Mən deyərəm ki: Bu rəvayət ümumi hökmü konkret nümunələrə uyğunlaşdırma məqsədinə istiqamətlidir. O şəhidlərin haqq yolda olduqlarını qətiliklə bilmələrinin mənas(n)ı, dünyadaykən bu mövzuda şübhəli olduqları deyil, dünyada bu məlumata elm-ul yəqin ilə çatdıqdan sonra ona ayn-ul yəqin ilə yəni gözlə müşahidə edərək çatmalarıdır.
et-Dürr-ül Mensur təfsirində iştirak etdiyinə görə Əhməd, Hennad, ABŞ b. Hamid, Əbu Davud, İbni Cərir, İbni Münzir, Hakim -hədisin səhih olduğunu ifadə edərək- və et-Delail adlı əsərdə Beyhaki, İbni Ab-basın belə dediyini rəvayət edirlər: "Peyğəmbərimiz belə buyurdu: Uhudda şəhid olan qardaşlarınızın ruhlarını uca Allah yaşıl quşların kursaklarına yerləşdirdi. Bu quşlar cənnət çaylarında uçuşur, cənnətin meyvələrindən yeyir və Ərşin kölgəsinə asılı dayanan gümüş şamlara qon/qoyulurlar."
"Onlar yeməklərinin, içkilərinin nəfsliyini və iqamətgahlarının gözəlliyini gördükdən sonra 'Kaş ki qardaşlarımız Allahın bizə nələr etdiyini bilsədilər' dedilər." Başqa bir ifadəyə görə belə dedilər: 'Biz cənnətdə diriyik, yeyir və içirik. Əgər qardaşlarımız vəziyyətimizi bilsələr cihaddan qaçınmazlar və döyüşdən uzaq dayanmazlar. Uca Allah, 'Sizin adınıza vəziyyətinizi mən onlara çatdıraram' deyə buyurdu və bunun üzərinə 'Allah yolunda öldürülənləri...' (Al/götürü İmran, 169-171) deyə başlayan ayələri endirdi." (c. 1, s. 95)
