216. V.Nazardsaryan yazırdı («Ġdeoloqların ruhu», Qahirə, 1915, səh.119): «Söhbət yaĢamaq hüququndan deyil, ölüm daxilindəki azadlıqdan
gedir»; «BolĢevizm və DaĢnaksutyun» əsərində (səh.103) yazır: «Erməni torpağı
gərək öz əhalisi ilə erməni olsun, öz dili ilə erməni olsun, indisi və əbədiyyətə
çalan gələcəyi ilə, öz ruhu və gücü ilə, öz idealı və ölməzliyə can atan xəyalları ilə
erməni olsun»;
217. 1913-cü ildə fransız Jorj Klemanson yazırdı: «Erməni islahatları.
Bu, qədim bayatıdır. Ġngiltərədə çoxlu komitələr təĢkil etdilər. Oradan Ermənistana
nitqlər sel kimi axırdı. Fransada biz bununla bağlı saysız-hesabsız məqalələr dərc
etdik. Hər kəs belə düĢünməkdə sərbəst idi ki, qırğınlara o zaman son qoyulacaq ki,
qırmağa adam qalmasın»; 218. Erməni tarixçisi Con Girokosyan: «Qısacası, «erməni məsələsi»
Avropa imperialistləri üçünelə bir qapı idi ki, Osmanlı imperiyasının daxili
iĢlərinə qarıĢmaqdan ötrü istədikləri vaxt onu açırdılar (Birinci Dünya müharibəsi,
Ġrəvan, 1967, səh.129)»;