Əlisahib ƏROĞUL

101.
 
Erməni  tarixçisi  Yervand  ġahəziz  yazır:  «1827-ci  ildə  Ġrəvanda 
2400 azərbaycanlı ailəsi (12 min nəfər) yaĢamıĢdır»; 
Yenə  orada  -  «Ġrəvan  və  Rəvanqulu  adları  arasında  heç  bir  əlaqə  yoxdur. 
Çünki Ġrəvanın adı VII əsrdən bəlli olmuĢdur»; 
Yenə  orada  -  «Hüseynəli  xan  heç  bir  xərc  və  qayğı  əsirgəmədən  farsların 
(azərbaycanlıların  -  Ə.Ə.)  ən  yaxĢı  məscidləri  olan  Gəncədəki  ġah  Abbas, 
Təbrizdəki  Göy  məscid  üslubunda  öz  xanlığına  layiq  bir  xatirə  abidəsi  qoyub 
getmək istəmiĢdir»; 
102.
 
Erməni  alimi  Zaven  Korkodyan  «Sovet  Ermənistanın  əhalisi  son 
yüzillikdə -1831-1931» (Ġrəvan, 1932, səh.162) kitabında yazır: «Ġrəvan - indiki 
Ermənistan  ərazisində  mövcud  olmuĢ  Ġrəvan  quberniyasının  Ġrəvan,  Üçmüəzzin, 
Yeni  Bəyazid,  Aleksandropol  və  Gəncə  quberniyasının  Zəngəzur,  Qazax-Dilican, 
Tiflis  quberniyasının  Loru-Pəmbək  qəzalarındakı  2310  kəndin  2000-ni 
azərbaycanlılara məxsus olmuĢdur»; 
Yenə orada - «1833-cü ildə Ġrəvan Ģəhərinin 18.766 nəfər əhalisinin 15.992 
nəfəri,  1866-cı  ildə  27.246  nəfərindən  23.626  nəfəri,  yəni  85,2%-i  azərbaycanlı 
olmuĢdur»; 
Yenə  orada  -  Qəmərlidə  olan  102  kənddən  94-də,  Üçmüəzzində  olan  71 
kənddən  67-də  azəri  türkləri  yaĢayırdılar.  DaĢnak  qırğınından  sonra  bu  rəqəm 
köklü  Ģəkildə  dəyiĢilmiĢdi.  Ermənistanda  Sovet  hakimiyyəti  qurulduqdan  sonra 
Qəmərlidəki 102 kənddən 75-də, Üçmüəzzində isə 71 kənddən 52-də azəri türkləri 
yaĢayırdı»;