Əlisahib ƏROĞUL

Yenə  orada  -  «Ġndiki  azərbaycanlılar  etnogenezdə  yerli  türk  və  alban 
qəbilələrinin birliyindən hələ yeni eramızdan bir min il əvvəl gəlmiĢlər» (səh 12); 
Yenə  orada  -  «Ermənilər  bir  millət  kimi  Fərat  çayının  Ģimal  ərazisində 
(indiki  Ġraq-Suriya  zonasında  -  Ə.Ə.)  əmələ  gəlmiĢ,  sonradan  miqrasiya  edərək 
Ġrəvan və Naxçıvan xanlığı daxilində yaĢamıĢlar»; 
344.
 
Rus ordusunun baĢ leytenantı Yuri Qirçenko öz gündəliyində (18 
yanvar  1991-ci  il)  yazırdı:  «Ermənistandan  DQ-a  gələn  boyeviklər  (daĢnak 
terrorçuları  -  Ə.Ə.)  nəinki  azərbaycanlıları,  hətta  rusları  da  girov  götürüb 
qaytaranda əvəzində silah-sursat alırdılar. Onların xüsusi düzəldilmiĢ elə maskaları 
vardır ki, geyəndə ruslardan seçilmirdilər»; 
Yenə  orada  -  «Hərbi  hissələrimiz  döyüĢ  sursatlarını  ermənilərə  qoyub 
gedirdilər.  Onlara  müharibəni  davam  etdirmək  lazım  idi.  Biz  isə  yalançı  döyüĢ 
aktları  tərtib  edərək  hərbi  texnikanı  hər  iki  tərəfə  satırdıq.  Bunu  nəinki  4-cü 
ordunun  komandirləri,  hətta  Zaqafqaziya  hərbi  dairəsinin  komandanlığı  da  qeyri-
rəsmi qaydada bilirdi» (dekabr 1991-ci il); 
Yenə  orada  -  «Xocalıya  hücum  planı  çox  məxfi  hazırlanmıĢdır.  Əvvəlcə 
Ģəhər  mühasirəyə  alındı.  Burada  xeyli silahlı OMON-çu  var idi.  Odur ki,  Ağdam 
istiqamətində  bir  dəhliz  açıldı  və  səsucaldanla  silahsız  çıxmaq  Ģərti  ilə  OMON-
çulara  getmək  icazəsi  verildi.  Dəhlizlə  OMON-çularla  bərabər  əhali  də  çıxmağa 
baĢladı.  Onlar  koridorun  sonuna  çatdıqda  əsl  qırğın  baĢladı.  OMON-çular 
qırıldıqdan sonra uĢaq, qadın, qoca olmasından asılı olmayaraq, bütün tutulanların 
diri-diri  gözləri  çıxarılır,  qulaqları  kəsilir,  dərisi  soyulurdu.  Qaçanları  Gülablı 
kəndinə qədər təqib edib qırdılar. Dəhlizdə 200-dən çox, Ģəhərdə isə 300-dən çox 
azərbaycanlı əsir götürüldü» (25-26 fevral 1992-ci il); 
Yenə  orada  -  «20  may  1992-ci  il.  Xocalının  və  ġuĢanın  iĢğalından  sonra 
366-cı  motoatıcı  alayın  bütün  hərbi  texnikası  ermənilərə  qaldı.  Əsgər  və 
zabitlərimiz  ancaq  vertolyotlarla  əvvəlcə  Gəncəyə,  sonra  isə  Tiflisə  daĢındılar. 
Podpolkovnik Azarov «biz dinc əhalini qırdıq» deyərək çox həyəcan keçirirdi»;