılan xüsusiyyətlərdən çoxunu ehtiva edəcək şəkildə təfsir edilir. Sözün mütləq olması baxımından bu belə olmaqla birlikdə, ayədə sayılan xüsusiyyətlər, yaxşı işlər etmənin gərəklərindən olduğuna görə, yaxşı işlərin bu xüsusiyyətlərlə təyin olunması mümkündür.
Bil ki, Peyğəmbərimizdən və Əhli Beyt İmamlarından infak, hirsi məğlub et/yeyilmək, insanların qüsurlarını bağışlamaq kimi yaxşı əxlaq və əxlaqi ərdəmlər mövzusunda bir çox rəvayət nəql edilmişdir. Bunlara toxunmağı irəlidəki daha uyğun bir yerə təxirə salırıq.
əl-Mecalis adlı əsərdə Əbdürrəhman b. Ganem ed-Devsiyə söykən/dözərək verilən məlumata görə, "Onlar, çirkin bir iş (zina) etdiklərində..." ayəs(n)i məzar deşen Behlül haqqında enmişdir. Bu adam məzarları deşerdi. Bir dəfə Ənsardan bir qızın məzarını deşerek qızın cəsədini çıxardı və kəfənini soydu. Qız ağ bədənli gözəl bir qız idi. Adam şeytanın vəsvəsəsinə uyğun gələrək ölü qızın təcavüz etdi. Sonra peşman oldu. Peyğəmbərimizə getdi, lakin Rəsulullah özünü rədd etdi. Bunun üzərinə insanlardan ayrılaraq Mədinənin dağlarından birinə çəkildi. Orada özünü ibadətə və duaya verdi. Sonunda Allah tövbəsini qəbul etdi və haqqında bu ayə endi.
