Kondensatorlar. Bipolyar tranzistorli IMSlarda teskari yo‗nalishda siljigan
p–n o‗tishlar asosida yasalgan kondensatorlar qo‗llaniladi. Kondensatorlarning
shakllanishi yagona texnologik siklda tranzistor va rezistorlar tayyorlash bilan bir
vaqtning o‗zida amalga oshiriladi. Demak ularni yasash uchun qo‗shimcha
texnologik amallar talab qilinmaydi. MDYa – tranzistorlar. IMSlarda asosan zatvori izolyatsiyalangan va kanali
induksiyalangan MDYa–tranzistorlar qo‗llaniladi. Tranzistor kanallari p- va n– turli bo‗lishi mumkin. MDYa–tranzistorlar faqat tranzistorlar sifatida emas, balki
kondensatorlar va rezistorlar sifatida ham qo‗llaniladi, ya‘ni barcha sxema
funksiyalari birgina MDYa – tuzilmalarda amalga oshiriladi. Agar dielektrik
sifatida SiO
2
qo‗llanilsa, u holda bu tranzistorlar MOYa–tranzistorlar deb ataladi.
MDYa – tuzilmalarni yaratishda elementlarni bir – biridan izolyatsiya qilish
operatsiyasi mavjud emas, chunki qo‗shni tranzistorlarning istok va stok sohalari
bir–biriga yo‗nalgan tomonda ulangan p-n o‗tishlar bilan izolyatsiyalangan. Shu
sababli MDYa–tranzstorlar bir–biriga juda yaqin joylashishi mumkin, demak katta
zichlikni ta‘minlaydi.
Bipolyar va MDYa IMSlar planar yoki planar – epitaksial texnologiyada
yasaladi.
Planar texnologiyada n-p–n tranzistor tuzilmasini yasashda p–turdagi yarim
o‗tkazgichli plastinaning alohida sohalariga teshiklari mavjud bo‗lgan maxsus
maskalar orqali mahalliy legirlash amalga oshiriladi. Maska rolini plastina sirtini
egallovchi kremniy ikki oksidi SiO
2
o‗ynaydi. Bu pardada maxsus usullar
(fotolitografiya) yordamida darcha deb ataluvchi teshiklar shakllanadi. Kiritmalar
yoki diffuziya (yuqori temperaturada ularning konsentratsiya gradienti ta‘sirida
kiritma atomlarini yarim o‗tkazgichli asosga kiritish), yoki ionli legirlash
yordamida amalga oshiriladi. Ionli legirlashda maxsus manbalardan olingan
kiritma ionlari tezlashadi va elektr maydonda fokuslanadilar, asosga tushadilar va
yarim o‗tkazgichning sirt qatlamiga singadilar.
Planar texnologiyada yasalgan yarim o‗tkazgichli bipolyar tuzilmali IMS
namunasi va uning ekvivalent elektr sxemasi 44 a, b - rasmda keltirilgan.
Diametri 76 mmli yagona asosda bir varakayiga usulda bir vaqtning o‗zida
har biri 10 tadan 2000 ta element (tranzistorlar, rezistorlar, kondensatorlar)dan
70
70
tashkil topgan 5000 mikrosxema yaratish mumkin. Diametri 120 mm bo‗lgan
plastinada o‗nlab milliontagacha element joylashtirish mumkin.
Zamonaviy IMSlar qotishmali planar – epitaksial texnologiyada yasaladi. Bu
texnologiya planar texnologiyadan shunisi bilan farq qiladiki, barcha elementlar p–
turdagi asosda o‗stirilgan n–turdagi kremniy qatlamida hosil qilinadi. Epitaksiya
deb kristall tuzilmasi asosnikidan bo‗lgan qatlam o‗stirishga aytiladi.
a) b) 44 – rasm.
Planar – epitaksial texnologiyada yasalgan tranzistorlar ancha tejamli,
hamda planarliga nisbatan yaxshilangan parametr va xarateristikalarga ega.
Buning uchun asosga epitaksiyadan avval n + - qatlam kiritiladi (45 - rasm).
Bu holda tranzistor orqali tok kollektordagi yuqoriomli rezitordan emas, balki
kichikomli n + - qatlam orqali oqib o‗tadi.
45 – rasm.
Mikrosxema turli elementlarini elektr jihatdan birlashtirish uchun
metllizatsiyalash qo‗llaniladi. Metallizatsiyalash jarayonida oltin, kumush, xrom
yoki alyuminiydan yupqa metall pardalar hosil qilinadi. Kremniyli IMSlarda
metallizatsiyalash uchun alyuminiydan keng foydalaniladi.
Sxemotexnik belgilariga ko‗ra mikrosxemalar ikki sinfga bo‗linadi.
IMS bajarayotgan asosiy vazifa – elektr signali (tok yoki kuchlanish) ni
ko‗rinishida berilayotgan axborotni qayta ishlash hisoblanadi. Elektr signallari
uzluksiz (analog) yoki diskret (raqamli) shaklda ifodalanishi mumkin.
71
71
Shu sababli, analog signallarni qayta ishlaydigan mikrosxemalar – analog