kitabında yazır: «13 yaĢındakı türk uĢağının baĢından, sinəsindən və qarnından
dərisini soydum. Saata baxdım, türk uĢağı 7 dəqiqə sonra qan itirərək öldü. Ġlk
sənətim həkimlik olduğuna görə humanist idim. Ona görə də türk uĢağına etdiyim
bu əməllərə görə də özümü xoĢbəxt saymadım. Amma ruhum xalqımın bir faizinin
belə qisasını aldığı üçün sevincdən qürurlanırdı. Dostum Xaçatur daha sonra ölmüĢ
türk uĢağının cəsədini hissə-hissə doğradı və onu türklə eyni kökdən olan itlərə
atdı»;
